Bjarmi - 01.12.1921, Blaðsíða 2

B j A K M í
'M
og sjá þig stundum enn, — en öðr-
um ertu hulinn til efsta dags. —"
Jeg sit hljóður; orð mín yrðu svo
fátækleg, þó stama jeg: »Talaðu Drott-
inn, þjónn þinn heyrir«. Talaðu við
mig um kærleikann, er knúði þig til
jarðar, talaðu við mig um kær-
leiksundrið, að þú skyldir muna mig
meðal milljóna jarðarbarna, og hjálpa
mjer til að biðja Faðir vor. — —
Himneski faðir, þökk fyrir þá, er
kendu mjer þá bæn, og fyrstir sögðu
mjer jólasöguna. Veit þeim eilífa
blessun og náð af eilífri miskunn
þinni. —
Er jeg minnist þeirra, streyma end-
urminningar löngu liðinna jóla að
mjer, smáar og fáar í augum ókunn-
ugra, en við þig, Drottinn, get jeg alt
sagt.
t*á ljek jeg mjer að jólagullum,
sem þættu fátækleg nú, en aldrei
hafa mjer önnur leikföng verið kærari
að þeim fráteknum, sem ástkært deyj-
andi barn brosti við í hinsta sinn. —
Kræsingar voru mjer ókunnar, en al-
drei fjekk jeg betri jólamat. — Aldrei
lærði mamma mín að syngja, en eng-
inn frægur söngvari náði þeim tök-
um á mínú hjarta með rödd sinni
sem hún. — Mörg hefi jeg ljósin sjeð
um dagana, en aldrei fanst mjer eins
til um nein þeirra og engin voru eins
skær í mínum augum eins og ljósið
á fyrsta jólakertinu, er jeg eignaðist
forðum. Margar góðar jólaræður hefi
jeg hlustað á, þó varpa þær engum
skugga á messuferðir í tunglskini til
kvöldsöngs í fátæklegri kirkju á æsku-
stöðvum mínum. — —
Gef mjer, Droltinn, meira af lund-
erni, nægjusemi og trúartrausti barns-
ins, svo jeg geti jafnan verið sem barn
gagnvart þjer og gjöfum þínum.
Seinna komu önnur jól, þá voru
skemtanirnar margbreyttari og heim-
boðin ríkmannlegri, en kuldagustur
fer um sálu mína við að minnast
þeirra. — Lát mig aldrei hætta að
lofa þig og þakka þjer að þú skyldir
fyrirgefa mjer alla þá gleymsku og
gáleysi, og að blóði drifin hönd frels-
ara míns skyldi afmá allar syndir
mínar frá þeim árum.
Fú gafst mjer heimili, og mig lang-
aði til, og þrái enn, að þar værir þú
jafnan velkominn. Fyrirgefðu, Drott-
inn, að það skyldi ekki takast miklu
betur en orðið er. Talaðu um það
við mig í kyrðinhi og oss öll, sem
hjer búum hvernig það geti tekisl
betur framvegis. — Kyrlát jólagleði í
öllum tómstundum mínum, þrek og
dugnaður frá æðra heimi við dagleg
störf mín, það sje bænarefni mitt
þessa jólahálíð. — Gef oss öllum
gleðileg jól í Jesú blessaða nafni.
Amen.
Starfshugsanir
(eftir Olferl Ricard).
Texti: Jóh. 4, 30-38. 42.
í þessum texta eru fjórar eða fimm
hugsanir, sem hníga að kristilegu starfi.
Pað sem vjer sjáum fyrst, hressir upp
hugann, vjer sjáum að eitthvað er
hægt að gjöra. Akrarnir eru hvítir til
uppskeru. En það eru ekki venjulegir
akrar, það eru mennirnir, það er
þjóðin okkar. Feir sem eru á leið frá
borgunum fram með ökrunum, eru
að boða uppskeruna og hjer getur
orðið þegar fram líða stundir, það
sem gerðist í Samaríu forðum og
Postulasagan segir frá (8. kap.). Þessa
björtu mynd skulum vjer alt af hafa
fyrir augum i starfi voru, hversu tregt-
sem það kann að ganga, þó lítill á-
vöxlur sjáist og jarðvegurinn sé harð-
ur: Ó, hvað hjer gelur orðið dýrleg