Vikan - 25.01.1940, Qupperneq 9

VIKAN, nr. 4, 1940
I
:
*li
W' '
llllili
M
-
I m
wmm \
WM00.
Hp

•3§xv|i«ws§ii
lÉflSlll
Nýtízku dansskór, sem eru ýmist
gylltir, silfraðir eða úr silki.
Nú er skautafæri, og hér eru
falleg skautaföt. Litli jakkinn er
léttur, hettan hlý, pilsið ekkert of
sítt, en vítt og þykkir ullarsokkar
utan yfir silkisokkana.
Þessi kjóll er ákaflega klæðilegur.
Hann er hnepptur að aftan með
slaufum og felltu stéli. Að fram-
an er ekkert skraut nema litil
slaufa í hálsinn.
9
Skák.
Drottningarbragð.
Boston 1938.
Hvítt: I. Kashdan. Svart: C. Jaffe.
1. d2—d4, R g8—f6; 2. c2—c4, e7—e6;
3. R bl—c3, d7—d5; 4. R gl—f3, c7—c6;
5. B cl—g5, d5xc4. (Svart velur fremur
þennan leik en 5. h7—h6, sem stundum
er leikið í stöðunni, enda virðist þessi leik-
ur vera betri. Eftir 6. BXf6, Dxf6; 7.
D—b3! (Buerger’s-leikurinn) hefir hvítt
mun frjálsara tafl). 6. e2—e4, Dd8—b6?
(Einkennilegur leikur og þýðingarlaus.
B f8—e7 er öruggasta og bezta áframhald-
ið fyrir svart). 7. D dl—c2, R b8—d7; 8.
BflXc4, h7—h6? (Veikir kóngsstöðuna.
Betra var 8. —,,— B f8—e7 eða jafnvel
c6—c5!) 9. B g5—e3, Bf8—e7. (Ef 10.
d4—d5, Db6—b4!) 10. 0—0, 0—0; 11. a2
—a3, D b6—c7; (Hvítur hótaði d4—d5!)
12. e4—e5, R f6—d5; 13. Be3—d2, R d5
Xc3; 14. b2xc3, c6—c5; 15. D c2—e4!,
c5 X d4; (Veikleika gætir nú mjög í kóngs-
stöðunni hjá svörtum, jafnframt því sem
menn hans hafa mjög takmarkað valdsvið.
Svartur reynir þó að halda öllu í horfinu
með því að leika beztu leikjunum, en nú
nægir það ekki. Stöðumunurinn er of mikill
og skák hans töpuð raunverulega. Ef. t.d.
15. —, H—d8; 16. B—d3, R—f8; 17.
D—g4, K—h8; 18. D—h5 með afgerandi
vinningsstöðu.) 16. B c4—d3, g7—g6!
(Gildra. En skárra var f5. Ef nú 17. BX
h6, R—c5; 18. D—e2 (18. Dxd4??, H—
d8), H—d8; 19. cxd4 (eða Rxd4, RXB;
20. DXR, DXe5), R—b3 og næst Rxd4
og úrslitin væru tvísýn.)’ 17. c3xd4!,
K g8—g7; 18. R f3—h4, B e7 X h4 (þving-
að, hvítur hóatði RXg6); 19. De4Xh4,
H f8—h8 (Ef —, 26—h5; 20. Hfl—cl,
D—d8; 21. B—g5, eða D—b8. 21. B—b4
hótar B—d6 og líka 21 D—g5 vinnur auð-
veldlega.) 20. Hfl—cl, D c7—b8 (Ef D—
d8; 21. Bxh6f! og vinnur drottninguna.)
21. Hcl—c3. Nú hótar hvítur 22. BXg6!
f Xg6; 23. D—e7f, K—g8; 24. H—f3 og
vinnur. 21. —,,—, g6—g5; (Fljótasta vinn-
ingsleiðin fyrir hvítan væri nú 22. B x g5,
hxg; 23. DXg5t, K—f8; 24. D—d8f!
K—g7; 25. D—e7! næst B—e4 og H—g3f
(Ef 25. —,,— RXe5, þá 26. D—g5f, næst
d4 x e5. En hvítur hefir ráð á að leika sér
og hinn gerði leikur er fullnægjandi.) 22.
D h4—g3, R d7—b6. Nú er biskupsfórnin
eins og gefur að skilja miklu betri en fyrr.
En skákin var töpuð hvort sem var, hót-
unin h2—h4 er óverjandi.) 23. Bd2xg5,
K g8—f8. (Ef hxg; 24. Dxg5f, K—f8;
25. D—d8f, K—g7; 26. D—f6f, K—g8;
27. B—h7!) 24. B g5—f6, Hh8—g8f; 25.
D g3—h4, B c8—d7; 26. B d3—h7, R b6—
d5; 27. Bh7xg8, Rd5Xc3; 28. Dh4x
h6f, K f8—e8; 29. Bg8xf7f. Gefið.
Þessi skák sýnir greinilega, hvers virði
það er, að byrjunin sé tefld nákvæmt og
vel. Það er fyrsta og aðalatriðið!
ÓIi Valdimarsson.