Menntamál - 01.11.1944, Qupperneq 19

MENNTAMÁL
165
þá nýsköpun í íslenzkum fræðslu- og menningarmálum,
sem koma þarf og koma mun í náinni framtíð, er næsta
mikilsvert og augljóst. Heillaóskir mínar ritinu til handa
á þessum tímamótum fela í sér þá einlægu von og það
traust, að því auðnist jafnan að ganga í fararbroddi og
bera hátt merki framsækinnar kennarastéttar.
GUNNAR M. MAGNÚSS:
f
A tímamótum
Það kom stundum fyrir á árunum, þegar ég var rit-
stjóri Menntamála, að ég rýndi í The Schoolmaster, skóla-
málablað þeirra Bretanna. Einhverju sinni rakst ég þar
á fyrirspurn, sem blaðið
sendi til margra þjóð-
kunnra manna, þlaða-
manna, skólamanna, rit-
höf unda og stj órnmála-
manna. Spurningin var á
þessa leið: „Hvað geta nú-
verandi stjórnarvöld gert
gagnlegast fyrir uppeldis-
og skólamál þjóðarinnar ?“
— Fjöldamörg svör voru
birt með velmeintum um-
þenkingum um betrun
fólksins, endurbætur ým-
issa lagasetninga, um leng-
ingu skólaskyldualdursins
upp á við og lengingu hans
niður á við, um aukna verklega kennslu, betri trúarbragða-