Heima er bezt - 01.10.1958, Page 24

Jenzki flokkurinn var áttundi flokkurinn sem inn gekk,
næstur á eftir írum og á undan ítölum. Hallgrímur
Jónsson var fánaberi Islendinga.
Þegar þátttakendur höfðu fylkt liði andspænis kon-
ungsstúkunni, gekk markgreifinn frá Exeter fram og
mælti nokkur orð. Markgreifinn var áður lávarður,
kenndur við Burgley, hefur nú hækkað í tign, og er
formaður IAAF. Markgreifinn var mikill grindahlaupari
fyrr á árum, sigraði í 400 metra grindahlaupi á Olym-
píuleikunum 1928. Hann er ekki' sérlega góð auglýsing
fyrir ágæti íþróttanna, þetta er vel miðaldra maður, og
á mjög erfitt með að hreyfa sig, dregur á eftir sér
fæturna. Hvort þetta er afleiðing grindahlaupsins veit
ég ekki, en ég veit ekki til að markgreifinn hafi orðið
fyrir slysi.
Er markgreifinn hafði lokið máli sínu gekk fram
verndari mótsins, Bertil prins, og flutti stutta setningar-
ræðu. Að því búnu yfirgáfu flokkarnir völlinn og tók
það nokkra stund, en þá hófust íþróttirnar.
Fyrstu keppendurnir voru kallaðir til leiks, það voru
göngumenn, sem ganga áttu 20 kílómetra um götur
Stokkhólms. Þá hófust undanrásir í ýmsum greinum
karla og kvenna, en fyrsta daginn var aðeins keppt til
úrslita í tveim greinum, karlagöngunni og 10.000 metra
hlaupi.
Tveir íslendingar lentu í eldlínunni strax fyrsta dag-
inn. Hilmar Þorbjörnsson keppti í 5. riðli undanrása
100 metra hlaupsins. Hilmari tókst ekki upp. Meiðslin,
sem hann hlaut heima á ÍR-mótinu voru greinilega ekki
gróin, hann varð fjórði af fimm keppendum í riðlinum
á 11.3 sek., réttri sekúndu lakari tíma en hann hefur
bezt gert. Bartenev frá Rússlandi sigraði í riðlinum á
11 sek. réttum, tími sem Hilmar mundi ekki vera ánægð-
ur með undir venjulegum kringumstæðum.
Svavar Markússon hljóp í fyrsta riðli undanrása 800
metra hlaupsins. Svavar hljóp mjög vel og skynsamlega,
var aftarlega fyrst framan af, en herti mjög sprettinn síð-
ari hringinn og kom þriðji að marki á nýju íslandsmeti,
1 mín. 50.5 sek., og trvggði sér þannig þátttökurétt í
undanúrslitum. Ég trúði því, að Svavar hefði getað náð
betri tírna, og hlaupið vegalengdina á skemri tíma en
1 mín. og 50 sek. Er hann átti um 10 metra ófarna í
markið leit hann afturfyrir sig og sá að hann var ör-
ugglega þriðji og hægði ferðina. Ef hann hefði haldið
strikinu í markið, hefði tíminn áreiðanlega orðið betri.
En hvað um það, Svavar var ekki fyrst og fremst að
hugsa um met í þetta skipti.
Englendingar hlutu fyrsta Evrópumeistarann á þessu
Evrópumóti. Stanley F. Vickers sigraði í 20 km. göng-
unni á 1 klst. 33 mín. og 9. sek. Fyrsti þjóðsöngurinn
sem hljómaði á Stadion var hinn tékkneski, Zátopková,
ektakvinna Zatopeks „hin ósigrandi“, sem nú hefur lagt
gaddaskóna á hylluna, sigraði í spjótkasti kvenna og
setti nýtt Evrópumet, 56.02 metra, og hlaut hún fyrsta
gullpeninginn, sem afhentur var á þessu móti, verðlaun
fyrir gönguna voru ekki afhent fyrr en daginn eftir.
10.000 metra hlaupið var mjög skemmtilegt að vanda.
Lingur Pólverji sigraði í þessari grein eftir harða keppni,
sem 20 keppendur luku. Sigurvegari varð Zdzislaw
Krzyszkowiak, Póllandi, á 28 mín. og 56 sek.
Fleira markvert gerðist ekki fyrsta daginn, áhorfend-
ur voru um 18 þúsund. (Framhald).

r f-
— i——.,—- —m
wSmahmr dægurlaga^ áttunÍHH
Líklega þætti mörgum það fjarstæða, ef því væri
haldið fram, að saman gæti farið dægurlagatexti og
dýravernd. — Þetta getur þó vel staðizt. Ljoð geta
túlkað fegurstu hugsjónir og dýpstu lífsspeki og þau
geta líka verið hárbeitt vopn til áróðurs, ef þeirn er
þannig beitt. — Dýraverndunarmálið á þannig öflugan
stuðning hjá ljóðskáldunum. — Ég þarf ekki annað en
minna á eitt erindi, sem allir kunna eftir Þorstein Erlings-
son, hið ljúfa listaskáld íslands:
„Þér frjálst er að sjá, hve ég bólið mitt bjó,
ef börnin mín smáu þú lætur í ró; 16.5
þú manst að þau eiga sér móður;
og ef að þau lifa, þau syngja þér söng
um sumarið blíða og vorkvöldin löng. —
— Þú gerir það, vinur minn goður.
Þetta Ijúfa ljóð snertir næman streng í brjósti hvers
ungmennis. — Þetta er tárhreinn dýrðaróður lífsins.
Mér er enn í minni, er ég heyrði fyrst leikið og sung-
ið í útvarp ljóðið: Söngur villiandarinnar, við sænskt
þjóðlag. — Þetta ljóð er eftir Jakob Hafstein, forstjóra
frá Húsavík, og kveikurinn að þessu hugnæma ljóði,
mun vera sænskt Ijóð um svipað efni, er höfundur
heyrði sungið í útvarp. Hér birtist þá ljóðið: Söngur
villiandarinnar. Höfundur er eins og fyrr segir Jakob
Hafstein forstjóri, en lagið er sænskt þjóðlag.
í vor kom ég sunnan með sólskin r hjarta,
hún seyddi mig dýrðin í landinu bjarta.
Ó, íslenzka byggð,
þú átt ein mína tryggð.
Ég byggði mér hreiður við bakkana lágu,
og bjó þar með ungunum fallegu, smáu
í friði og ást
sem að aldregi brást.