Heima er bezt - 01.10.1958, Page 22

Stokkhólmi í ágústlok 1958.
jötta Evrópumeistaramótinu í frjálsum íþróttum
lauk hér í hinni fögru höfuðborg Svíþjóðar á
, ^ sunnudaginn. Evrópumeistaramótið hefur mjög
^—' sett svip á borgarlífið hér síðustu daga. Stokk-
hólmur er í örum vexti, en telst ekki enn til störborga
álfunnar, íbúar ná ekki einni milljón, þó útborgir séu
taldar með. Því þarf minna til að færa kyrrlátt borgar-
lífið úr skorðum en „innrás“ 1700 íþróttamanna og leið-
toga, 900 blaðamanna og 70 útvarpsmanna, auk almennra
áhorfenda í þúsundatali. Þessir gestir voru á engan hátt
óvelkomnir, þvert á móti, Svíar tóku öllum mjög vel og
lögðu sig fram í hvívetna til að gestunum mætti líða sem
bezt meðan þeir dvöldu í Stokkhólmi, keppendur
bjuggu í 8 skólahúsum, þar mötuðust þeir einnig, og
höfðu æfingavelli í næsta nágrenni. Viðurværi var mjög
gott, að því er keppendurnir íslenzku telja, matur mikill
og góður og aðbúnaður ágætur í gistiherbergjum. ís-
lenzki flokkurinn bjó í Vástertorps folkskola, ásamt
Austurríkismönnum, Belgíumönnum, Dönum og írum,
og höfðu jMálarhöjdens íþróttavöllinn til æfinga.
Tuttugu og níu Evrópuþjóðum, sem eru aðilar að
IAAF (alþjóða frjálsíþróttasambandinu) var boðin þátt-
taka, og 26 þjóðanna sendu keppendur, flestir voru
keppendur frá Þýskalandi, 88 talsins, en fæstir frá Möltu,
en þaðan kom aðeins einn íþróttamaður til leiks. Þess
má geta, að keppendur komu nú frá Austur- og Vestur-
Þýzkalandi, frá stríðslolcum hafa aðeins Vestur-þjóð-
verjar haft leyfi til að keppa á Evrópumeistaramótunum,
en þessu var breytt á þingi IAAF í Bern 1954 og kom
Til hægri: Ólympiuleikvangurinn i Stokkhólmi.
Að neðan: Þannig litu verðlaunapeningarnir ut.
fulltrúi Frjálsíþróttasambands íslands mjög við sögu í
því máli, og atkvæði hans réði úrslitum.
Þjóðirnar þrjár, sem eklú þáðu boðið um að senda
keppendur til Evrópumótsins, voru: Albanir, Lichten-
steinbúar og Luxemborgarbúar.
íslendingar sendu níu keppendur til mótsins, og var
þetta fjórða skiftið sem íslendingar taka þátt í EM.
Áður en ég vík að keppninni, sem verður að vera í
mjög stórum dráttum, langar mig til að fara nokkrum
orðum um fyrri Evrópumeistaramót.
Fyrsta Evrópumeistaramótið var háð í Turin á Italíu
árið 1934. Næst var mótið háð í París 1938. Svo kom
stríðið, og mótið féil niður 1942. En árið 1946 var mótið
háð í Oslo og voru Islendingar þá í fyrsta sinn meðal
þátttakenda og vöktu á sér athygii í fyrsta skipti á al-
þjóðamóti. Gunnar Huseby varð Evrópumeistari í
kúluvarpi, varpaði kúlunni 15,56 metra. Þrír aðrir Is-
lendingar stóðu sig vel, þó þeir kæmust elclö á verð-
launapállinn, en það voru þeir Finríbjörn Þorvaldsson,
Óskar Jónsson og Skúli Guðmundsson. Rússar sendu nú
einnig keppendur til EM í fyrsta skifti, flokkur þeirra
var fámennur, en góður.
Næsta Evrópumót var háð í Brussel 1950. íslendingar
áttu þar glæsilegan flokk, og hafa hvorki fyrr né síðar
vakið aðra eins athygli á slíku móti. Tveir íslendingar
urðu Evrópumeistarar, Huseby í kúluvarpi, varpaði
kúlunni 16.74 metra, sem var nýtt íslandsmet, sem enn
stendur, og Torfi Bryngeirsson í langstökki, stökk 7.32
metra, sem var einnig íslandsmet. Örn Clausen varð
mjög vinsæll meðal áhorfenda og keppni hans við
Heinrich hin franska um Evrópumeistaratitilinn í tug-
þraut var einhver harðasta keppni mótsins og þúsundir
áhorfenda sátu langt fram á kvöld tvo daga í röð og
héldu niðri í sér andanum af spenningi. Viðureigninni
lauk, sem kunnugt er, með naumum sigri Heinrichs, en
Örn hlaut silfurverðlaunin. Þá verður sjálfsagt öllum,
sem viðstaddir voru, ógleymanleg viðureign Elendinga
og Rússa í 4 x 100 metra boðhlaupi, og einkum enda-
sprettur Hauks Clausens, en Haukur og Rússinn voru
hníf-jafnir í markinu, svo mynd varð að skera úr um
röðina. Eða 400 metra hlaup Guðmundar Lárussonar,
hann hljóp í úrslitum á nýju Islandsmeti, sem enn
348 Heima er bezt