Vikan - 19.03.1987, Blaðsíða 44

Það versta sem til er í heiminum er
að eiga litla systur, hugsaði Raggi með
sér fúll í bragði þar sem hann lá í sófan-
um og góndi upp í loftið.
Mamma og pabbi fóru í parti til vina-
fólks og Raggi þurfti að passa þessa
vitlausu systur sina í hundraðasta skipti.
Raggi sneri sér á hliðina. í sjónvarpinu
voru einhverjir stjórnmálamenn að
halda ræður. Nú átti að fara að kjósa
og það var bara ekkert í imbakassanum
nema stjórnmálakarlar alla daga. Ekki
langaði Ragga að verða stjórnmálamað-
ur, það var alltaf verið að rífast í þeim.
Kondí pleimó, heyrðist sagt úr dyrun-
um. Ó boy, var hún ekki sofnuð? Raggi
leit illskulega á litlu systur sína og spurði
byrstur: Varst þú ekki farin að sofa?
Kondí pleimó, suðaði systir. Raggi dró
djúpt að sér andann og drattaðist fram
úr sófanum. Svona, inn í rúm með þig,
annars kemur ljóti boli og bítur í rassinn
á þér.
Kondí pleeiimóó, Aggi. Litla systir var
nú farin að væla. Raggi ýtti við henni
í átt að svefnherberginu en sú stutta
gerði sig þá máttlausa eins og
tuskudúkku og lagðist á gólfið. Það sem
þessir krakkar geta verið leiðinlegir. Það
þurfti mikil átök til að koma litla dýrinu
í rúmið sitt og þar lá hún organdi og
spriklandi i allar áttir.
Raggi var svo sannarlega hundleiður
á þessu. Mikið átti Siggi á sautján gott,
hann átti engin systkini og fékk allt sem
hann vildi. Hann þurfti auðvitað aldrei
að passa.
Litla systir var nú orðin eldrauð af
áreynslu við öskrin og Raggi reyndi að
þagga niður i henni. Ef þú hættir ekki
þessum látum kemur úlfurinn og étur
þig, æpti hann. Óhljóðin hljóðnuðu
aðeins svo hann hélt áfram. Grýla,
Leppalúði og allir púkarnir koma ofan
úr fjöllunum. Þau ganga um bæinn á
kvöldin og leita uppi óþæga krakka eins
og þig. Öskrin í þér heyrast út á götu.
Púkarnir eru með stiga sem þeir reisa
upp við húsið, svo koma þeir inn um
gluggann og taka þig. Grýla setur þig i
stóran strigapoka og ber þig á bakinu
upp í fjall. Þar er hún með stóran svart-
an pott sem hún setur óþægu krakkana
i og loks býður hún Leppalúða og öllum
púkunum í veislu og þau éta þig.
Raggi var alveg óstöðvandi og náði
varla andanum á milli orðanna. Nú
ætlaði hann sko að hræða litlu systur
svo að hún færi að sofa. Púkarnir eru
svartir, með horn upp úr hausnum og
hala eins og belja. Þeir eru voðalega
vondir og hlæja hrossahlátri þegar þeir
ná i óþæga krakka eins og þig. Og svo
eru líka draugar þarna.
Litla systir var steinþögnuð og starði
skelfingu lostin á bróður sinn. Andlitið
var grátbólgið og hún kipptist til af
ekkasogum. Ef þú vilt ekki láta þau
taka þig, sagði Raggi ákveðinn, skaltu
steinþegja og fara að sofa.
Litla systir kinkaði kolli og klemmdi
aftur augun. Raggi sá að hún skalf af
hræðslu en honum var sama. Það var
bara gott á hana, krakkagríslinginn.
Hann fór aftur inn í stofu, stjórn-
málamennirnir voru hættir að tala og
stillimynd á skjánum. Enginn afruglari
var á heimilinu þrátt fyrir margitrekaðar
óskir frá Ragga um að hann yrði keypt-
ur. Siggi á sautján var með afruglara.
Hann fékk allt.
Raggi var í aldeilis fúlu skapi svo
hann ákvað að fara bara að sofa. Inni
á baði kreisti hann tannkrem á tann-
burstann og byrjaði að bursta neðri
góm. ízzz! Ha? Hvaða hljóð var nú
þetta? Raggi hætti að bursta og hlust-
aði. Svo hristi hann höfuðið. Hvaða
vitleysa, þetta var bara ímyndun. Tann-
burstinn gekk upp og niður í munninum
á Ragga. Ssssízzz ízzzz! Raggi stirðnaði
upp, tannkrem lak niður á höku. Þetta
var skrítið hljóð. Hann læddist á berum
tánum fram á gang en þar var ekkert
óeðlilegt að sjá. Hann kíkti inn i stofu
Umsjón:
Hólmfríður
Benediktsdóttir
og svefnherbergi. Allt var með kyrrum
kjörum. Litla systir ríghélt utan um
bangsann sinn, steinsofandi. Andlitið
var ennþá rauðþrútið eftir allan grátinn.
Raggi fékk svolítið samviskubit. Hann
hafði nú ekki verið góður. Vonandi
klagaði hún ekki í mömmu og pabba.
Afram hélt hann inn ganginn og at-
hugaði eldhúsið. Þar var allt eins og
vanalega en fyrst hann var kominn
þangað, því ekki að fá sér smábrún-
kökubita?
Raggi skar sér væna sneið og bar hana
að munninum, hann yrði bara að bursta
tennurnar aftur á eftir. Munnurinn gal-
opnaðist og kakan var á leiðinni upp i
þegar undarlega hljóðið heyrðist aftur.
Raggi fann kuldahroll streyma um
sig, hann fleygði kökunni aftur á diskinn
og þaut inn i rúmið sitt, gróf sig undir
sæng, kodda og teppi og titraði allur
af hræðslu. Var draugagangur í húsinu
eða hvað? Aldrei hafði hann trúað á
neitt svoleiðis, hann vildi bara hræða
systur sína til að fara að sofa. Auðvitað
voru draugar og púkar ekki til, samt
var hann alveg dauðhræddur.
Raggi kikti undan sænginni, allt var
svo skrítið. Dótið, sem hann var svo
vanur, var nú allt öðruvisi og undarleg-
ir skuggar alls staðar.
Þetta var allt saman tóm imyndun,
samt titraði Raggi og skreið úr rúminu
með sængina vafða utan um sig. Litla
systir steinsvaf og vissi ekkert hvað var
að gerast í kringum hana. Stóri bróðir
hennar, sem hafði hrætt hana með púk-
um og draugum, skreið nú upp í rúm
til hennar. Plássið var ekki mikið, hann
varð að kreppa fæturna því rúmið var
of stutt. En það var allt í lagi. Raggi
lagði handlegginn utan um litlu systur
og bangsann og leið miklu betur. Nú
sá hann eftir öllu því ljóta sem hann
hafði sagt henni fyrr um kvöldið. Hann
var nú meiri bjáninn að verða hræddast-
ur sjálfur við sínar eigin draugasögur.
Loksins sveif Raggi inn í drauma-
landið og þegar mamma og pabbi komu
heim urðu þau mjög glöð að sjá hvað
þau áttu góðan dreng sem hafði svæft
litlu systur sína svona fallega.
44 VIKAN 12 TBL