Vikan - 23.09.1943, Blaðsíða 14

14
VTKAN, nr. 38, 1943
Andrahaus.
201.
Vikunnar.
Lárétt skýring:
X. skip. — 3. mesti kraftur. — 9. mild. — 12.
fjöldi. — 13. óhrekjandi. — 14. svardaga. — 16.
kyrrð. — 17..kvatt til móts. — 20. runnur. — 22.
þreyta. — 23. blóm. — 25. sjór. — 26. hlýju. —
27. hlaðin. — 29. hrindi. — 31. vopn. — 32. eign.
— 33. sarg. — 35. verkfæri. — 37. sk.st. — 38.
fjalladýr. — 40. ull. — 41. stefnur. — 42. hún.
— 44. fisk. — 45. litið hús. — 46. hræki. — 49.
málmurinn. — 51. á fæti. — 53. kvarðinn. — 54.
frumefni. — 55. títt. — 57. elska. — 58. tel úr. -—
59. byrja. — 60. segja. — 62. skólp. — 64. bókfær.
— 66. kvæðis. — 68. fæða. — 69. ætt. — 71.
löngunina. -— 74. notast. — 76. keyri. — 77. rugg-
um. — 79. viðbót. — 80. eldsneyti. — 81. bein.
— 82. varla. — 83. hismi.
Lóðrétt skýring:
1. skinnklæði. — 2. kærleikur. — 3. eldstæði. —
4. af hendi. — 5. sk.st. — 6. drykkur. — 7. for-
setning. — 8. kvikum. —• 10. heiður. — 11. gengu.
—■ 13. treg. — 15. álpast. — 18. hár aldur. —
og fór honum ekki að verða um sel, því einnig
dimdi og dimdi sem hann rak lengra, og loks
sá varla út úr augunum fyrir þoku og sorta.
Loksins bar hann að landi, festi bátinn og gekk
á land, en þegar hann greip höndum í fjöruna,
því að ekkert sá hann, þá var mölin tóm aska
og kol. Nú fór honum ekki að lítast á. Hélt þó
áfram í norður, og var snarbratt ofan í móti,
og niðamyrkur. Svona gekk hann langa lengi,
blindandi, þangað til hann grillti í eitthvað rautt,
hann gekk á skímuna, og kom loksins að miklu
báli, sem ekki sá út yfir. En það undraði hann,
að í bálinu úði og grúði af einhverju lifandi eins
og mor eða mý. En fyrir framan bálið stóð
hræðilegur jötun með jámgogg í hendinni, skar-
aði í bálið og sópaði til, að ekkert kvikt kæmist
út. Þó skrapp ein flugan út, og þangað sem
maðurinn var. Hann spyr hana að heiti, og hvað
þetta sé, en hún segir að bálið sem hann sjái,
sé helvíti; en jötuninn sé andskotinn sjálfur, en
það sem mori í eldinum, sé sálir fordæmdra, og
segist hún vera ein af þeim, og hrósar happi að
hún slapp. En óðar en hún hafði talað, saknaði
jötuninn eins, — því djöfullinn hirðir sína —,
sá hvar sálin var, hremdi hana
með gogginum og þeytti henni
langar leiðir inn í mitt bálið.
Þá var maðurinn hræddur, og
hljóp aftur, svo sem fætur tog-
uðu, og átti hann þó langt, því
snarbratt var upp á móti, og
birti nú smátt og smátt. Fór
hann nú aftur alla sömu leið.
Því er það sagt, þegar menn
óska ills, að sá og sá, eða það
og það skuli fara norður og
niður, að menn þykjast vita,
að þar sé víti. Þessari sögu til
styrkingar telja menn enn vers-
ið í Passíusálmunum: „And-
skotinn bíður búinn þar, í bálið
vill draga sálimar."
Tveir amerískir „foringjar," —
Winkey er liðþjálfi en Mike
herforingi.
1 Skarðslöndum fyrir vestan er eya ein, sem
Hóley heitir. Norður úr henni gengur höfði einn,
hálfklipinn frá eynni, og heitir hann Andrahaus.
Hausinn er nokkuð víðlendur ofan og grasi vax-
inn mjög, og það því fremur, sem á honum hefir
verið sú trú, að ekki mætti slá hann. Þessi trú
helzt enn, og hefir þróazt við það, að sá, sem
bjó á Skarði, hver sem það nú var, lét einu sinni
slá hausinn og hirða af honum heyið. En haustið
eftir vildi svo til, að margt af Skarðsfénu flæddi
og drapst, ekki einungis það, sem gekk í Hóley
og Andrahausi, heldur og það, sem var í hinum
eyjunum, og þótti það fremur tiltökumál. En
vinnufólkið á Skarði þóttist hafa séð bergrisa
einn, sem menn ætluðu að væri Andri karl, vaða
þaðan í hinar eyramar, þangað sem féð drapst,
og þótti það með því sýnt, að risinn vildi láta
bóndann á Skarði komast að keyptu fyrir slátt-
inn á Andrahausi sumarið áður. Siðan hefir
Andrahaus aldrei verið sleginn, og haft er það
eftir Kristjáni Magnúsen kammerráði, sem nú
er á Skarði, að aldrei skuli sér verða það, að
láta slá hann. (J. Á. þjóðsögur).
