Vikan


Vikan - 16.09.1943, Blaðsíða 10

Vikan - 16.09.1943, Blaðsíða 10
10 VIKAN, nr. 37, 1943 u in m m i i m u ILI iii iii Ll ii i Matseðillinn. Nautasteik. 3y2 kg. kjöt, 4 dl. vatn, 20 gr. smjör, 20 gr. hveiti, 3—4 dl. kjötsoð, salt. Kjötið er þvegið og brúnað vel á pönnu. Þegar búið er að brúna kjötið, er það sett inn í vel heitan ofn, stráð á það salti og sjóðandi vatni helt yfir það, síðan soðið í ofninum í l1/*—iy2 kl.st. Meðan steikin er í ofninum, er soðinu ausið yfir hana við og við. Sósan er búin til úr soðinu af steikinni, sem áður er vel skúmað. Steikin er skorin í þunnar sneiðar og síðan framreidd. Soðnar kartöflur og ýmiskonar gTænmeti er borið með. Grænkálssúpa. Grænkál, 20 gr. smjör, 25 gr. hveiti, 1 y2 1. súpa, 250 gr. kartöflur, 1 matskeið sykur, 2 gulrófur. Grænkálið er rifið frá leggnum, skolað vel og soðið í 10 mín. Þá er vatninu helt af og kálið látið þoma í sigti. Síðan er það skorið mjög smátt. Hveitið er hrært út í súpuna smátt og smátt og suðan látin koma upp. Kartöflurnar og rófurnar sund- urskornar eru því næst soðnar í súp- unni í y2 kl.st. og kálinu að síðustu bætt út í um leið og súpan er fram- reidd. (tír matreiðslubók Helgu Thorlacius). Hásráð. Til þess að hreinsa ryk eða önnur óhreinindi af bronsuðum munum, er gott að þvo þá upp úr heitu ediki með bursta eða tusku. Síðan á að þvo edikið af með heitu sóta- eða sápuvatni, og á eftir því úr volgu vatni. Því næst á að þurrka hlutinn vandlega með þurrum mjúkum klút. Þennan klæðnað má nota á hvaða tíma árs sem er, eftir hentugleikum. Dragtin er úr ljósgráu ullarefni. Á jakkabrúnunum, vösunum og í kring um kragann er rykking. Hann er að- skorinn í mittið, hneptur með fjór- um hnöppum. Innanundir er blússa úr ljósu krepefni. Smámunir Hirðuleysi með smámuni er sker, sem meiri hluti manna strandar á. Mannlífið samanstendur af samfastri röð smámuna; svo lítilfjörlegt sem hvert einstakt kann að vera út af fyrir sig, þá skiptir þó miklu, að kunna að fara réttilega að í þessum smámunum, og oft er heill og ham- ingja manna komin undir því. Hagur og velferð kaupmanna og þess háttar sýslunarmanna er oft kom- in undir þvi, að þeir hafi nógar gæt- ur á smámununum. Heimilið verður þægilegt og notalegt við það, að ýmsir smáhlutir séu gerðir og þeim fyrir komið haganlega. Góð stjórn er því aðeins möguleg, að þau afskifti séu höfð af allskonar smámunum, sem þörf er á. I miklum fróðleik og dýrmætri reynslu liggja miklir fjársjóðir, en fróðleikurinn og reynslan hefir fyrst fengizt smátt og smátt. Smáögnum hefir verið safnað saman og þær geymdar, og við þetta myndast hrúg- an. Það má segja, að þeirra manna líf sé ónýtt, sem ekkert hafa lært, og aldrei hafa dregið neitt sam£in í heild. En þetta kemur af því, að þeir hafa eigi lært, hversu smámunimir eru mikils virði. Slíkir menn eru ólán- samir, og þeir geta ef til vill talið sjálfum sér trú um, að heimurinn hafi verið ranglátur við þá; en í raun réttri hafa þeir verið sjálfum sér verstir. Menn eru smámsaman farnir að hætta að tala um „hepnina", því að menn eru famir að sjá, að ástund- un er skilyrði fyrir velgengni vorri í lífinu, eða með öðrum orðum,-að far- sælleg ævi er að miklu leyti komin undir því, að vér höfum verið starf- samir, og að vér höfum haft nógar gætur á smámununum. Dáðlausir menn og framtakslausir munu aldrei hafa heppnina með sér, þvi að ávext- ir ástundunarinnar munu eigi koma upp í hendurnar á þeim, sem eigi vilja gera sér þá fyrirhöfn, sem þörf er á, til