Vikan - 02.09.1943, Blaðsíða 11

VIKAN, nr. 35, 1943
11
Höfundurinn:
Agatha Christie
Framhaldssaga:
„Ég þykist skilja ySur.“
„Þér eruð ákaflega snjall leynilögreglumaður,
ÍPoirot?" sagði Buckley.
„Það hefir verið um mig sagt, frú.“
„O, ég veit það. Jafnvel í afskekkta þorpinu
okkar, hefir yðar verið getið. Þér ætlið að kom-
•ast að sannleikanum, Poirot.“
„Ég mun ekki unna mér hvildar, fyrri,“ svar-
aði Poirot.
„Yður mun verða birtur sannleikurinn," sagði
klerkumin fjálglega. „Misgjörðir hljóta jafnan
-sín laun.“
„Menn, sem misgjörðir fremja, komast aldrei
hjá refsingu í einhverri mynd. En stundum veit
enginn um refsinguna."
„Við hvað eigið þér með því, Poirot?"
Poirot gerði ekki annað, en að hrista höfuðið.
„Vesalings Nick litla,“ varð frú Buckley að
•orði. „Mig tekur eiginlega sárast til hennar. Ég
fékk mjög æðruþrungið bréf frá henni. Hún segir,
að hún sé orsök í dauða Maggie, með því að
hafa beðið hana að koma hingað."
„Þetta er eins og hver önnur heimska," sagði
presturinn.
„Að vísu. En ég þykist vita, hvemig henni
muni vera innan brjósts. Ég vildi óska, að þeir
vildu leyfa mér að tala við hana. Það virðist vera
•einkennilegt, að leyfa ekki ættingjum hennar að
koma til hennar."
„Læknar og hjúkrunarkonur em ákaflega ráð-
rikt fólk,“ sagði Poirot. „Þau setja reglurnar, —
og þar um verður svo engu þokað. Og auðvitað
eru þau hrædd við að hún komist í geðshræringu,
■— eðlilega geðshræringu, af því að sjá ykkur."
„Ef til vill,“ sagði frú Buckley dræmt. „En ég
er nú ekkert hrifin af þessum hjúkmnar-heim-
ilum. Nick myndi líða miklu betur, ef hún fengi
að fara heim með mér — og það strax."
„Það er ekki ómögulegt, — en ég er hræddur
um, að ekki verði gengið inn á það. Það er langt
síðan þér hafið séð ungfrúna, — er það ékki?“
„Ég hefi ekki séð hana síðan í fyrra-haust.
Hún var í Scarborough. Maggie fór þangað og
var þar hjá henni daglangt, — en síðan kom hún
og var eina nótt hjá okkur. Hún er jmdæl stúlka,
—en ég verð að játa það, að mér geðjast ekki
•að kunningjum hennar. Og lifnaðarhættir henn-
ForsaCH ; Poirot og Hastings vinur
® * hans em nýkomnir til St.
Loo í sumarleyfi. Nick Buckley býr á
Byggðarenda. Hún hefir fjómm sinnum á
skömmum tima lent í lífsháska og vekur
þettá forvitni Poirots. Hann lætur hana nú
segja nákvæmlega frá atburðum siðustu
daga og hverjir séu vinir hennar. Nick er
þeirrar skoðunar, að þetta séu allt tilvilj-
anir, er fyrir hana hafa komiö. Poirot
gmnar, að Nick leyni þá einhverju. Poirot
og Hastings fara á laun að Byggðarenda
og hitta þar ókunnan mann, Croft, nábúa
Nick, og fara heim með honum. Kona hans
er veik, en lætur sér mjög annt um allt,
er snertir Nick. Litlu síðar heimsækja þeir
Vyse lögfræðing og þar beinir Poirot talinu
að Nick og Byggðarenda. Nick hafði boðið
þeim heim um kvöldið til þess að horfa á
flugeldasýningu, og þar kynnast þeir
Maggie, sem Nick hefir fengið til að vera
hjá sér. Þetta sama kvöld er hún myrt í
garðinum á Byggðarenda. Nick verður ör-
vingluð og áfellir sjálfa sig fyrir að hafa
fengið hana til að koma. Það verður úr að
Nick er flutt þá þegar um kvöldið í hress-
ingarhæli. Poirot og Hastings ræða um,
hver sé morðinginn. Þeir álíta, að Nick
leyni þá einhverju. Þegar þeir heimsækja
hana í hressingarhælið, fá þeir að vita, að
hún hefir verið trúlofuð Michael Seton
flugmanni, sem er nýdáinn, en hann hafði
beðið hana að leyna trúlofun þeirra, af ótta
við frænda sinn Sir Matthew Seton mill-
jónamæring. Af öllu þessu dregur Poirot
ýmsar ályktanir, og fær leyfi Nick til að
fara að Byggðarenda og leita að erfða-
skránni, sem hún veit ekkert, hvar er niður-
komin. Þar hitta þeir Ellen og ræða við
hana um atburðinn, og af hverju hún hafi
ekki verið úti kvöldið áður til að horfa á
flugeldana. Þeir leita nú víða í húsinu og
finna þar loks mörg bréf frá unnusta Nick.
