Vikan - 17.04.1941, Qupperneq 8

8
VIKAN, nr. 16, 1941

I»að getur verið erfitt að skiia bókum, þótt menn vilji það!
[3761
Benjamín: Ég er að verða vitlaus út
af þessu . . . strákamir eru ljótu prakk-
aramir . . . en bókunum skila ég, hvað
sem það kostar.
Benjamín: Hérna eru bækurnar!
Benjamín: Konan mín fékk þær lán-
aðar hjá systur ykkar. Ég: vil ekki sjá
þær Iengur! Þið eigið þær!
Raggi: Hirtu þær . .. eða við
sækjum lögregluna!
Maggi: Ég er svo hræddur, afi.
Viltu sofa hjá mér. Það er eitthvað
undir rúminu mínu.
Afi: Þetta er óþarfa hræðsla, drengur
minn. Þú hlýtur að hafa gert eitthvað
af þér núna . . . enginn efi á því! Vertu
rólegur . .. ég skal gá undir rúmið!
Eva vill lofa býflugunum að viðra sig.
Maggi: Hlauptu og segðu Evu, að
við séum búnir að útbúa búr til
bráðabirgða handa býflugunum, sem
hún getur sett þær í strax, ef hún
vill. — Raggi: Ágætt:
Raggi: Eva, ertu búin að ná öllum Raggi: Komdu þá með þær . . . Maggi
býflugunum? hefir búr tilbúið!
Eva: Auðvitað! Eva: Ég held nú ekki . .. ég fer ekki
að loka þær strax inni i búri aftur!
Eva: Ég ætla að lofa þeim að
viðra sig svolítið, áður en þær
verða lokaðar aftur inni.
Maggi: Það er dásamlegt, hvemig þú getur
látið býflugumar elta þig með því að flauta svona
í brúsann þinn. Við ættum að fara bæ úr bæ og
sýna þetta!
Raggi: Já, gerum það, Eva!
Maggi: Við getum
kannske grætt peninga
á að sýna þetta!
Raggi: Lízt þér ekki
vel á það, Eva?
Maggi: Sjáðu, Eva! Býflugum- Eva: Hvort í syngjandi! Pabbi hefir seitt
ar em horfnar! býflugumar til sín með hrotunum í sér!
Eva: Þær, sem hafa alltaf elt
mig, þegar ég flauta „Eina hjart-
ans yndiö mitt“.