Vikan - 03.06.1943, Blaðsíða 14

14
VIKAN, nr. 22, 1943.
kominn á svo nefnda „Teigabrún“ fyrir ofan
Staðarbæ, sá hann, hvar Þjóðbrók fór á eftir sér
með hákarlskippu og æpti að honum: „Hákarlinn,
Gissur, hákarlinn, Gissur, 15 ára gamall.“ En
hann rann undan, sem fætur toguðu, unz hann
náði til kirkju á Stað; braut hann upp hurðina
og tók í klukkustrenginn og hringdi, og barg það
honum; því jafnan varð tröllunum hverft við
klukknahljóðið. Skessan hvarf í burtu í það
skipti, en jafnan sat hún um Gissur eftir það og
leitaðist við að fá hefnt sín á honum, og það vissu
heimamenn; voru þvi hafðar gætur á honum og
hann aldrei látinn einn vera. En einu sinni var
hann að fjósaverkum og var þá enginn heima-
manna hjá honum. Kom Þjóðbrók þangað, réðst
á Gissur og rotaði hann loks á flórhellunni. Þjóð-
brók á að hafa dagað uppi í Þjóðbrókargili.
(Vestfirzk sögn).
Þorleifur beiskaldi.
Þorleifur bjó í Hítardal allt fram um 1200', eftir
því, sem annálar segja. Hann var höfðingi mikill
og kemur mjög við sögu seinni tima. Um hann er
og þessi saga. Þorleifur var svo auðugur að gang-
andi fé, að enginn ketill var svo stór, að hann
tæki alla málsmjólkina undan kúnum hans. Kona
hans bað hann því að fara í næsta kaupstað, til
að reyna, ef hann fengi keypt ketil nógu stóran.
Þorleifur fór og leitaði fyrir sér um ketijinn hjá
mörgum kaupmönnum, en það var árangurslaust,
því enginn þeirra gat selt honum svo stóran ketil.
Loksins kemur til hans maður, er Þorleifur þekkti
ekki, og býður honum ketil geipistóran; en eins
voru kaupskilmálar hans óvanalegir, eins og vara
sú, er hann lét fala. Hann áskildi sumsé sér fyrir
ketilinn kálf undan kvígu einni, er Þorleifur átti,
þegar hún bæri, og þar með skyldi bóndi ala
kálfinn í 3 ár, og kvað maðurinn líf hans mundi
við liggja, ef hann brygði af því. Þorleifur gekk
að þessum kaupum, því þó honum þættu þau und-
arleg, litust honum þau þó góð, og fer heim með
ketilinn. Líður nú að því, er kvigan ber, og er
það bolakálfur, er hún á. Kálfurinn var bæði stór
og fallegur. En þegar hið fyrsta ár varð hann
úfinn og illur viðfangs, og annað árið svo mann-
ýgur, að Þorleifur hélt það bezt af ráðið að drepa
hann, þótt loforð hans stæði í milli. Þegar það
ár var liðið, var þrivegis barið að dyrum hjá hon-
um, eins og einhver væri seint á ferð, er vildi
beiðast gistingar. Gekk svo einn heimamanna út,
en sá engan. Var þá aftur barið og fór annar út,
og var engan að sjá. Þegar barið var hið þriðja
sinn, vildi enginn heimamanna Þorleifs verða til
þess að ganga út; hann fór þvi sjálfur til dyra,
þótt hann grunaði þegar, að útséð væri um sig.
Hann kom ekki heldur aftur; en daginn eftir
mátti rekja blóðferilinn frá bænum og að hól ein-
um þar nálægt, og hingað og þangað um dalinn
sáust tætumar af líkama Þorleifs og fötum hans,
og er sagt, að mörg ömefni í dalnum séu af
því dregin.
Að geta hve margar árar
eru á borði.
Strákastirtla er tekin og allur fiskurinn étinn
og skafinn vandlega af dálkinum. Því næst er
honum bmgðið upp fyrir þeim, sem vill hætta til
að geta hve margar álmur (angiljar) em á hon-
um öðru megin og sagt:
„Gettu hve margar árar em á borð.“
„Til hvers er að vinna?“ spyr sá, sem geta
skal.
„Sess í skála,
sæng í baðstofu,
ketfat á borð,
kopp á skör
könnu á hillu,
friða mey fyrir ofan þig á hverri nóttu, ef þú
vinnur, en ljóta, leiða, langa og ófríða fyrir fram-
185.
Vikunnar.
Lárétt skýring:
1. vélar og verkfæri. — 13. hæðir.
— 14. þær sem ég á. — 15. skelfing.
— 16. sverð. — 18. bullar. — 20. tóm-
ar. — 23. kaf. — 25. undirstöður. —
—- 27. hagnýta. — 29. spmttu. — 30.
gekk. ------31. himintungl. — 32. rof.
— 34. fjömgar. — 36. hnupplaði. —
37. elta. -— 39. bönd. -i- 41. litu. —
42. á segli. -— 44. fjölda. — 46. liða-
mót (flt.) — 49. bergtegund. — 51.
plata. — 53. loðdýr. -—- 55. mikil. —•
56. forskeyti. — 57. sig. — 58. sam-
komu. — 60. glas. — 62. hæversk. —
63. stækkaða. — 65. hryssingur. — 67. ber. — 68.
verzlunarfyrirtæki. — 70. miklu. — 72. hlassið. —
75. greftmnarsiður.