að öðlast þá. Það er eigi heppnin, sem gerir mann- inn mikinn; það er starfsemin. Svo segir rithöfundur í Ameríku, að heppnin leiti jafnan eftir því, að »»»»:♦»>»»»»»»' A Notið einu sinni Ozolo furunálaolíu í baðið — og þér aukið líðan og heilnæmi yðar stórlega. Ozolo bregst engum. Heildsölubirgðir: Agnar Norðf jörð & Co. h.f. Sími 3183. :« v V V V V V V V V V V V V V V V V v V V V V V V >T< V V NOTIÐ eingðngu iliiillllllllllllllllllillililiiiiimiiiinimiii STÍFELSI Heildsölubirgðir: GUÐMUNDUR ÓLAFSSONtCO. Auarturatræti 14. — Siml 5604. STOPS PERSPiRATION ODORS Amoljn __ deodorant CISIi csuLcun. .♦>»»i^»»»»»»»»»i Heildsölubirgðir: Agnar Norðf jörð & Co. h.f. Sími 3183. miiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiui tækifærið gefist, en starfsemin leitar tækifærið uppi, ef henni fylgir glögg- sæi og viljaþrek. Heppnin liggur í rúminu og bíður eftir því, að póstur- inn komi með fregn um, að mikill arfur sé fenginn, en starfsemin legg- ur snemma af stað á morgnana til þess að leggja grundvöll til velmeg- unar, annað hvort með liprum penna eða þungum hamri. Heppnin lætur berast makindalega með straumn- um, og kemst í höfn letinnar eða ómennskunnar, en starfsemin leitar sterklega á móti straumnum, og kemst í höfn frelsis og sjálfstæðis. Á heimilum eru margir smámunir, sem menn verða að gefa gætur að, ef menn eiga að verða heilbrigðir og ánægðir. Hreinlæti er þannig komið undir mjög mörgum smámunum: að þvo gólf og sópa, þvo ílát o. s. frv. — en allt þetta er þó skilyrði fyrir því, að mönnunum geti liðið vel bæði líkamlega og andlega. Það má telja lítilfjörlegt, hvernig loft er í herbergi — það sést eigi, og flestir menn vita lítið um það. En ef vér þó eigi hirð- um um, að loftið geti endumýjast i herberginu, sem vér erum í, þá kem- ur þó endurgjald slíks hirðuleysis 1 fyrr en varir. Það sýnist litlu varða, þó smá óhreinindi séu hér og þar, þó dyr séu aldrei opnaðar eða glugg- um aldrei lokið upp, og þó kunna menn að missa heilsuna fyrir þetta. Og þá má sjá að þessir smámunir eru ekkert lítilræði. Títuprjónninn er lítill og auðvirði- legur hlutur, þegar hann er í föt- um, en þó má oft marka nokkuð skaplyndi manna af því, hvemig títuprjónninn er nældur í fötin. Einu sinni var ungur maður, sem ætlaði að kvongast; hann fór á heimili, þar sem stúlka var, sem hann hafði augastað á. Dóttir húsbóndans kom inn, ung og falleg, en hún var nokkuð hirðu- lauslega klædd; hálsklúturinn var skakkur, festur saman með nælu, hárið var úfið, o. s. frv. Ungi mað- urinn kom aldrei á þetta heimili framar. Sumum kann að þykja mað- ur þessi smásmugulegur; þetta kann að vera. En hann varð síðar meir bezti eiginmaður. Hann dæmdi karla og konur eftir smámunum, og þetta var rétt af honum. Lyfsölumaður auglýsti einu sinni í blöðunum, að hann vildi fá pilt; til hans kom mikill fjöldi ungra manna. Hann bað þá alla að koma á ákveðn- um tima í lyfsölubúðina, og lét þá hvern þeirra fá dálítið af salti til að búa um. Þann, sem honum þótti það fara laglegast úr hendi, kaus hann, þvi að hann hugsaði sem svo, að sá, sem væri góður i litlu, mundi einnig verða góður í miklu. Hirðuleysi í smámunum hefir sett margan auðinn út um þúfur, og orðið beztu fyrirtækjum til tjóns. Verzlun- arskip, sem hlaðið var aleigu kaup- manns eins, týndist í hafi, af því að það var látið leggja af stað án þess gert væri við ofurlítinn leka. Hestskónaglann vantaði í skeif- Framh. á bls. 15.

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.