I þeim finna þeir sönnun þess, að Michael
hafi arfleitt hana, og þykir Poirot það vera
góðar upplýsingar fyrir þá. Þeir fara nú til
Nick og tjá henni, að þeir hafi ekki fundið
erfðaskrána. Þá man hún allt í einu eftir
því, að hún hafði sent hana til Charles
Vyse lögfræðings, en hann neitar að hafa
fengið hana. Croft, sem gerði erfðaskrána
með Nick, staðhæfir að hann hafi sent hana
til Vyse. Weston yfirlögregluþjónn kemur
og ræðir við Poirot. Síðar hitta þeir Buck-
ley hjónin, sem eru mjög áhyggjufull út af
þessúm atburði.
ar — jæja, það er tæplega hægt að segja, að hún
eigi sjálf alla sök á því, blessað barnið. Þetta
er ekkert uppeldi, sem hún hefir notið."
*
„Það er einkennilegt hús, — þessi Byggðar-
endi,“ sagði Poirot og virtist vera hugsi.
„Ég hefi imugust á því,“ svaraði frú Buckley.
„Og svo hefir jafan verið. Það er eitthvað —
eða allt •— ekki eins og það á að vera í því
húsi. Mér geðjast aldrei að Sir Nicholas gamia.
Mér stóð ógn af honurn."
„Hann er ekki góður maður, — er ég hræddur
um,“ sagði presturinn. „En eitthvað var þó heill-
andi við hann.“
„Aldrei varð ég vör við það,“ sagði frú Buckley.
„Það hvílir einhver ljótur skuggi á þessu húsi.
Ég vildi óska þess, að við hefðum aldrei leyft
henni Maggie okkar að fara þangað."
„Iss — óskar,“ sagði presturinn og hi'isti
höfuðið.
„Jæja,“ sagði Poirot. „Ég vil nú ekki tefja
ykkur lengur. Ég vil aðeins tjá ykkur enn, ein-
læga samúð mína.“
„Þér hafið sýnt okkur mikla vinsemd, herra
Poirot, og við erum sannarlega þakklát yður fyrir
allt, sem þér leggið á yður okkar vegna.“
„Hvenær farið þið til Yorkshire?"
„Á morgun. Raunalegt ferðalag. Verið þér
sælir, herra Poirot, og ég þakka yður enn.“
„Þetta eru saklaus sómahjón," varð mér að
orði, þegar við höfðum skilið við prestshjónin.
Poirot kinkaði kolli.
„Ég finn til í hjartanu, — gerið þér það ekki
líka, mon ami? Harmleikurí svo algjerlega til-
gangslaus og tilefnislaus. Og þessi fallega stúlka.
Æ, en ég get ekki annað en ásakað sjálfan mig.
Ég, Hercule Poirot, var viðstaddur, og gerði ekki
tilraun til að afstýra glæpnum!"
„Það hefði ekki verið á færi nokkurs manns, að
afstýra honum.“
„Þér talið án þess að yfirvega, Hastings.
Enginn venjulegur maður hefði getað það, — en
til hvers er að vera Hercule Poirot, með heila
af finni gerð en öðrum mönnum hefir verið gef-
inn, ef ekki væri hægt að framkvæma, það sem
algengum mönnum er ómögulegt?"
„Jæja, — að sjálfsögðu," varð mér að orði. „Ef
þér viljið snúa þessu þannig, að —.“
Minnslu ávallt |
mildu sápunnar |
nMuiiuiniiiiuiiiiiiiiiiimuinmimiimimiiimiimimitti*
Ozolo
Desinfector
er ómissandi í
vaska, sal-
erni og í upp-
þvottarvatnið.
Ilmurinn gjör-
breytir hibýl-
um yðar.
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðf jörð & Co. h.f.
Sími 3183.
Ávallt fyrirliggjandl.
etnkaumboð: jóh. Karlsson & Co.
Simi 1707 (2 línur).
Laitozone
baðmjólk
mýkir vatnið
og gefur yður
mjúka og
sterka húð.
Heildsölubirgðir:
Agnar Norðf jörð & Co. h.f.
Sími 3183.