Lóðrétt skýring.
1. hljóð. — 2. forsetning. — 3. fæðutegund. —
4. sopi. — 5. eykst. — 6. gangur. — 7. sk.st. — 8.
strik. — 9. yndi. — 10. heyið. — 11. fé. — 12. tala.
17. auga. —• 18. óþekkt. — 19. tuskur. ■— 20. pen-
ingar. — 21. ofstopi. — 22. mylznu. — 24. högg-
vopn. — 26. geimur. — 28. geira. — 33. eldhús-
áhaldið. — 34. þrekleysi. — 35. menn. — 36. fugl-
ar. — 38. skop. — 40. vond. — 43. Það sem er
fráleitt. — 44. ekki eins stórt. -— 45. fiskur. —
46. sterk. — 47. bind. — 48. taka til handar-
gagns. — 50. sagnmynd. — 52. vætla. — 54.
kona. — 59. hrista. — 60. færa. — 61. böggull. —
62. verzlun. — 64. þvottaefni. — 66. skák. — 69,
atviksorð. — 70. einkennisbókstafir. — 71. ending.
— 72. örvita. — 73. tveir sérhljóðar. — 74. teng-
ing.
Lausn á 184. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 2. ranghverfur. — 12. óró. — 13. áin. —
14. árs. — 15. ró. — 17. M. A. — 18. að. — 19. gr.
— 20. næ. — 21. ærin. — 24. gára. — 26. að. —
27. atað. -—• 29. napur. — 31. raul. — 33. viku.
— 34. nurla. — 35. orða. — 36. una. — 38. mór.
— 39. erg. — 40. rak. — 41. afa. —- 42. iði. —
43. nú. — 44. rá. — 45. ól. — 46. L. V. — 47.
æfa. — 49. íss. — 51. íla. — 54. kar. — 55. stó.
— 56. fat. — 57. reit. — 59. stutt. — 61. nagi.
— 63. niða. — 64. varta. — 65. græt. •— 66. ær.
— 67. gnoð. — 69. ilma. — 71. fa. -— 72. fs. —
73. ey. — 75. án. — 76. il. — 77. ært. — 78. em.
— 80. Sif. — 82. æðardúnninn.
an þig, ef þú tapar. Nú spyr sá, sem ætlar að
geta, hverjar stúlkumar séu, og er það ákveðið;
er valin fríð stúlka og fönguleg, ef hann gæti
rétt, en hræmileg herfiskrolla að öðmm kosti. Að
því búnu er dálkinum brugðið upp einu sinni,
tvisvar eða þrisvar, eftir þvi hvort dálkstykkið
er langt eða stutt, og getur sá sem geta skal,
eftir því sem honum þykir líklegast, en bætir
við töluna „og tvær í innstað, hvort það er af
eða á". Hann getur t. d. upp á 12 og tveimur í
innstað o. s. frv., og þýðir það einhverja tölu á
milli 10 og 14. Þessa þýðingu hefir „í innstað",
hver tala sem nefnd er. Ef rétt er getið, liggur
fallega stúlkan laus og öll gæðin, sem talin em,
en að öðrum kosti er ómögulegt að komast hjá
herfiskrollunni.
Svar skáldsins.
Oscar Wilde, frægt enskt skáld, var eitt sinn
kallaður sem vitni í málaferlum í London.
„Drekkið þér „whisky“?“ var fyrsta spum-
ingin, sem lögð var fyrir hann.
„Læknir minn hefir forboðið slíkt,“ svaraði rit-
höfundurinn.
„Kemur ekki málinu við, hvað læknir yðar
segir,“ hreytti málsækjandinn út úr sér.
„Nei, ég tek heldur ekkert tillit til þess," var
hið tviræða svar.
Lóðrétt: 1. bamavemdamefnd. -— 2. ró. — 3,
armæðuha. — 4. nóar. — 5. há. — 6. vit. — 7. en.
— 8. fáar. — 9. urðarorð. — 10. rs. — 11. verð-
lagsvísitalan. — 16. óæti. 19. gauð. — 22. inn.,
— 23. nauma. — 24. gulra. — 25. ára. — 28. akur.
— 30. prófastur. — 32. argi. — 37. akrar. — 39.,
eilíf. — 47. ækið. — 48. fatagerð. — 49. ístað. —
50. sótti. — 52. langanir. — 53. afar. — 58. eirs. —
59. svo. — 60. tal. — 62. gæfi. — 68. nyta. — 70.
mási. — 74. frú. — 77. æ, æ! — 78. Ed. — 79.
N. N. — 81. fn.
Svar við orðaþraut á bls. 13:
VORDAGAR.
VOLG A
OFINN
RÓÐUR
DÓMUR
ASN AR
G ARG A
ASK AR
ROP AR
Ævintýri Georgs.
Skeytið hljóðar þannig:
Setjið ykkur ekki í ofmikla hættu.
Georg.
Svör við spurningum á bls. 4:
1. Ibúatalan er 450 milljónir og 90 milljónir
taldar ólæsar.
21 Látra-Björg (1716—1784).
3. Sú japanska, sögð vera frá því árið 660>
f. Kr.
4. 643 km.
5. Heinrich Heine, þýzkt skáld.
6. 81.657.800 ferkílómetrar.
7. Árið 1940.
8. Nelson.
9. St. Péturskirkjan í Róm.
10. 300.000 kílómetrar á sekúndu.