Bjarmi - 01.01.1978, Blaðsíða 9

Þjónusta vegna
friðþægingarinnar
í inngangi bréfsins lofar postul-
inn Guð fyrir alla huggun, sem
hann veitir honum í þrengingum
hans, 1,3—7, en segir lesendum
síðan, að hann hafi nýlega lent í
lífshættu í Asíu. Má vera, að hann
eigi þar við uppþotið, sem Deme-
tríus olli, Post. 19. Postulinn gerir
grein fyrir, hví hann breytti ferða-
áætlun sinni og hvers vegna hann
sendi þetta alvarlega bréf. Hann
vill, að næsta heimsókn sín til Kor-
intu verði til gleði, en ekki hryggð-
ar, á báða bóga. Fyrir því er hann
nú reiðubúinn að fyrirgefa hinum
iðrandi syndara, og þess vegna var
hann líka órólegur á ferðalaginu, af
því hann fann ekki Títus í Tróas,
svo að hann hraðaði sér áfram til
Makedóníu, 1,8-2,13.
Sífellt hefur Guð sýnt honum,
að hryggð hans var ástæðulaus.
Þess vegna vegsamar hann dýrð
postulaembættis síns í næsta hluta
bréfsins, 2,14—4,6. Hann fyrirverð-
ur sig ekki fyrir þrengingar
þær, sem eru samfara þessu em-
bætti, 4,7—8. Vonin um eilífa dýrð,
5,1—10, og hugsunin um kærleika
Krists knýr til látlausrar pjónustu
í þágu friöþœgingarinnar, 5,11—21.
Jafnframt hvetur hann söfnuðinn
til að veita ekki náð Guðs viðtöku
til einskis, heldur forðast alla
saurgun heiðindómsins, 6,1—7,1.
í raun réttri er Páll að verja sig
með þessum orðum fyrir árásum
júðingjanna. í 7,2 tekur hann aft-
ur upp þráðinn frá 2,12nn og segir
frá því, er þeir Títus hittust í
Makedóníu. Leggur hann áherzlu
á, hvílíka huggun og gleði hann
hafi hlotið af frásögn Títusar frá
Korintu, 7,2-16.
Þess vegna áræðir hann nú að
bæta við innilegri áminningu um,
að þeir láti verða af því að safna
fé handa hinum heilögu í Jerú-
salem, áður en hann komi til Kor-
intu. í sambandi við það lætur
hann Títus fara á undan sér til
Korintu, 8—9.
En hann undirbýr komu sína á
annan hátt: Hann sker upp herör
gegn villukennendum. Gerir hann
rækilegan samanburð á sér sjálf-
um og falspostulunum, og vill með
því knýja söfnuðinn til að velja á
milli sín og þeirra, hvorum þeir
vilji fylgja, 10,1,2,18.
En hann hefur líka enn þá
margt út á söfnuðinn sjálfan að
setja, og þegar hann kemur nú til
Korintu, ætlar hann ekki lengur
að þyrma þeim, sem hafa ekki snú-
ið frá syndum sínum. Hann biður
þá samt að hlífa sér við að beita
postulavaldi sínu, 12,19; 13,10, og
lýkur svo bréfinu með nokkrum
vinsamlegum orðum og hinni post-
ullegu blessun, 13,11—13.
Postulinn skrifar bréf sitt á ferð
sinni frá Efesus um Makedóníu til
Grikklands, Post. 20,1—2, líklega í
Filippí, að hausti til árið 55 eða
56 og sendir það með Títusi til
Korintu, sbr. 8,17nn.
Nokkrum mánuðum síðar er Páll
í Korintu og skrifar þá bréfið til
Rómverja. Þar kveðst hann hafa
lokið predikun fagnaðarerindisins
í austurhluta ríkisins. ,,Nú á eg
ekki lengur neitt ógjört í þessum
héruðum", Róm. 15,19—23. Af
þessu verður ráðið, að hann hafði
náð því marki, sem hann setti sér
með því að skrifa 2. Korintubréf,
og heimsókn hans til Korintu hafi
í raun og veru orðið bæði honum
og söfnuðinum til gleði og upp-
örvunar.
