Vikan - 23.03.1939, Side 22

22
VIKAN
Nr. 12, 1939
Kjarval bauð eitt sinn ungri stúlku inn
á Hressingarskála.
Þegar þau höfðu tekið sér sæti, spyr
Kjarval stúlkuna, hvað megi bjóða henni.
— Mér er alveg sama, svarar stúlkan.
— Halló, fröken, kallaði Kjarval. Viljið
þér gjöra svo vel og koma með vatnsglas
handa dömunni, og kaffi fyrir mig.
*
Að afloknu manntalsþingi á Skinnastað
kallaði Júlíus Havsteen, sýslumaður,
hreppsnefnd Öxarfjarðarhrepps á eintal
og gat þess, að oddviti hreppsins hefði far-
ið miður viðeigandi orðum um sig í opin-
beru bréfi, og fór því þess á leit, að hrepps-
nefndin fengi oddvita til að taka orð sín
aftur og biðja sig opinberlega afsökunar
á athæfinu. En er oddviti lét sig ekki, sneri
Júlíus sér að honum og mælti með tölu-
verðri snerpu:
— Það skal ég láta yður vita, oddviti,
að þér megið segja um mig sem privat-
mann hvaða réttmætan óhróður, sem yður
lystir, — en að þér berið mér nokkuð á
brýn sem yfirvaldi og embættismanni, það
þoli ég ekki!
*
Eitt sinn var Gottfred Bernhöft að
hugsa um að kaupa málverk eftir Kjarval
til að gefa það kunningja sínum. Hafði
Gottfred auga á einu ákveðnu málverki,
er Kjarval kvað kosta 500 krónur. En
Gottfred, sem er vanur kaupmennskunni,
bauð þá 400 króhur og bjóst við að fá
málverkið fyrir það verð. En Kjarval lét
engan bilbug á sér finna og fóru svo leik-
ar, að Gottfred fór og kvaðst mundi líta
inn á morgun. Og það stóð heldur ekki á
því. 1 býti næsta morgunn barði Gottfred
upp á hjá Kjarval og sagðist ætla að kaupa
málverkið — og hér væru 500 krónurnar.
— Nú er málverkið ekki lengur til sölu,
svaraði Kjarval og lokaði hurðinni.
#
Eitt sinn mætti Kjarval Bjarna frá
Galtafelli á götu og bað hann að lána sér
50 krónur. En svo vildi til, að Bjarni hafði
ekki handbæra peninga og varð því ekkert
úr láni í það skipti.
Daginn eftir heimsækir Kjarval Bjarna,
réttir honum 50 krónur og þakkar fyrir
lánið. Bjami segist enga peninga hafa lán-
að honum og spyr, hvort hann sé að hæða
sig.
— Eigi er það. Og söm var þín gerðin.
Þú hefðir lánað mér, ef þú hefðir getað!
#
Styrbjörn, sem var fyrir mörgum árum
alþekktur flakkari, hafði farið beininga-
för um Bárðardal. Á leiðinni þaðan mætti
hann öðrum húsgangi, sem ætlaði í sömu
erindum inn dalinn. Hann hafði aldrei far-
ið þangað fyrr og spurði Styrbjörn tíðinda
~J~. khos&fyátú.
VÁutmah.
Lárétt:
1. Milli Akureyr-
ar og Rvíkur.
11. Stúlkunafn.
12. Fiskur.
13. Fölsk.
14. Spil.
16. öskra.
19. Fangi.
20. Söngrödd.
21. Hratt.
22. 1 kirkju.
23. Skima.
27. Einkennisbók-
stafir.
28. Sókn.
29. Auðvelt.
30. Eyja.
31. Guð.
34. Skáld.
35. Er bamið
stundum
kallað.
41. Gamalt dans-
lag.
42. Kvenmanns-
nafn.
43. Rómarför
Mussolinis
1932.
47. Athuga vel.
49. Setja niður.
50. Titill.
51. Hnífur.
52. Bæklingur.
53. Hey.
56. tírið segir.
57. 1 reykháfum.
58. Beina að.
59. Námsgrein.
61. Verkfæri.
65. Hænsnahús.
67. Samband.
68. Fjandi.
71. Eðli.
73. Hamingja.
74. 1 Shanghai.
Lóðrétt:
1. Gekk burt.
2. Koma lagi á.
3. = 23. lárétt.
4. Óþverri.
5. Kvikmynda-
leikari.
6. Landsbóka-
vörður.
7. Með tölu.
8. Komast.
9. Kann við sig.
10. Stendur upp.
11. Þrá Reykvík-
ingar.
15. Afmæli.
17. Dönsk eyja.
18. Frjósöm.
19. Væn.
24. Tunna.
25. Máninn,
(ítalskt).
26. Hylki, (útl.).
27. Stundum hljóð-
færi.
32. Handfarir.
33. Tónskáld.
35. Sænskur söng-
vari og neyð-
armerki.
36. -kaka.
37. Pípa.
38. Eplaþjófur.
39. Örgangur.
40. Á í Austurríki.
44. Sögupersóna.
45. Bæjamafn.
46. Keisari.
48. Hrökk við.
49. HvíJi.
54. Sælgætisgerð.
55. Á húsi.
57. Ber skyn á.
60. Iþrótt.
62. Erta.
63. 1 fjárhúsinu.
64. Ritstjóri.
66. Eignist.
68. Þingmaður.
70. Ókyrrð.
71. Upphrópun.
72. Drykkur.
og hvernig fólkið væri. Þá svaraði Styr-
björn: Fólkið er gott, en þú verður að
bera þig hörmulega.
» #
Biblíu-Björn var maður biblíufastur og
kryddaði einatt mál sitt með kjamyrðum
úr Biblíunni, en ekki var laust við, að hon-
um færist það stundum klaufalega. \
Einu sinni kom Björn votur og hrakinn!*'
úr póstferð til amtmannsins, er tók Bimi
vel og sagði, að honum myndi ekki veita
af að fara til kvenfólksins og láta það
velgja sér.
Biblíu-Björn svaraði því brosandi:
— Skrifað stendur, þú skalt ekki freista
drottins guðs þíns.
#
Sigurðar. En þegar Sigurður sá þetta, kom
hann á móti fénu og fór illum orðum um
tiltæki Nikulásar. Við þetta reiddist Niku-
lás enn meira, svo að samræðunni lauk
með því, að hann sló Sigurð með pískinum,
svo að hann féll í rot.
Nikulás iðraðist þessa verks mjög og
varð hræddur um, að hann yrði lögsóttur
fyrir banatilræði. Næsta sunnudag eftir
,þetta fór hann til kirkju. Presturinn gekk
þá til hans og sagði:
— Það var guðs mildi, Nikulás, að þú
drapst hann Sigurð ekki um daginn.
— Já, sagði Nikulás, — það segið þér
satt, prestur minn góður. Það er auðséð,
að guð hefir verið í verki með mér.
#
Einu sinni var amtmaður á ferð og kom
á heimili Bjarnar. Honum þótti vænt um
komu amtmanns og tók á móti honum
berhöfðaður með þessum orðum:
— Ég segi nú eins og hundraðshöfðing-
inn í Kapemaum, herra minn þér eruð ekki
þess verðugur að koma inn í mín hús.
#
Nikulás bóndi 1 Hólkoti þótti búsmali ná-
búa síns, er Sigurður hér, venja komur sín-
ar of oft í engi sitt. Fór hann því eitt sinn
í þungu skapi og rak búsmalann yfir í engi
Ég skal gefa þér heilræði Jón: Talaðu
aldrei upp úr svefni nema þú sért viss um,
hvað þú ætlar að segja.