Vikan - 11.03.1943, Blaðsíða 11

VIKAN, nr. 10, 1943
11
Framhaldssaga: ------------
GIFT eða ÓGIFT
................ Eftir Betsy Mary Croker
„Já, hvað um það,“ sagði Madeline áhyggju-
iaus. „Ég hefi gaman af þvi, er fólk talar um
mig og undrast gerðir mínar."
„En mér þykir ekkert gaman að því, og ég
held, að ég þekki heiminn betur en þú?“ greip
Lawrence reiðilega fram í fyrir henni. „Ég vil
ekki, að þú eyðileggir mannorð þitt."
„Af hverju talarðu svona við mig, Lawrence.
Maður skyldi halda, að þú værir að tala við af-
'brotamann."
Dymar opnuðust nú, og konan kom inn með
lítinn kaffibakka. Hún starði stöðugt á hina lag-
tegu stúlku.
Madeline leit undan, en Lawrence horfði beint
á hana og sagði:
„Þetta er gott, frú Potts. Við þörfnumst yðar
ekki meir, en viljið þér gjöra svo vel að ná i
teiguvagn, þegar þér komið niður."
Frú Potts var treg á að fara út. Hún hafði
séð margt, en vildi fegin halda áfram athugun-
um sínum í gegnum rifuna á hurðinni, því það,
aem hún hafði séð, er hún kom inn með kaffið,
hafði bara espað forvitni hennar.
IJnga stúlkan hafði lagt höndina á handlegg
íögfræðingsins og sagt:
„Þú færð mig ekki ofan af þessu, Lawrence.
Við förum í leikhúsið, ekki satt?“
Hafði maður nokkurn tíma heyrt aðra eins
frekju ? Hann hafði aftur á móti virzt vera gram-
ur yfir heimsókn hennar. Já, það var hreinasta
hneyksli, hvernig stúlkurnar eltu karlmennina nú
á dögum.
Nokkrum mínútum seinna komu þau niður
atigann. Stúlkan var hjúpuð í kvöldkápu sína,
, og hann var kominn í frakka, en var alls ekki
ánægður á svipinn.
Frú Potts, sem stóð í dyrunum til þess að
sjá þau leggja af stað, heyrði, að ökumaðurinn
fékk skipun um að halda til Haymarket-leikhúss-
ina.
„Hún hefir þá fengið sínu framgengt," sagði
hún, er hún horfði á eftir vagninum. Svo fór
hún enn einu sinni upp í íbúð Wynne, drakk
það, sem eftir var af sherryinu, hellti sér svo
kaffi í bolla, settist í hægindastól og drakk það.
„Það er í senn hlægilegt og óréttlátt af þér að
vera svona ólundarlegur, Lawrence," sagði Made-
line, er hún sat við hlið manns síns í vagninum.
Forsaea : Madeline er dóttir Wests
” * milljónamærings, sem
grætt hefir fé í Ástralíu, en er nú kominn
til Englands. Hún hefir, án vitundar föður-
síns, gifzt Lawrence Wynne, fátækum lög-
fræðingi. Vegna veikinda hans hafa þau átt
við mikið basl að striða. Þegar faðirinn
boðaði komu sína til Englands og sendi
Madeline peninga, fór hún með mann sinn
og son upp í sveit og skilur þá þar eftir,
þegar hún fer að hitta föður sinn, af því
að hún þorir ekki annað en láta hann fyrst
um sinn halda, að hún sé ógift. Hún býr
við auð og allsnægtir hjá föður sínum, en
þegar Lawrence er albata flytst hann til
London og tekur upp fyrra starf sitt og
gerist auk þess rithöfundur. Madeline þorir
ekki enn að segja föður sinum hið rétta,
því að hann má ekki heyra annað en hún
giftist aðalsmanni. Antony lávarður biður
hennar og West er þess mjög fýsandi, að
hún taki honum, en hún segir lávarðinum,
að hún hafi enga löngun til að verða eigin-
kona hans. Faðir hennar verður ákaflega
reiður, þegar hann heyrir þetta, en ætlar
þó að sjá, hverju fram vindur. West og
gestir hans fara í smá skemmtiferð upp í
hvilft eina þar nálægt, á leiðinni þaðan
trúir Madeline Antony lávarði fyrir því, að
hún sé gift. Madeline fer í skrifstofuna til
Wynne, þegar hún kemur aftur til London,
en hann er ekki við sjálfur. Hún skoðar
heimkynni hans. Wynne verður hissa, er
hann heyrir um heimsókn hennar. West
gamli fer úr borginni og Madeline notar
tækifærið til að heimsækja aftur mann
sinn. Hún hittir þar tvo kunningja hans,
sem undrast mjög heimsókn hennar.