Nýja testamentið varar oft við
villukenningum. Á öllum tímum er
vegið að kenningum fagnaðarer-
indisins. Það er örlagaríkt, því að
trúna verður að reisa á þeim grund-
velli, sem birtist í fagnaðarerind-
inu. Páll hafði vald til að flytja
fagnaðarerindið óskorað. Fram-
setning hans er rétt, og hún er í
samræmi við predikun hinna post-
ulanna og Jesú sjálfs. Höfum það
í huga, þegar reynt er að kljúfa
í sundur boðskap Jesú og kenningu
postulanna, en það er ekki unnt,
því að trú vor hvílir á grundvelli
postulanna og spámannanna, en
Jesús Kristur er hyrningarsteinn-
inn, Efes. 2,20.
FRÁ STARFINU
a» ____
SAMKOMUVIKA. — Skúli Svavars-
son, Jónas Þórisson og Gunnar Sig-
urjónsson tóku þátt í kristniboðs-
og æskulýðsviku, sem KFUM og K
og kristniboðsfélögin á Akureyri
héldu í kristniboðshúsinu Zíon dag-
ana 6.—13. nóvember siðastliðinn.
Auk þeirra töluðu á samkomum vik-
unnar sr. Halldór S. Gröndal og
sr. Gísli Jónasson, skólaprestur.
Ungt fólk á Akureyri tók einnig
þátt í samkomunum með söng og
tali. Bjarni Guðleifsson stjórnaði
samkomunum, sem voru vel sóttar.
— Síðast i vikunni fór Jónas til
Reykjavikur, þar sem hann átti að
prédika við útvarpsmessu á kristni-
boðsdaginn, 13. nóvember. Skúli
prédikaði þann dag við guðsþjón-
ustu i minningarkirkjunni á Akur-
eyri, þar sem verið var að máta
Akureyrarkirkju. Sr. Pétur Sigur-
geisson þjónaði fyrir altari. — Á
kvöldsamkomum vikunnar var út-
býtt umslögum undir gjafir til
kristniboðsins að vanda, og komu
inn um 160 þúsund krónur. — /
kirkjunni komu inn um 20 þúsund
krónur.
UNGLINGAMÓT. — Gunnar og
Skúli tóku ásamt fleirum þátt í
unglingamóti, sem KFUM og K á
Akureyri héldu dagana 5. og 6.
nóvember að Hólavatni.
25 ÁRA AFMÆLI. — KFUK á Ak-
ureyri minntist 25 ára afmælis sins
á hátiðarfundi, sem haldinn var í
Zion miðvikudaginn 16. nóvember,
en félagið var stofnað 15. nóvember
1952. Þórey Sigurðardóttir, tor-
maður félagsins, stjórnaði fundin-
um. Hanna Stefánsdóttir rifjaði upp
ýmislegt frá stotnun félagsins og
tildrögum hennar. Gunnar Sigur-
jónsson flutti hugleiðingu út frá
Guðs orði í lokin. Á fundinum voru
þrjár ungar stúlkur teknar inn sem
nýir félagar.
____Oti AISTW
HINN 21. nóvember fóru þeir Gunn-
ar og Jónas til Egilsstaða. Hötðu
þeir eina samkomu í kirkjunni og
töluðu auk þess á tveim samveru-
stundum við fermingarbörn sóknar-
prestsins, sr. Vigfúsar Ingvars Ingv-
arssonar. Auk þess töluðu þeir á
samkomu og kynntu kristniboðið i
unglingaskólanum að Eiðum, svo og
á Eskifirði.
f lt EYJUM
SKÚLI SVAVARSSON dvaldist i
Vestmannaeyjum 19.—29. nóvem-
ber og lagði lið í starfinu þar. Voru
m.a. haldnar fjórar almennar sam-
komur, meðan hann var í Eyjum.
9