Vikan - 21.10.1943, Qupperneq 1

Nr. 42, 24. október 1943.
Bœjarverkf rœd
Hér segir frá þeim mönn- ^ ^ ^ J
ingar
avík
um sem verið hafa bœjar-
verkfrœðingar í Reykjavík
og í hverju starf þeirra er
í aðalatriðum fólgið.
□) að má með sanni segja, að verkfræðing-
ar bæjarins hafi öðrum fremur sett
svip á bæinn í bókstaflegri merkingu orðsins,
því að frá þeim eru runnar breytingarnar á
útliti bæjarins, eins og þær hafa orðið í fram-
kvæmdinni. Það hafa oft verið skiptar skoð-
anir um margt, sem gert hefir verið, og ein-
hverju sinni sagði einhver náunginn, sem um
þessi mál var að rita, að það væri einhvers-
konar „dagleg iðkun guðrækninnar“ að ganga
um götur bæjarins og sjá, hvemig allt væri
öðru vísi en þar ætti að vera. Hann átti við
gömlu bæjarhverfin, með þröngum götum og
sundum, beygjum og hættulegum hornum.
En þetta eru nú syndir feðranna.
Hugtakið skipulag er ungt hér á landi. Ég
minnist ekki að hafa heyrt það nefnt á nafn
í mínu ungdæmi. En nú er það einskonar slag-
orð nýja tímans og kveður við sí og æ um
svo að segja hvað sem er. Skipulag bæjar-
ins er eitt af vandasömustu málum höfuð-
staðarins. Um það hafa heyrzt margar radd-
ir og hjáróma. Sýnist sitt hverjum. Einn vill
hafa línuna bogna og hinn vill hafa hana
beina, og enn aðrir vilja hafa hana beina, af
því að fyrsti tillögumaðurinn vildi hafa hana
bogna, og það af engri annari ástæðu. Þann-
ig er nú einu sinni mannleg náttúra. En hvað
sem því líður, þá hygg ég að flestir geti orð-
ið mér sammála um það, að þar sem hið nýja
skipulag bæjarins hefir verið gert að veru-
leika, en ég á þá einkum við nýju bæjarhverf-
in sunnan í Skólavörðuholtinu, á Melunum,
í Höfðahverfi og víðar, að þar hafi vel tek-
izt og sé af þessum hverfum hin mesta bæj-
arprýði.
Pramhald á bls. 3.
Valgeir Björnsson bæjarverkfræðingur.