Vikan - 24.08.1989, Qupperneq 54

posTURinn
í 13. tbl. Vikunnar birtist
grein þar sem Guðmundur
S. Jónasson fjallar um hug-
myndir sínar varðandi
endurkomu Krists. Vita-
skuld eru ekki ailir Viku-
lesendur sammála hug-
myndum Guðmundar
varðandi þetta efni og póst-
inuni bárust tvö bréf þar
sem bréfriturum liggur
mikið á hjarta varðandi
þetta viðfangsefni. Við
fögnum því þegar lesendur
sýna viðbrögð við því sem
við birtum og erum í flést-
um tilfellum tilbúin til að
birta þau bréf sem okkur
berast; jafnt þau neikvaeðu
sem jákvæðu.
Um endurkomu Krisfts
Pegar ég las í Vikunni
k fyrir nokkru um efa-
r semdir varðandi end-
urkomu Krists og þá
sérstaklega efasemdir hjá
prestum og fyrrverandi bisk-
upi íslands varð ég nijög hissa,
því ég hélt að vonin um endur-
komu Krists væri í rauninni
eina von kirkjunnar um við-
reisn úr því trúleysis- og trú-
villuástandi sem hefur verið að
skapast hér á íslandi undan-
farna áratugi.
Þegar ég tala um trúvillu á
ég við að mikið af fólki, og þá
sérstaklega ungu fólki, er farið
að trúa á endurholdgun og alls
kyns nýjar kénningar sem í
mörgum tilfellum brjóta í bága
við kristna trú. Flest af þessu
kemur með útlendingum hing-
að til lands sem hafa atvinnu
sína af að sannfæra fólk um
þetta með alls konar brögðum
og prettum sem hver sem er
getur lært.
Ef prestar og aðrir svokall-
aðir guðsmenn gefa út yfirlýs-
ingar um vantrú á eins víðtæku
efhi úr Biblíunni og endur-
komu Krists þá er þess ekki
langt að bíða að kirkjur Iands-
ins verði eins konar minnis-
merki um kristna trú og prest-
ar safnverðir. En samt sem
áður er ég viss um að íslend-
ingar, eins veraldlegir og þeir
eru, mundu halda áfram að
halda jólin hátíðleg löngu eftir
að Kristur væri gleymdur.
Spádómar rætast
„Þegar Kristur birtist fyrir
tuttugu öldum afneituðu Gyð-
ingar Honum, þótt þeir hefðu
beðið komu Hans með
óþreyju og tárfellandi beðið
svofelldrar bænar: „Ó Guð, flýt
komu Messíasar," en þegar sól
sannleikans rann upp risu þeir
gegn Honum með miklum
fjandskap og loks krossfestu
þeir þennan himneska anda,
Orð Guðs, og nefndu Hann
Balsebub, hinn illa, eins og rit-
að stendur í guðspjallinu.
Ástæðan fyrir þessu var sú að
þeir sögðu: „Samkvæmt skýr-
um texta Gamla testamentis-
ins munu birtingu Krists fylgja
viss tákn og meðan þessi tákn
koma ekki ffam, þá er hver sá
svikari, sem lýsir því yflr að
hann sé Messías. Eitt þessara
tákna er að Messías skuli koma
ffá óþekktum stað, samt þekkj-
um við allir bústað þessa
manns í Nazaret og getur
nokkuð gott komið frá Nazar-
et? Annað tákn er að hann
skuli stjórna með járnstaf, þ.e.
að hann skuli beita sverði, en
þessi Messías á ekki einu sinni
tréstaf. Enn eitt þessara tákna
og skilyrða er þetta: Hann
verður að sitja í hásæti Davíðs
og grundvalla ríki Davíðs. Þessi
maður er svo fjarri því að sitja
í hásæti, að hann á ekki einu
sinni mottu til að sitja á. Annað
þessara skilyrða er, að hann út-
breiði lög Gamla testamentis-
ins; samt hefúr þessi maður
numið þessi lög úr gildi, hann
hefur jafhvel brotið lögmál
hvíldardagsins, þótt skýr texti
Gamla testamentisins segi, að
hver sá sem segist vera spá-
maður og gerir kraftaverk og
brjóti lögmál hvíldardagsins,
hann skuli taka af lífi.
Eitt táknanna er, að á ríkis-
stjórnardögum hans muni rétt-
lætið hafa vaxið svo, að réttvís-
in og velgjörðir muni ná jafh-
vel til dýraríkisins — höggorm-
urinn og músin munu dvelja í
sömu holu, örninn og dúfan í
einu hreiðri, ljónið og lambið í
sama haga og úlfúrinn og kiðið
munu drekka úr sömu lind.
Samt hefur óréttlætið og harð-
ýðgin vaxið svo á hans dögum
að þeir hafa krossfest hann!
Eitt skilyrðanna er það, að á
dögum Messíasar muni Gyð-
ingar verða blómleg þjóð og
hrósa sigri yfir öllum þjóðum
heims; en nú búa þeir við hina
mestu niðurlægingu og þrælk-
un í Rómaveldi. Hvernig getur
þá þessi maður verið Messías,
sem heitið var í Gamla testa-
mentinu?"
Slíkar voru mótbárur þeirra
gegn sól sannleikans, þótt
þessi andi Guðs væri vissulega
hinn fyrirheitni Gamla testa-
mentisins. En þar sem þeir
skildu ekki merkingu þessara
tákna, krossfestu þeir Orð
Guðs. Nú halda Baháíar því
ffam, að hin skráðu tákn hafi
komið ffam í birtingu Krists;
þó ekki í þeim skilningi sem
Gyðingar lögðu í þau, þar sem
orð Gamla testamentisins eru
táknræn. Meðal þeirra er tákn
um herradóm. Því að Bahá’íar
segja, að herradómur Krists
hafi verið himneskur, guð-
dómlegur, eilífur herradómur,
en ekki af sama tagi og herra-
dómur Napóleons, sem hvarf
effir skamman tíma. í nær tvö
þúsund ár hefur þessi herra-
dómur Krists staðið og stend-
ur enn og um alla eilífð mun
þessi heilaga vera sitja í eilífú
hásæti. Á sama hátt hafa öll hin
táknin komu fram, en Gyðing-
ar skildu það ekki. Þótt nær
tuttugu aldir hafi liðið síðan
Kristur birtist með himneskri
dýrð, bíða gyðingar enn komu
Messíasar og telja sig gera rétt,
en segja Krist vera svikara.
Og nú í dag hefur sama sag-
an endurtekið sig, því að Bibl-
ían er full af spádómum um
þann fýrirheitna sem koma
myndi á hinum síðustu tímum
og stofna Guðsríki á jörðu,
sameina mannkynið í eina
hjörð með einn hirði, sem
þýðir; stofna ein alheimstrúar-
brögð.
í fyrsta sinn í sögunni, nú á
okkar tímum hefur þetta verið
mögulegt vegna nýrrar tækni á
sviði samgangna.
Þessi tæknialda hófst um
miðja síðustu öld eða um það
52 VIKAN 17. TBL 1989