Bjarmi - 01.01.1923, Blaðsíða 8

4
BJARMÍ
svo að lil hreinna vandræða horfir.
Hafi hjer nokkru sinni mátt tala um
daga feita kúnna, þá eru þeir sannar-
lega nú um garð gengnir. Dagar mögru
kúnna eru komnir, sem þegar hafa
gleypt hinar feitu.
Enginn veit nú hvað framundan er
— enginn veit hvað bíður þjóðar
vorrar á brautum hins nýbyrjaða
árs. Drottinn einn veit það. Allur vor
hagur er vitanlega í Guðs hendi. Án
hans megnum vjer ekkert. En þótt
geta vor sje smá, getum vjer þó stult
að umbótum vors þjóðarhags. Vjer
getum hafið huga vorn í hæð og í
bæn til Guðs lagt allan vorn þjóðar-
hag í Guðs almættishönd.
Vjer getum beðið hann að láta sitt
ríki, sem er rjettlæti friður og fögn-
uður heilags anda renna upp með
þjóð vorri. Guðs ríki kemur hvar
sem Guðs vilji verður mannanna
æðsta lögmál. Hvar sem Guðs vilji
verður æðsta regla og mælisnúra fyrir
breytni mannanna, þar er Guðs ríki
þegar komið.
Vjer getum beðið Guð að líta í
náð sinni til þeirra, sem sjerstaklega
eiga að ráða þjóðmálum vorum til
lykta, og gefa þeim anda vísdóms og
skilnings, anda sannarlegs guðsótta
og lifandi ábyrgðartilfinningar, svo
að þeir vilji það eitt, sem þjóð og
landi er fyrir bestu og láti viðrjetting
bágborins þjóðarhags sitja í fyrir-
rúmi fyrir öllu öðru.
Vjer getum beðið Guð, að láta ríki
sitt einnig koma til löggjafarþings
vors, svo að það gleymi aldei því
sem til þess friðar heyrir, en að þar
leggist allir á eitt um að láta Guðs
vilja stjórna gjörðum sínum og að
finna happasæla leið og lendingu fyr-
ir þjóðarfleyið út úr þeirri hringiðu,
sem það er nú statt í.
Vjer getum beðið Guð að láta sitt
ríki koma með krafti til allra leiðtoga
þjóðar vorrar, hverju nafni sem nefn-
ast, og til þjóðarinnar í heild sinni
svo að hún fái þekt sinn vitjunar-
tíma og hagað sjer þar eftir.
Vjer getum beðið Guð að blessa
kristni lands vors og kristilega kirkju
sína á meðal vor og láta hana verða
þá aflstöð í voru litla þjóðfjelagi, að
þaðan renni hollstraumar náðar Guðs
og krafta Guðs ríkis út yfir bygðir
og býli lands vors. Vjer getum beðið
hann að blessa alla starfsmenn kirkju
vorrar og veita þeim í ríkum mæli
anda trúmensku og skyldurækni í
verki köllunar sinnar. Vjer getum
beðið Guð að veita veraldlegum leið-
togum þjóðar vorrar næmari skilning
á þýðingu guðsrikis-málanna fyrir þrif
þjóðar vorrar, svo að þeim skiljist
hver skylda á þeim hvílir að styðja
kirkju vora í verki hennar, í stað
þess sem nú á sjer alment stað að
láta sig engu skifta málefni liennar
svo sem væru þau þeim með öllu
óviðkomandi.
Guð gefi, að með nýju ári upp renni
yfir land vort og þjóð ný guðsríkis-
öld, með vaxandi áhuga á öllum
guðsríkis-málum hjá lærðum og leik-
um, með vaxandi lotningu fyrir Guðs
vilja sem mannanna æðsta lögmáli og
æðstu reglu og mælisnúru fyrir
breytni þeirra og með vaxandi skiln-
ingi á Guðs orði og kærleika til þess,
eins og drottinn vor, Jesús Kristur,
hefir flutt oss það í lífi sínu og kenn-
ingu. Þá mun margt verða öðruvísi
en er með oss á nálægum tíma og
ýmislegu áhyggjafargi af oss ljetta,
sem nú drepur allan kjark og lamar
allar framkvæmdir. Biðjum þess í
öllum vorum bænum og leggjumst
öll á eitt um það, að Guðs ríki megi
koma með krafti til þjóðar vorrar, og
»Drottinn hjálpa lýð að læra
líf, sem hæfir frjálsri sveit«. —