Bjarmi - 01.12.1978, Blaðsíða 5

„Við erum komin til þín, Drott-
inn. Við höfum farið um heiminn,
allt höfum við séð og reynt, en það
veitti okkur ekki fullnægingu.
Fyrirgef okkur, tak á móti okkur,
við syndguðum gegn þér.“
Það hafði ekki unnizt tími til
þess að vígja brúðhjónin í Kam-
bata, og fór því hjónavígslan fram
þarna á kaffihúsinu. Vígsluorð
prestsins, spurningar til brúðar og
brúðguma, urðu fyrir okkur og
eflaust fleirum áhrifarík í þessu
umhverfi, á kaffihúsinu, þar sem
einnig voru viðstaddir margir van-
trúaðir samkennarar brúðgumans,
starfsfólk hótelsins og allmargt
fólk, sem fylgdist með í dyrunum
og gluggunum. Hið kristna inni-
hald í þessu talaði svo sterku
máli.
Maturinn var góður. Það er kapí-
tuli út af fyrir sig.
Kannski var áhrifaríkast að
heyra ræðu brúðgumans. Hann bað
um orðið, eftir að menn höfðu
borðað. Yfirleitt er ekki siður í
brúðkaupum að haldnar séu ræð-
ur. Ekki fannst okkur heldur, að
hér væru menn að stæla brúð-
kaupsveizlusiði frá Vesturlöndum.
Þetta var allt eðlilegt, gert í
ákveðnu skyni, en ekki til þess að
sýnast.
Það var eflaust hlustað þeim mun
betur sem menn undruðust þetta
óvenjulega háttalag. Ég óska þess
nú, að ég ætti orðin hans á segul-
bandi. Hann vitnaði einfaldlega
um þá blessun, sem hann hafði
eignazt, eftir að hann komst til
lifandi trúar fyrir þrem árum.
Það þarf mikla djörfung til þess
að játa nafn Drottins Jesú í þessu
landi í dag, einkum meðal skóla-
æsku og menntamanna, en fagn-
aðarerindið er kraftur Guðs til
hjálpræðis, hverjum þeim sem
trúir.
Við skrifum þetta, til þess að
þið gætuð líka glaðzt og uppörvazt
með okkur, af því að vita, að í
þessu sósíalistiska landi er til fólk,
sem vitnar hiklaust og með þunga
lífsreynslunnar að baki um náð
Jesú, um nýtt líf, sem hefur til-
gang og takmark. Það vitnar ekki
bara í kirkjunni, í afmörkuðum
hópi trúaðra, heldur þar sem það
er í bænum, í daglega lífinu, á
kaffihúsinu, í hópi samstarfs-
manna, við fjölskyldutækifærin.
Beztu kveðjur,
Áslaug og Jóhannes.
SETIÐ Á SKÓLABEKK
Ur einkabréfi frá Skúla Svavarssyni
Það var dýrmæt reynsla að fá
að starfa heima þessi tvö ár og
kynnast kristniboðsvinunum og
starfinu. Ég er oft hjá ykkur, þeg-
ar ég fer í bæninni frá stað til stað-
ar. Þá finnst mér eins og ég sé
þar. Ég sé fyrir mér andlit, og þá
er betra að biðja fyrir þeim og
gott að vita um öruggan stuðning
þeirra. Ég bið þig að skila kveðju
til kristniboðsvina. Við þörfnumst
þeirra — og margra fleiri.
Við erum nú hálfnuð með mála-
námið (um miðjan október). Þessa
viku höfum við miðnámskeiðspróf.
Ég hefði því kannski heldur átt
að lesa en skrifa bréf, en okkur
þyrstir eftir fréttum að heiman,
og þá veit ég ekki annað ráð en
að skrifa bréf.
Það er ekki gert á svipstundu
að læra nýtt tungumál, óskylt þeim,
sem við þekkjum áður. Svahili er
sagt frekar auðvelt mál, en við
verðum samt að læra ný orð yfir
alla hiuti og svo nota þau á rétt-
an hátt. Það er mikil málfræði í
svahili. Það er auðvelt að skilja
hana, en tekur tíma og æfingu að
nota hana.
í málinu eru til dæmis milli 15
og 20 mismunandi tíðir sagna.
Nafnorð skiptast í átta flokka, og
öll orð, sem standa með nafnorð-
um, breytast eftir því, með hvaða
nafnorði þau standa eða vísa til. . .
Á laugardaginn var nýi forset-
inn hér settur í embætti. Hann
heitir Daníel Araf Moi og er krist-
inn maður. Hann er í stjórn „Africa
Inland Chrurch". Forsetinn þarfn-
ast mikillar fyrirbænar. Þeir voru
margir, sem spáðu ringulreið og
jafnvel borgarastríði, þegar gamli
forsetinn, Kenyatta, dó. Það er
rétt, að hér er háð valdabarátta,
og hver þjóðflokkur vill, að sinn
maður komist að. Hingað til hefur
þetta gengið vel, og svo virðist sem
Moi fái stöðugt meira fylgi.
Við biðjum að heilsa og þökkum
fyrirbænir. STcúli.

Leiðtogi handtekinn
Aðalframkvæmdastjóri lúthersku
kirkjunnar í Eþiópíu, Gúdína
Túmsa, hefur verið tekinn hönd-
höndum. Birger Breivik, fram-
kvæmdastj. Kristniboðssambands-
ins í Noregi, segir í norska blaðinu
Útsýn, sem kom út 29. október, að
Gúdína hafi verið sóttur á skrif-
stofu sína 11. október, en að ekki
sé frekar vitað um, hvers vegna
hann hafi verið handtekinn.
Gúdína er mikilsvirtur leiðtogi í
kirkju sinni. I byrjun september
í haust kom hann ásamt nokkrum
öðrum fræðimönnum lúthersku
kirkjunnar til Noregs til þess að
ráðgast við stjórn Kristniboðssam-
bandsins um starfið í Eþíópíu. I
ávarpi, sem hann flutti, meðan
hann dvaldist í Noregi, færði hann
þeim þakkir, sem bæðu fyrir Eþí-
ópíu, og hann bætti við :
„Biðjið meira! Biðjið þess, að við
bregðumst ekki. Nú erum við að
læra, hvað það kostar að fylgja
Jesú.“
íslenzkum kristniboðsvinum er
nú lagt á hjarta, að þeir minnist
sérstaklega þessa bróður — og ann-
arra, sem þola þrengingar — þegar
þeir biðja fyrir Eþíópíumönnum.
Svo segir í heilagri ritningu:
„Minnizt bandingjanna, sem væruð
þér sambandingjar þeirra; minnizt
þeirra, er illt líða, þar sem þér
sjálfir eruð með líkama“ (Hebr.
13,3).
FRÉMEKKI
Sendið notuð frímerki til Aðalskrif-
stofunnar, Amtmannsstíg 2B, en þau
verða síðan seld til ágóða fyrir kristni-
boðið.
5