Bjarmi - 01.11.1932, Page 12

172
BJARMl
legum fræðum, sem falið er bestu og
reyndustu kennurunum, auk þess meö
kristilegum erindum,, samkomum og fje-
lagslífi.
Skólar þessir, sem er,u gjöf trúaðra
manna til æskunnar, hafa reynst öflug-
asta, starfstækið til að leiða æskuna til
Krists. Hver skóli mótar nemendur sína
að meira eða minna leyti, og þá ekki hvað
minst lýðháskólarnir og hinir kristilegu
æskulýðsskólar. Kennari einn í Troms
bendir á, að þeir, sem frá lýðháskólunum
komi, sjeu yfirleitt mjög þjóðræknir, en
trúarstefna þeirra nokkuð losaraleg og
stundum efasjúk, Þeir sem verið hafi á
æskulýðsskólunum sjeu einnig þjóðra-íkn-
ir, en jafnframt ákveðnir kristindóms-
vinir. Mun þetta rjett vera og sanna þau
orð Hognestads biskups, að þessar menta-
stofnanir »hafi veitt sterkum straum lif-
andi og starfandi kristindóms inn í norsku
skólana.« Frá öndverðu hafa kristilegu
skólarnir verið meginþáttur í starfi kirkj-
unnar. Þetta sjá kristniboðarnir og færa
sjer það í nyt, í starfinu mikla, að kristna
allar þjóðir, og síst mætti það gleymast
í kristnu löndunum.
Að endingu vil jeg minnast á elstu og
stærstu æskulýðshreyfinguna í Noregi, en
það er K.F.U.M. og K. Eru, þau fjelög nú
í hálfrar aldar gömlu landssambandi, sem
telur 570 fjelög, með 50 þúsund meðlim-
um. Þar hafa á síðustu árum orðið straum-
hvörf til einlægara og ákveðnara trúar-
lífs og fórnfúsra starfa að hugsjóninni,
sem blindi fulltrúinn þeirra orðar þann-
ig í kjarnyrtum sálmi: »Dei unge i Noreg
má vinnast for Gud, den uppgava heleg
oss helsar,« Fjelagslögin hafa fengið ' á-
kvæði um„ að stjórn skipi ekki nema trú-
aðir menn, en ekki var þetta gjört af
þröngsýni, heldur af hinu, að það var far-
ið að koma átakanlega í ljós, að fjelögun-
um var það lífsskilyrði, að þeir, sem for-
ustuna hefðu, væru sjálfir höndlaðir af
Kristi og vildu leiða aðra til hans. Það,
sem víða hamlar, er skortu.r góðra æsku-
lýðsleiðtoga, sem eru á undan samtíð sinni
og geta undirbúið ókomna tíma. Sumstað-
ar hafa áhugasamir trúmenn í ýmsum ó-
líkum stöðum, með margbreytta lífsreynslu
og mismunandi áhugamál tekið höndum
saman til fórnfúsra starfa fyrir Krist og
æskuna og hafið alhliða K. F. U. M. starf-
semi. Og þetta hefir alstaðar orðið til
heilla og blessunar, þegar orðið og bænin
hafa fengið að vera þungamiðjan í starf-
inui. —
K. F. U, M. hefir síðustu árin tekið
upp nýbreytni, sem vakið hefir almenna
eftirtekt og fögnuð, en það eru leiðangrar
með æskulýðsbátunum »Brandi I.« og
»Brandi II.«
Noregur er, eins og kunnugt er, langur
mjög, og bæði vogskorinn og eyjóttur. Er
þar seinfarið, ef sæta á skipaferðum og
elta hverja vík og ey. Þetta fundu KFUM
fulltrúarnir,, sem alt af voru að ferðast
og tveim þeirra hugkvæmdist að samband-
ið þyrfti að eiga strandferðaskip sjálft,
Og skipið kom og heldur tvö en eitt. Eru
það mótorskip, hið stærra 40 tonn, hefir
9 mílna hraða og mundi kosta um 30000
kr.„ en þau eru að mestu leyti gefin, og
þó vel vönduð.
Skip þessi fara í þrennskonar leiðangra.
Er fyrst að nefna prédikunarferðir. Á
ferðum þessum heimsækja fulltrúarnir
ystu hafseyjar og instu, fjarðarbotna, og
eru þá sumstaðar sjaldsjeðir gestir, svo að
fólk kemur langar leiðir á sjó og landi
til að sækja samkomur þeirra, og er þeim
mjög þakklátt. - Þá eru, skemtiferðir.
Er þá, farið með ströndum, frá 58. -71.
breiddargráðu, Minni báturinn hefir far-
ið alla leið til Svíþjóðar, Danmerkur og
Þýskalands,, og er þá varla annars að
vænta, en að sá stærri leggi í víkingaferð
til íslands og líklega best, að vera við
öllu búinn. Stundum er farið með drengi
úr borgunum í þessar skemtiferðir, og
læra þeir þá ýmislegt smávegis, sem að