Vikan - 29.06.1939, Blaðsíða 13

Nr. 26, 1939
VIKAN
13
Tertusprenging.
Kalli: Ó, ó, þvílík kaka, sem skipstjórinn á að fá í afmælisg-jöf!
Rjóminn rennur út af! Ég skal veðja, að botninn er úr makkarónum.
Það sér enginn, þó að ég taki ileðsta lagið!
Binni: Það er naumast, að hún er fín. Eitthvað er um að vera.
Kalli: Það var gott, að ég gat falið mig. Nú get ég fylgzt með
þorpurunum.
Binni: Við tökum miðlagið. Það ber minnst á því.
Pinni: Ekki neitt, ef við setjum sprengjuna í staðinn. En hvað lífið
er létt, ef þvi er lifað rétt.
Binni: Við skiptum jafnt. Ég hlakka til þegar kveikt verður í öllu
saman.
Kalli: Ég kveiki strax í. Það er svo langt til kvölds.
Pinni: Hana nú! Þarna fer allt í hundana.
Binni: Hvemig stendur á þessu?
Binni: Rjómadæla ætti að geta slökkt tertubruna.
Pinni: Það er eitthvað í körfunni. Þetta er grunsamlegt.
Binni: Ert það þú, Kalli minn? Það var
gaman! Þú veizt líklega ekki, hver kveikti í
sprengjunni ?
Kalli: Sleppið mér-----!
Pinni: Við gefum þér súkkulaði fyrst.
Milla: Hvað eruð þið að gera?
Pinni: Búa tii búðing úr súkkulaði, sírópi
og Kalla. Það verður búðingur í lagi, skaltu
vita.
Jómfrú Pipran: Hamingjan góða. Kalli minn!
Erú Vamban: Hvað er að?
Mllla: Ekkert. Kakan er bara ónýt, og það
er búið að setja súkkulaði og síróp saman við
Kalla og samt er ekki hægt að borða hann!