Menntamál - 01.01.1928, Blaðsíða 3

MENTAMAL
ÚTGEFANDl: ÁSGEIR ÁSGEIRSSON
IV. ÁR
Jan.—Febr. 1928 2. BLAÐ
Alþýðusöngkensla.
Eftir Aðalstein Eiríksson.
f fræöslulögum vorum er svo komist a'S orði um kenslu í
söng í barnaskólum: „Hvert barn, sem er fullra 14 ára, á a8
kunna nokkur einföld sönglög, einkum sálmalög og lög viö
íslenzk ættjaröarljóS.“
Ekki veröur sagt, aS barnaskólarnir hafi fariS fram úr
þessum kröfum, svo litlar sem þær eru, heldur þvert á móti.
UndantekningarlítiS mun nemendum kent utan aS elftir hljóS-
færi, fleiri eSa færri lög, og æfSur tví- og þríraddaSur kór-
söngur. En ekkert af þessu er i sjálfu sjer söngkensla, af
hvaS miklum dugnaSi, sem unniS er. Þetta gæti veriS árang-
ur af kenslu í söng, — en samt er tæplega hægt aS telja þetta
hiö eiginlega markmiS söngkenslu.
Alt of margir kennarar sækja aS þessu marki, og enn fleiri
láta- blekkjast af þessum árangri. Hvort sem hjer er um aS
ræða yfirlæti af hálfu kennarans eSa heimskulegar kröfur
skólastjórnar, sem orsaka þvílíka söngkenslu, — þá má það
ekki vera ómótmælt,, aS eySa þannig dýrmætum tíma skól-
anna í einskis nýtt starf.
í stærsta skóla þessa lands er lcenslu þessari líkt háttað,
eins og aS framan er lýst. í hverjum tíma eru tveir til þrír
bekkir saman (60 til 90 börn). ViS vorprófiS syngur hópur
barna nokkur þrírödduS lög. ÞaS á aS vera árangur söng-
kenslunnar í skólanum. En svo lítill, sem sá árangur er, þá