Heima er bezt - 01.09.1959, Qupperneq 29

einkadótturina sem bezt undir framtíðina. Ert þú þessu
ekki samþykk, Anna?
— Jú, áreiðanlega er ég það, ég veit ekkert ákjósan-
legra.
Baðstofan oj>nast, og Lilja kemur inn með kaffi á
bakka handa Armanni. Hún ætlar að ganga rakleitt inn
í herbergi kennarans, en Anna segir:
— Settu bakkann hérna á borðið, Lilja. Ármann kenn-
ari drekkur kaffið hérna frammi hjá okkur að þessu
sinni. Við þurfum að segja þér skemmtilegar fréttir.
Lilja setur bakkann á borðið. — Gjörðu svo vel, Ár-
mann, segir hún, og snýr sér síðan að móður sinni. —
Hvaða fréttir eru það, sem þú ætlar að segja mér,
mamma?
— Ármann kennari ætlar að vera svo elskulegur að
taka þig í tíma til vorsins og búa þig undir framhalds-
skólanámið næsta vetur. Þú mátt koma til hans eftir
kennslu á daginn.
Blóðið þýtur fram í kinnar heimasætunnar ungu, en
ekki þó af gleði yfir fréttinni, heldur hið gagnstæða.
Sízt af öllu langar hana til að setjast á skólabekk hjá Ár-
manni Hlíðberg, og hún segir:
— Er það nokkuð nauðsynlegt, þó að ég fari í
kvennaskóla, að ég stundi undirbúningsnám hjá honum?
Jón lítur fast á dóttur sína og er fyrstur til að svara:
— Já, góða mín, og það er þér sjálfri fyrir beztu; ég er
búinn að ráða Ármann til þess að kenna þér, og þú ferð
í tíma til hans hið allra fyrsta. Þú hlýtur að vera ánægð
yfir því.
Lilja svarar þessu engu, en hún efast ekki um það, að
faðir hennar vilji henni vel, og hún vill ekki hryggja
hann með því að brjóta þetta áform hans á bak aftur.
Hann veit heldur ekkert um fyrri viðskipti þeirra Ár-
manns kennara og hennar. Og henni má vera sama, þó
að hún stundi nám hjá Ármanni, á meðan hann sýnir
henni fullkomna kurteisi. En bregði hann út af því,
skal hún gera uppreist gegn honum, hvað sem það
kostar.
Ármann hefur lokið við að drekka kaffið og rýfur
fyrstur þögnina. Hann lítur með glettnissvip til Lilju og
segir: — Þetta er þá ákveðið, Lilja, og þú skalt koma í
fyrstu kennslustundina til mín á morgun, þegar krakk-
arnir eru farnir heim. Það er bezt að við höldum okkur
frammi í skólastofunni, þar er svo ágætt næði.
— Þakka þér fyrir. — Lilja tekur bakkann af borðinu
og hraðar sér fram úr baðstofunni. Hún ætlar ekki að
lengja samtalið meira, enda er þetta mál víst útrætt að
sinni.
Ármann stendur upp frá borðinu og horfir brosandi
á eftir Lilju. Nú gefst honum nýtt og hentugt tækifæri
til þess að jafna viðskipti þeirra. Hann þakkar hjónun-
um fyrir kaffið og gengur sigurglaður inn í herbergi
sitt.
Dagarnir smálengjast, og sólin hækkar sigurgöngu
sína mót vori, — Lilja hefur farið nokkrum sinnum í
tíma til Ármanns kennara, og henni sækist námið mjög
vel. Hún viðurkennir það fyrir sjálfri sér, að Ármann
sé ágætur kennari, og hann hefur sýnt henni fullkomna
háttvísi í framkomu sinni, síðan hún hóf námið hjá
honum. Hún ákveður því að notfæra sér sem bezt upp-
fræðslu hans til undirbúnings væntanlegu kvennaskóla-
námi næsta vetur.
Degi er tekið að halla. Börnin eru farin heim úr skól-
anum. Lilja nær í námsbækur sínar og gengur fram í
skólastofuna. Ármann er þar einn og bíður hennar.
Hún sezt við skólaborðið og opnar kennslubók sína í
dönsku, en Ármann tekur sér sæti við hlið námsmeyjar
sinnar og byrjar að lesa með henni. Hann undrast, hve
mikinn árangur nám hennar hefur borið á svo skömm-
um tíma, sem hann hefur veitt henni tilsögn, og honum
dylst það ekki, að Lilja er mjög vel gefin. Hann virðir
hana fyrir sér, meðan hún les hjá honum, og hin hreina
æskufegurð hennar kemur blóði hans í ólgu. Einu sinni
var hann búinn að hugsa sér að njóta vndisþokka þess-
arar stúlku, á meðan hann dveldi hér í fámenninu, og
nú gefst honum daglega tækifæri til að hefja þann leik.
Lilja hefur lokið náminu að þessu sinni, og kennarinn
setur henni fyrir lestrarefni undir næstu kennslustund.
Svo ætlar hún ekki að dvelja lengur inni í skólastof-
unni og rís á fætur, en Ármann rís einnig á fætur og
gengur á undan henni fram að dyrunum. Þar nemur
hann staðar og horfir með einbeittum glettnissvip á
Lilju.
(Framhald).
Heima er bezt 321