Lawrence er gramur, en hún fær hann með
sér í leikhús.
„Hugsaðu þér, hverju ég ætla að fóma þín vegna.
Þessi kvöldkápa, sem vekur öfund alls kvenfólks,
kostaði 10.000 krónur."
„Vitleysa," sagði hann vantrúaður.
„Ég skal sýna þér reikninginn."
„Þá ættirðu að skammast þin fyrir að vera
í þessarri flík, Maddie."
„Hvers vegna það. Heldurðu, að það njóti ekki
einhverjir góðs af þvi? Hvað yrði um handiðn
og iðnað, ef ekki væri til fólk, sem gengi í finum
og dýrum flikum?"
„Vertu nú góður við mig, Lawrence," sagði
hún. „Ég leik nú sennilega í síðasta sinn hlut-
verk prinsessunnar."
„Mig grunar nú, að þetta sé ekki í síðasta
sinn,“ svaraði Lawrence. „Það er ekki vegna
þess, að ég efist um góðan vilja þinn, eða van-
treysti orðum þínum, Maddie, en mig gnmar
þetta samt. Einhver óljós tilfinning segir mér, að
þú komir ekki heim á morgun, heldur skilji leiðir
okkar um langan tíma.
„Hvernig getur eins gáfaður maður og þú ert,
trúað slíkri tilfinningu ? “ svaraði Madeline fjör-
lega.
Þeim heppnaðist að fá góða stúku nálægt leik-
sviðinu, þótt orðið væri töluvert framorðið.
Madeline fór úr kápunni og settist, er hún hafði
litið í kringum sig, með bakið að áheyrendunum.
„Sérð þú ekkert," hvislaði hún að Lawrence
með uppgerðar forvitni, „sérðu engan, sem gæti
þekkt mig af hnakkasvipnum ?“
Lawrence hafði séð nokkra kunningja sína, og
einn þeirra sá hann líka. En það gerði ekkert til.
Madeline brosti á bak við blævæng sinn og hvísl-
aði spaugsyrðum að honum, og hann fór að álasa
sjálfum sér fyrir það, að hann skyldi geta verið
gramur við hana.
Kunningi hans í stúkunni beint á móti varð
undrandi yfir að sjá Lawrence með stúlku. Hann
horfði i sífellu á þau í gegnum sjónauka sinn
og sá, að á fallegri hendi hennar blikuðu margir
demantsh^ingar, en enginn giftingarhringur.
*
Er sýningin var á enda, biðu þau, þar til fólkið
var farið að dreifast; en samt hittu þau enn
margt fólk á göngunum, og þótt Madeline hefði
dregið knipplingaklútinn alveg fyrir andlitið, þá
voru þau bæði svo lagleg, að þau hlutu að vekja
eftirtekt.
1 stiganum mættu þau Tony lávarði.
„Gott kvöld, ungfrú West,“ sagði hann glað-
lega. „Ég bjóst ekki við af^ hitta yður í leik-
húsinu. Rachel sagði mér, að hún heföi borðað
hjá yður í dag og að þér væruð einar heima.
Með hverjum eruð þér hérna?“ Hann leit spyrj-
andi í kringum sig.
„Ég er með mjög sltemmtilegu fólki. En hver
hefir gert yður að skriftaföður minum, Tony lá-
varður?"
„Ég vildi óska þess, að ég væri skriftafaðir
yðar. En hvar ætlið þér að borða í kvöld? Við
getum kannske hitzt?"
Regum
tannpasta hreins-
ar fágar og gerir
tenhurnar hvítar.
Skilur eftir hress-
andi og frískandi
bragð.
Heildsölubirgðir:
Agnji r Norðfjörð & Co.h.f.
Sími 3183.
mmmmmsammmmmmmd
NUFIX
Heildsölubirgðir:
varðveitir hár yðar og
auðveldar greiðsluna.
Eyðir flösu og hárlosi.
Agnar Norðfjörð & Co. h.f.
Lækjargötu 4. Simi 3183.
POND’S
er prýði
kvenna.
niiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin