Vikan - 07.02.1991, Blaðsíða 45

viö dómgreind þeirra sem við
höldum og trúum að vilji okkur
vel og sjái betur en við sjálf
hvað okkur hentar. Við höldum
líka stundum við þessar
kringumstæður að viðkomandi
séu á allan hátt snjallari en við
sjálf, ekki bara í ákvarðana-
tökum heldur á öllum öðrum
sviðum líka.
VANMAT Á SÉR
Þessi afstaða annars vegar til
eigin skynsemi og hins vegar
til mögulegrar skynsemi ann-
arra er oftast afleiðing af því
sem áður sagði, vanmati á
sjálfum sér. Einmitt þetta er
ekki ósvipað því til dæmis sem
þú gerðir hvað varðaði það aö
láta eyða barni því sem þú
gekkst með.
Á þeim tíma varstu hrædd,
öðrum háð og vonsvikin vegna
þess að meining þín var aö
mennta þig áfram en ekki að
lenda í einhvers konar basli.
Þér liði örugglega betur núna
ef þú hefðir einungis tekið
þessa afdrifaríku ákvörðun
sjálf en ekki í samvinnu við
aðra, þó vissulega sé erfitt að
sanna eða fullyrða slíkt.
INNIBYRGÐ REIÐI GET-
UR VALDIÐ ÞUNGLYNDI
Nú líður þér ömurlega og finn-
ur til mikils pirrings í garð ann-
ars vegar kærasta þíns og
hins vegar fjölskyldna ykkar.
Auk þess ertu miður þín vegna
eigin breytni. Af þessum á-
stæðum er athugandi fyrir þig
hvort þú átt ekki hreinlega að
leita stuðnings til dæmis sál-
fræðings eða geðlæknis. Slíkir
eru sérfróðir einmitt í líðan
sem þessari og mögulegum
afleiðingum hennar sem geta
verið áþekkar því sem þú talar
einmitt um - eins og að ásaka
sjálfa þig með öllum þeim innri
kvölum sem því fylgir.
Þú ert sennilega mjög reið,
án þess að gera þér fulla grein
fyrir því, út í kærastann þinn
og finnst hann sennilega frem-
ur lítilsigldur sem persóna og
getur því engan veginn fellt
þig við hann. í þessari stöðu er
það ofureðlilegt.
Hvað snertir aftur á móti fjöl-
skyldur ykkar beggja er ekki
ósennilegt að í garð þeirra sért
þú öskureið líka. Eins og þú
bendir á: Af hverju bentu þær
ykkur ekki á mögulega ábyrgð
ykkar á aö ala önn fyrir ný-
fædda barninu fremur en að
benda á lausn sem lá í áður-
nefndri framkvæmd, fóstur-
eyðingunni?
Allar þessar ástæður fram-
kalla ofsafengna reiði sem
■ Ég kynntist kærasta mínum fyrir
þónokkru og varð reyndar ófrísk
skömmu seinna.
■ Þar sem ég er ekki tekjuhá og á leið
í framhaldsnám erlendis virtust allir
þeir sem ég ráðfærði mig við vissir um
að besta lausnin væri fóstureyðing eða
einfaldlega að gefa barnið.
■ Ég þráði að halda barninu en
óttaðist að enda kannski á bónbjargar-
styrk hjá ríkinu.
■ Ég var ráðvillt og fór í fóstureyðingu
en hef séð óendanlega mikið eftir því
og liðið mjög illa. Ég er þunglynd á
köflum og frekar uppstökk og samband
mitt og kærastans er fremur stirt enda
ekki undarlegt. Mér hefur fundist
honum létta eftir þessi óskemmtilegu
málalok, sem mér finnst satt best að
segja erfitt að fyrirgefa honum. Ég er
sár út í hann og fjölskyldu mína sem
hefði frekar átt að styðja þá hugmynd
að ég héldi barninu. Mest sárnar mér
þó við sjálfa mig fyrir að hafa fram-
kvæmt þetta neyðarúrræði.
virðist snúa inn á við og valda
þessu tímabundna þunglyndi
sem þú finnur fyrir. Þú ættir því
að leita hjálpar hjá þeim sem
hafa sérhæft sig í lækningu
þess og meðhöndlun, eins og
áður sagði til dæmis geðlækni
eða sálfræðingi.
AÐ AXLA ÁBYRGÐ
Hvað varðar það að þú getir
dregið úr ábyrgð ykkar tveggja
á framkvæmdinni - með því
að benda á að fjölskyldur ykk-
ar hefðu átt að örva ykkur til aö
horfast í augu við vandann og
greiða úr honum á annan hátt
og þá kannski með því að
eignast barnið og ala það upp
- er erfitt að svara á annan
hátt en þann að þið eruð full-
orðið fólk sem á ekki að þurfa
að hugsa fyrir eða taka ábyrgð
af eða á, ef við miðum við það
eðlilega.
Þaö er því óhyggilegt að
láta þannig ranghugmyndir
eitra hug sinn og afstöðu til
framkvæmdarinnar. Betra
væri að reyna að vinna sig frá
þannig niðurbrjótandi hugsun-
um og minna sjálfa sig á að
það sem hefur verið fram-
kvæmt verður ekki aftur tekið,
hvað sem öllu ranglæti áhrær-
ir.
SEKTARKENND
Það er jafnframt þessu sem
áður er talið full ástæða til aö
ætla að þú þjáist af mikilli sekt-
arkennd, sem blandast senni-
lega sjálfsfyrirlitningu. Þaö er
ofureðlilegt þó vissulega sé
ástæða til að skoða þær
kenndir betur.
Við vitum að oft er það
þannig í lífi okkar aö við
bregðumst við aöstæðum mið-
að við þann skilning sem við
höfum hverju sinni á málunum
og því sem þeim tengist. Það
segir ekkert til um manngildi
okkar. Miklu frekar er visbend-
ing um það innifalin í því,
hvernig við vinnum okkur út úr
því, sem á eftir kemur. [ þínu
tilviki er alveg Ijóst aö ótti, ó-
öryggi og vanmat á sjálfum
sér, auk sennilega þjálfunar-
leysis í að taka ákvarðanir,
hefur litað alla þessa erfiðu á-
kvörðun, en ekki upplag þitt og
augljósir kostir.
FÓSTUREYÐINGAR
Vissulega verður aö viður-
kennast að fóstureyðingar eru
rangar í einhverjum skilningi
þess orðs en hverjum treysti
ég mér ekki til að meta vegna
þess að ég gæti sjálf hafa
brugðist við á sama hátt og þú,
af svipuðum ástæðum og liðið
nákvæmlega eins illa á eftir.
Með þessu er ég ekki að
mæla þessari framkvæmd bót,
svo langt því frá, vegna þess
að ég virði rétt bárnsins sem
ekki getur sagt tií um vilja sinn
til að lifa meðan það er enn f
móðurkviði. Það hljóta að vera
brot á lögmálum Guðs aö
deyða það líf sem hann býr til,
hvort sem það er á jörðunni
eða í móðurkviði.
Um þetta hljótum við að
vera sammála þó sárt sé að
segja það við þig þar sem þér
líður svona illa. Á móti kemur
að þú vissir ekki betur en þetta
á tilteknum tíma, svo þarna er
ekki um beinan ásetning að
ræða heldur miklu fremur
barnalega sjálfsvörn.
Það getur enginn ásakað
mannætu fyrir aö borða
mannakjöt þó ógeðfellt sé, ef
hún veit ekki og gerir sér enga
Ijósa grein fyrir að það er alfar-
ið rangt. Þó gæti verið mögu-
legt að benda henni á það við
tækifæri og þá myndi viðkom-
andi örugglega fyrst framan af
fyllast algjörum hryllingi á sjálfs
síns athöfnum og líða mjög
illa.
Eins til viðbótar er ágætt að
gera sér grein fyrir að allar
staðreyndir benda til þess að
þær framkvæmdir okkar sem
runnar eru undan rifjum tfma-
bundins þekkingar- eða
þroskaleysis okkar eru venju-
lega þess eðlis að þær eru
ekki nema í undantekningartil-
vikum vísbending um raun-
verulegan vilja okkar í tiltekn-
um málum.
GUÐ FYRIRGEFUR
Þú iðrast þessarar fram-
kvæmdar og það segir aö ef
þú stæðir frammi fyrir sömu
ákvörðun í dag myndi niður-
staðan verða allt önnur og lík-
ari því sem upplag þitt bendir
til. Það verður þú aö sjá og
skilja því það beinir hugsun
þinni inn á betri og jákvæðari
braut fyrir sjálfa þig og framtíð
þína.
Biddu því góðan Guð um að
fyrirgefa þér þennan misskiln-
ing og hann gerir það. Vertu
Frh. á bls. 49
3.TBL. 1991 VIKAN 45