Menntamál - 01.08.1927, Page 13
MENTAMAL
joy
Varla veröur nm þaö deilt, að gömlu niunnlegu prófin eru
næsta ófullkomin. Ef barn, sem prófað er, hittir á ljett efni
til úrlausnar, og leysir ]tað þess vegna vel, þá hlýtur það góða
einkunn. En þá er þess ekki gætt, hvernig þekking ]jess er
í ö 11 u þvi lesna. hversu m i k i ð það hefir lesið, og hvérsu
gamalt barnið er. Þótt barnið viti mikið um Ingólf og
Nauðsyn skriflegra prófa. Margir kennarar hafa tekiö upp
skrifleg próf að eihhverju leyti, en þau eru oft sitt með hverj-
um hætti, og þessvegna ekki sambærileg. En það á að vera
takmörk skriflegra prófa að mæla rjett og mæla
a 1 1 a. Það má reyndar lengi um það deila, hvori mælt sje
rjett. Til þess þarf fullkomlega rjettan mælikvarða, en við
eigum aðeins völ á ófullkomnum mönnum, til þess að búa hann
til. En væri sá mælikvarði búinn til af hæfustu mönnum okk-
ar og síðan notaður um alt land, þá má búast við rjettari og
sámbærilegri mælingum, en þegar sinn kennarinn og prófdóm-
arinn í hverjum stað prófar og dæmir eftir sínu höfði'.
Hjörleif og eigi ]jar ágætiseinkunn, þá er það ekki rjettur
vitnisburður ]jess í sögu, ef það veit ekkert um Jón Sigurðs-
son en hefir lesið hvorttveggja. Barn, sem lesið hefir aðeins
um íslenzku húsdýrin í náttúrufræði, á ekki sama vitnisburð
og hitt, sem lesið hefir um alla dýraflokkana, ]>ótt lausn beggja
á prófi sje jafngóð í því, sem lesið var. Fjórtán ára barn á
ekki jafnháa einkunn og tíu ára barn, þótt bæði hefðu numið
jafnmikið og jafnvel. Þetta verður alt aö koma til greina
við próf.
Námsbækur og áætlun. Ef taka skal til greina þessi þrjú
atriði: Þekking, lestur og aldur, þá verður handhægast að
fyrirskipa sömu námsbækur um a l’t 1 a n d, og* jafn-
vel að ákveða, hvað skuli lesið í hverri námsgrein hvert skóla-
ár, miðað við aldur barna.
Margir ókostir fylg'ja því, hversu mismunandi bækur eru
notaðar. Þegar kennaraskifti verða við skóla, vill síðari kenn-
arinn oft nota aðrar bækur en hinn fyrri. Þetta getur verið
gott, ef skift er um til bóta, eti ekki er víst að svo sje alt-