Menntamál - 01.12.1953, Blaðsíða 11

MENNTAMÁL
133
þágu þjóðlegs öryggis (Education for National Security).
Auk setningarræðunnar voru fluttir 10 fyrirlestrar. Ræðu-
menn voru meðal fremstu manna hver á sínu sviði, enda
vakti mál þeirra mikla athygli.
Þann fyrirlesturinn, sem mesta hrifningu vakti, flutti
roskin kona frá Washington, frú Agnes E. Meyer. Nefndi
hún fyrirlesturinn „Freedom of the Mind“ (Hugsana-
frelsi). Deildi frúin mjög á óamerísku nefndina og þó
einkum á Mc Carthy og allt hans athæfi, sem nú væri
einnig farið að verða vart innan skólaveggjanna. Ef ekki
yrði afstýrt þrælatökum Mc Carthy’s á skoðanafrelsi
manna — sem væri þó eitt af meginatriðum amerísku
stjórnarskrárinnar — mundi árangurinn verða sá sami
— og ekki betri — en í einræðisríkjunum, þ. e. að frjáls
hugsun yrði hneppt í einræðisfjötra. Sagðist frúin von-
ast til þess, að Bandaríkjunum yrði forðað frá slíkum
„föðurlandsvinum" sem Mc Carthy teldi sig vera. Frúin
spurði m. a., hvort ekki myndi réttara, að öldungadeild
þingsins léti rannsaka feril Mc Carthy, áður en honum
yrði leyft að halda lengra á sinni rannsóknarbraut.
Hrifning áheyrenda var svo mikil, að frú Meyer varð
oft að staldra við í ræðu sinni. Blöðin birtu útdrátt úr
ræðunni, og mátti víða sjá og heyra, að djarflega þótti
mælt og ekki í ótíma. Þeim orðrómi var komið á prent —
var mér sagt — að ekki væri furða þótt frú Meyer hafi
skammað Mc Carthy, því að hún hafi ritað fréttabréf í
Pravda og mundi því vera handbendi kommúnista. En
frúin brást illa við og krafðist sannana í því efni, og
að upphafsmaður óhróðursins yrði látinn gjalda glópsku
sinnar. Frétti ég síðar, að starfsmaður í utanríkisþjón-
ustunni hafi komið þessum orðrómi á kreik. Sannazt hefði,
að alnafna frúarinnar, búsett í Kanada, hefði sent áður-
greint fréttabréf og umræddur starfsmaður ráðuneytis-
ins hefði verið sviptur embætti.
Umræðufundir skiptu nokkrum tugum, gat hver valið