Vikan - 05.03.1942, Blaðsíða 1

T %
höfum vér heyrt, að Davíð skáld frá Fagraskógi hafi sagt um meðferð Arndísar
Björnsdóttur á hlutverki
„Kerlingar“ í Gullna hlið-
inu, sem Leikfél. Reykja-
víkur hefir sýnt við fá-
dæma aðsókn síðan á ann-
an í jólum.
Það er oft tilviljunum háð, hvað úr
fólki verður, hvert hlutverk það
skipar í lífinu. Sumir snúast inn á braut-
ir, sem þá óraði ekki fyrir, að þeir mundu
ganga og hafði ef til vill aldrei dottið í
hug, að þeir væru færir um að fara, en
einmitt þar fundu þeir hin ákjósanlegustu
verkefni hæfileikum sínum, köllim sína og
kraft til að verða miklir í starfinu. Þannig
var því varið um Amdísi Björnsdóttur,
eina sannmenntuðustu leikkonu, sem sést
hefir á leiksviði í Reykjavík.
Amdís hóf leikstarfsemi sína með því að
leika fyrir kvenfélagið Hringinn smáhlut-
verk í „Mállausa konan“ eftir Anatole
France. Það var í Iðnó árið 1918. Þegar
hún hafði verið með í nokkmm leikritum
hjá Hringnum, bar svo til, að Leikfélag
Reykjavíkur var að sýna „Frú X“. Varð
þá einn leikandinn veikur og bað óskar
Borg ungfrú Arndísi um að hlaupa í skarð-
ið. Hún tók því í fyrstu mjög fálega, sagð-
ist aldrei hafa hugsað sér að leika fyrir
peninga og væri auk þess ekkert hrifin
af því að láta blöðin fara að dæma um
leik sinn. Óskar lofaði þá, að hann skyldi
fara um allan bæinn og reyna að fá aðra
— ef það tækist ekki, yrði hún að hjálpa
upp á sakimar. Seinna játaði Óskar, að
hann hefði ekki farið neitt — og Amdís
lék þjónustustúlku í „Frú X“.
Amdís Bjömsdóttrr hefir ekki gengið
á leikskóla — annan en þann, sem Iðnó og
sjálfsmenntun veitir. Það er ekkert lýti á
henni (auðvitað að leikskólamenntuninni
Framhald á bla. 3.