Menntamál - 01.12.1926, Blaðsíða 13

MENTAMÁL
27
„Fundurinn lítur svo á, aö lærdómskver rnegi ekki mis,sast
við undirbúning barna undir fermingir' og fyrirlesarinn er
A sama rnáli. Er ástæban ekki fólgin í þessu?
Fræbslulögin nýju segja ekkert um þetta, bjóba hvorki nje
banna kverkenslu. Þess veröur ekki krafist af kennurum, a'ö
jreir setji fyrir og hlýÍSi yfir í kveri. — Þa'ö er alt og sumt.
Fræöslulögin ganga ekkert inn á verksvið prestanna, og
koma þeim þó til liðs, eins og vera ber. En þau heimila presta-
stjettinni engan rjett tij þess að varpa áhyggjum s í n u m
á aðra, og það er engin sök. — Eftir sem áður geta prestar
notað kverið við undirbúning barna undir fermingu, á m e ð-
a n þ e i r t e 1 j a ]) a ð ómissandi.
Ömissandi! — Hve lengi ætla menn að trúa því, að börn-
in hafi gott af jm að róa sjer viö að læra kverið, t. d. Helga-
kver? Það vita allir, sem við kenslu hafa fengist, að allflest-
um börnum er erfitt og óljúft að læra kver, og jm fremur
því lengrá seiu það er og torskildara. Og prestar hljóta að
vita, að ,,í einskis barns hjarta er unt að vekja trú, elsku,
lotningu nje aðrar helgar tilfinningar, með nauöung".
Það er kvartað yfir trúardeyfð og tómum kirkjum. Hverjir
sitja heima? Sömu manneskjurnar, sem var þröngvað til aö
róa sjer við kverið. Ekki er jóetta sönnun. En kirkjan má ekki
vera blind í sinni sök.
Á meðan börn höfðu engu bóklegu að sinna undir fermingu,
eftir að jrau voru orðin stautandi, öðru en kverinu, þá var
sök sjer að láta læra J)að, — en nú er ])að óverjandi, með
allar aðrar fræðslukröfur á vitorði.
Á meðan ])að var talið gott og gilt, að „svara vel út úr“,
— vera leikinn í að nota orö kversins sjálfs til j)ess, ])á var
kverið handhægt við undirbúning undir fermingu. Það svar-
aði til kröfunnar. En sú frannnistaða er ekki lengur talin góð
og gild. Kröfurnar eru aðrar.
Það eru tvær leiðir ólíkar, þó að þeim sje ætlað aö leiða
að sama marki, að tjóðra saklaus börn yfir köldum, torskild-
um lærdómsgreinum, j)ar til j)au fá þulið án bókar, eða fylgja