Bjarmi - 01.01.1923, Blaðsíða 11

BJARMÍ
1
Guði og ganga honum á hönd i
trausti Guðs barna; látum það vera
daglega iðju vora hvern dag ársins,
að helga honum sjálfa oss betur og
betur og opna hjörtu vor betur og
betur fyrir náð hans, fyrir vilja hans,
fyrir ríki hans. Þá getum vjer haldið
óhræddir leiðar vorrar út í þoku
framtíðarinnar, því að guðs ríki er
þá komið til vor, og guð sjálfur
orðinn einkaförunautur vor á ársins
brautum. — Amen.
Kristileg dulspeki hjft ludverja
Suudar Singli.
Eftir Nathan Söderblom, erkibiskup Svía.
(Niðurl.)
Þótt Sundar sé Indverji, er hann
algerlega andstæður algyðskunni. Einn
inna mestu trúarbragðafræðinga vorra
tíma, inn kaþólski leikmaður og dul-
dulspekingur, Fr. von Húgel barón í
Lundúnum, sagði eftir samtal við
Sundar; »Það undrar mig, að þér
eruð svo öldungis iaus við algyðsku«.
Villa algyðskunnar, að áliti Sundars,
er það, að hana vantar syndaviður-
kenningu og því geymir hún í sér
hneigð til ósiðlegs lífernis. Hann er
einnig i andstæðu við áhorfun og
niðursökkvingu inna indversku dul-
spekinga í náttúruna. Indverskur dul-
spekingur hyggur, að guð og náttúran
sé ið sama. Kristinn dulspekingur
veit að til hljóti að vera skapari, sem
gjört hefir heiminn.
Fannig hefir Sundar varpað burt
báðum Indlands sígildu vegum til
frelsunar. Frelsun við meinlæti og
frelsun fyrir þekkingu. Þriðji vegur-
inn til frelsunar kallast bhaktí, frels-
un fyrir kærleika persónulegs guð-
dóms. Hvað þenna veg snertir, er
Sundar trúr inum indversku trúar-
brögðum, en þó með stórfeldum mis-
mun. Hann viðhefur aldrei bhaktí-
ræðunnar ástamálslikingar, þótt svo
margir kristnir dulspekingar hafi gert
það. Ið merkasta rit bhakti-guðrækn-
innar, Bhagavad-gita, lærði hann
utanbókar, á meðan hann enn var
barn.
Þá er vér ræðum um Sundars
Singh’s sanna guðspjallskristindóm,
verðum vér að bæta tveim hlutum
við.
Likamlega þjáningu er viðbúið, að
erfiðast sé af öllu að bera. Undir of-
sóknunum í Tíbet hefir Sundar þol-
inmóðlega borið smán og þolað
kvalir fyrir sakir Jesú. En í munklífi
sínu er hann alveg laus við persónu-
lega ábyrgð gagnvart öðrum og gagn-
vart þeim viðfangsefnum og erfiðleik-
um, sem það hefir í för með sér.
Nokknr indversk einkenni.
Loks eru nokkur eftirlökuverð ein-
kenni hjá Sundar Singh, sem eigi
má skoða sem nokkra æðri eining
af kristilegum og indverskum lær-
dómum um frelsunina, heldur fremur
sem indverska förgu (farve) á hans
sönnu guðspjallstrú.
Þótt það n’aumast myndi rétt vera,
að kalla hvort heldur Sundar’s óvenju-
legu hneigð til sjóna eða innilegleik-
ann í samfélagi við Krist indverska
förgu á inni kristilegu dulspeki hans,
er þó rétt að segja þetta um aðferð
hans til að tengja lífsþroskun krist-
ins manns frá inu innra til ins ytra
saman við ina indversku kenningu
um »karma«, orsakarsambandið í til-
verunni, sem hann gerir á þann hátt,
sem að vissu leyti er nýjungarsköp-
un í kristindómi hans. Inn ágæti
biskup Wistcott í Durham spáði að
trútaka Indlands myndi kasta nýrri