Að komast í búrið.
Að komast í búr einhvers er fólgið í því, að
opna kreptan hnefa einhvers. Siggi kreppir t. d.
hnefann svo fast sem hann getur, en Bjössi
reynir að opna hann með öllu móti. Siggi beitir
Öllum brögðum til að vama honum þess, eins og
eðlilegt er, og á Bjössi oft fullt í fangi. Eitt
bragð er honum þó óbrigðult, en það er að keyra
hnefann á Sigga inn að handleggnum. Þá rétt-
ast fingumir og búrið opnast.
(Isl. Skemmtanir).
„Mál er að mæla“.
Á nýársnótt verða margir hlutir undarlegir.
Það er eitt að kýr mæla þá manna máli og
tala saman. — Einu sinni lá maður úti í fjósi á
nýársnótt til þess að heyra, hvað kýrnar töluðu.
Hann heyrir þá að ein kýrin segir: „Mál er að
mæla.“ Þá segir önnur: „Maður er i fjósi.“ „Hann
skulum við æra,“ segir þriðja kýrin. „Áður en
kemur ljósið," segir hin fjórða. Frá þessu gat
maðurinn sagt um morguninn eftir, en ekki fleiru,
því kýmar höfðu ært hann.
Farðu norður og niður.
Til þess er sú saga, að einhverju sinni sem
oftar, réri maður fyrir norðan, en þegar hann
ætlaði í land, kom vindur á móti honum sunnan,
og rak hann undan landi æ lengra og lengra,
svo hann hélt að sig mundi reka út í hafsauga;
19. úthagi. — 21. slæ. — 23. skollar. — 24. gat.
— 26. naut. — 27. ginning. — 28. göfug. — 30.
grænmeti. — 31. úrgangsgryfja. — 32. otað. —
34. kjaftur. — 36. fagnaðarlæti. — 38. gnúp. —
39. verkurinn. — 41. hæðar. — 43. húð. — 47.
væla. — 48. irinvortis. — 49. skera. — 50. óþrif.
— 52. stefna. -—• 54. tangi. — 56. skaði. — 59.
góður. -— 61. hvíldir. — 63. hár. — 64. ósannindi.
— 65. bók. — 67. stúlka. — 69. brauð. — 70.
lof. — 72. stólpi. — 73. for. •— 74. bleik. — 75.
leiði. — 78. sk.st. — 79. forsetning.
Lausn á 200. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: — 1. brölt. — 6. útrás. — 11. óleik. —
13. stríð. — 15. lá. — 17. lina. — 18. kvak. — 19.
bú. — 20. kró. — 22. far. — 23. ref. — 24. sel.
— 25. eldvarp. — 27. áraskip. — 29. reri. — 30.
væta. — 31. gældi. — 34. skíra. — 37. pjask. —
39. staði. — 41. kg. — 43. afli. — 44. vaga. — 45.
sá. — 46. ára. — 48. nam. — 49. agg. — 50. bát.
— 51. fótlama. -— 53. flagari. — 55. afla. —- 56.
mnn. — 57. tossa. — 60. neita. — 63. tinna. —
65. herpi. — 67. ræ. — 69. nægu. — 70. rimi. —
71. sú. — 72. ófá. — 74. rak. — 75. ísa. — 76.
fák. — 77. kinnina. — 78. marmari.
Lóðrétt: — 2. ró. 3. öll. — 4. leifa. — 5. tinar.
— 6. útver. — 7. trafa. •— 8. rík. — 9. áð. —
10. ölker. — 12. karp. — 13. skrá. — 14. gúlpa.
— 16. árleg. — 19. beita. — 21. ódræp. — 24.
skæri. — 26. vilja. — 28. svíða. — 32. dafna. —
33. Islam. — 34. stagl. — 35. kagga. — 36. ákafa.
•— 38. kíma. — 39. svaf. — 40. látin. — 42. gróft.
—■ 45. sárna. — 47. atlot. — 50. bauti. — 52. lasin.
— 54. gripi. — 58. snæri. — 59. angan. — 60.
neisa. — 61. ermar. — 62. brók. — 64. auka. —
65. hrím. — 66. púki. — 68. æfi. — 71. sár. —
73. án. — 76. fa.
Svör við spurningum á bls. 4.
1. Kristján Jónsson.
2. Hann var þýzkur og var uppi frá 1827. 1770 tií
3. 314 km.
4. Láms Halldórsson.
5. Árið 1924.
6. Frá 1801 til 1825.
7. Spánverjinn Goya.
8. Árið 1814.
9. Frakkinn Le Corbusier.
10. Það vom Frakkar, sem mestu vom á Italíu á þeim árum. ráðandi
Svar við orðaþraut á bls. 13.
ÞÖRSGATA.
ÞERN A
ÓGLÖÐ
RENGI
ST API
6AFLI
AFLAG
TRÚIN
ASKAR: