Vikan - 19.10.1950, Blaðsíða 15

VIKAN, nr. 40, 1950
15
Rökkur yfir Eyrarsundi
Framhald af bls. 7.
líkara en þeir búist við, að nú verði líf
1 tuskunum í nótt. Það er eins og loftið
sé hlaðið sprengiefni. Kunningi okkar
gengur hröð.um, ákveðnum skrefum yfir
götuna, út á torgið, og stefnir beint á
Strykið, þangað sem mannhafið streymir,
hliðinu að hinu lokkandi næturlífi Kaup-
mannahafnar, hinu gullna porti sjálfrar
Hafnarsælunnar.
„Pögur er hún Höfn gegnum
hugmyndanna gler,
en allra fegurst óséð, og eins hún
verður þér.“
En þegar hann er kominn út á mitt Ráð-
hústorgið, fær hann allt í einu kynlegt
hugboð. Hann gerir sér í hugarlund, hvern-
ig svona næturævintýri geti endað, ef
óheppnin er með og illt á að ske á annað
borð. Fyrst framan af mun allt fara vel,
að öllum líkindum, en þegar líður á nótt-
ina getur allt skeð, svo hugsanlegt sem
óhugsanlegt. Þá má vel hugsa sér, að
kunningi okkar, sem er hinn gæfasti mað-
ur hversdagslega, telji sér skylt að reka
harma sinna á danskinum fyrir það að
langa-langa-langa-langafi hans hafi selt
langa-langa-langa-langafa sínum maðkað
mjöl, vegið á svikna vog, eða, ef hann er
minnugri hinna ferskari atburða, álíti
tímabært að hefna ósigursins, sem islenzku
knattspyrnumennirnir biðu fyrir Dönum
í Árósum í gær, enda þótt hann hafi fram
að því ekki haft miklar áhyggjur af
slíkum smámunum. Þegar svo er komið
má hugsa sér, að kunningi okkar víki sér
að þeim pananum, sem næstur honum er,
og trúi honum fyrir því, með fullkomnum
skorti á diplomatiskri kurteisi, að dönsk
þjóð hafi alltaf verið fremur lítilla sanda
og jafnvel enn minni sæva. Þegar þar er
komið sögu, finnur Daninn sig ef til vill
knúðan til að skýra lögreglunni frá því,
að hér sé kominn Islendingur, sem ekki
verði komizt hjá að taka mark á, þar eð
hann sé fullur. Ævintýrinu lýkur á þann
hátt, að kunningi okkar, sem nú er orð-
inn eilítið framlægri en hann á að sér, fær
örugga fylgd til þráðrar hvíldar — í Hotel
de la Police.
Einnig er hægt að hugsa sér annan endi
á tilvonandi ævintýrum næturinnar. Með
því að kunningi okkar er fremur vel til
fara og því líklegur til að hafa nokkur
auraráð, er ekki úti lokað, að einhver
viðmótsþýð hispursmeyja með brosljúfar
varir og glettnisleg augu, bjóðist til að
gefa honum forsmekkinn að því, hversu
hinar hjartahlýju, dönsku konur kunni vel
að búa að manni. Slíkt ævintýri getur
fengið þann sviplega endi, að á morgun
megi lesa í Extrabladet feitletraða fyrir-
sögn, sem hljóðar, í öllu sínu látleysi,
eitthvað á þessa leið:
Drukkinn Islendingur fannst alls-
nakinn í morgun, sofandi á bekk
fyrir framan Konunglega leikhúsi'ö.
Danska lögreglan miskunnaöi sig
yfir manninn og lánaöi honum teppi
til að sveipa utan um sig á leiöinni
heim — meö pví skilyröi pó, aö hann
lofaöi að skila teppinu aftur.
Þegar kunningi okkar á eftir fáein skref
að Strykinu, hrekkur hann allt í einu upp
af hugleiðingum sínum, nemur skyndilega
staðar og ávarpar í huganum mann, sem
er dauður fyrir hundrað og fimmtán ár-
um:
„Skapti Timoteus Stefánsson frá
Skeggjastöðum í Hjaltastaðaþinghá! Þú,
sem varst glæsilegastur og efnilegastur
allra samtíðarmanna þinna íslenzkra, í
Kaupmannahöfn, og unnir föðurlandi þínu
svo heitt, að þú hikaðir ekki við að þvo af
því með blóði þínu smánarblett, sem þú á-
leizt þig hafa sett á það í andartaksgá-
leysi! Viltu skila því til félaga þinna,
Högna Einarssonar, Lárusar Sigurðssonar
og Torfa Eggerz, frá manni, sem ef til vill
ann öllu því, sem íslenzkt er, ekki síður en
þið, þó að minni sé máttur hans og dýrð
en ykkar, — að ekki skuli, fyrir hans til-
verknað, þurfa að þvo smánarblett af Is-
landi upp úr dönskum Kanal — ekki í
nótt.“
Og hann snýr snögglega við og gengur
hröðum skrefum upp götuna fyrir framan
hús Politikens, þar sem aðalfréttir dags-
ins eru birtar ljósgeislandi stöfum á renni-
bandi, í áttina til Silfurtorgs, og í huga
hans bergmála enn þá ljóðlínurnar tvær
úr Hafnarsælunni eftir Matthías:
„Fögur er hún Höfn gegnum
hugmyndanna gler,
en allra fegurst óséð, og eins hún
verður þér.“
Kunningi okkar hefur látið sér úr greip-
um ganga ágætt tækifæri til þess að
kynnast hinu ævintýralega næturlífi
Kaupmannahafnar. En hann harmar það
ekki. Og þó að hann ætti þess aldrei kost
framar, mundi hann ekki heldur telja það
með skaða sínum. Á morgun kveður hann
glaðværu Borgina við sundið og vinalqga,
brosandi landið með anganmildu glólund-
unum og blálygnu sundunum. Og eftir
fjóra og hálfan sólarhring sér hann Island
rísa úr sæ úti við sjóndeildarhring, eins og
grænmálað skip undir fannhvítum seglum.
Og að hans áliti er útsýn af Sívalaturni
yfir Kaupmannahöfn og Sundið ólíkt til-
komuminni en sýn af Bláfelli yfir Hvítár-
vatn, Langjökul og Jarlhettur. Esjan ber
langt af Himinfjalli að tign og reisn.
Morgunsólin varpar skærari loga á Húsa-
fellsskóg en sjálfan Jagaralund. Glit
kvöldroðans á Furuvatni bliknar hjá pur-
puragljáanum á Þingvallavatni um það
bil sem sumarnóttin er að síga yfir Blá-
skógaheiði. Hið leyndardómsfulla húm á
götum gamla borgarhlutans í Kaupmanna-
höfn missir allan dularseið sinn gagnvart
hinum óræðu töfrum bláa skuggans af
Hrafnabjörgum á fögrum sumarkvöldum!
Og það er hreinni hljómur í bergmálinu í
Almannagjá en rökkurpískrinu undir lauf-
þungum trjákrónum garðanna í Kaup-
mannahöfn.
En um leið og kunningi okkar beygir af
Silfurtorgi fyrir hornið á józku kránni,
Þríhyrningnum, inn á Silfurgötu og stefnir
á stóra, hvíta húsið uppi við Vötnin,
skammt frá Þríöngli, þar sem hann á eftir
að gista aðeins eina nótt, minnist hann
allt í einu lítils, Ijóshærðs snáða, sem einu
sinni sat á grænum klettahöfða norður við
Dumbshaf, horfði löngunarfullum augum,
veikur af útþrá, á eftir skipi, sem risti
gullinn hafflöt dökkum kili burt frá landi
— og lét sig dreyma öll þau ævintýri og
alla þá leyndardóma, sem stórborgir fram-
andi landa búa yfir og hann ætlaði að
skoða, þegar hann yrði stór. Þetta löngu
liðna kvöld hafði glóbleik lágnættissól
dansað í hillingum og tíbrá yfir Gríms-
eyjarsundi. — En í kvöld er rökkur yfir
Eyrarsundi.
IMY BOK:
Ævisaga þessa fræga snillings er
tekin saman eftir endurminningum og
skjölum konu hans, Beatrice Houdini.
Bókin er 262 síður og prýdd myndum.
Verð í shirtingsbandi kr. 48.00.
Houdini var það leikur einn að leysa sig úr hvers-
konar hlekkjum og viðjum, komast út úr læstum
fangelsisklefum, peningaskápum, rígnegldum og marg-
vöfðum kössum, láta fleygja sér í sjó eða vatn í
hlekkjum eða læstum kössum, grafa sig sex fet í jörð,
og margt fleira mætti telja. Honum fataðist aldrei.
enda hefði saga hans þá orðið styttri, þvi að oft lá
lífið við, en stundum skall þó hurð nærri hælum.
Ævisaga eins mesta sjónhverfinga- og
aflraunamanns, sem uppi hefur verið.