Heima er bezt - 01.10.1961, Qupperneq 35

1. Það eru nokkrir mánuðir síðan ég
gerðist velefnaður óðalsbóndi á föður-
leifð minni, Vestaralandi. Auðvitað rak
ég ekki stórbýlið sjálfur. Nei, það gerir
ráðsmaðurinn minn nýi, Björn Rogers.
Ég kalla hann oftast Björn frænda.
2. Einn daginn sýnir Björn frændi mér
á skrifstofunni landabréf af umhverfi
Vestaralands og segir mér, að daginn
eftir muni vatnsþunginn sprengja stiflu
uppi við stöðuvatn eitt tvær til þrjár
mílur héðan.
4. Hreiðrunum verð ég að bjarga, dett-
ur mér strax í hug. Og snemma næsta
morgun legg ég af stað upp að læknum.
Mikki er með mér. Ég bjarga allmörgum
fuglshreiðrum með því að flytja þau af
hættusvæðinu upp á öruggan stað.
7. Ég hleyp allt hvað fætur toga undan
trjábolnum, er veltur hart á eftir mér.
Það er bratt ofan að vatninu, og trjá-
bolurinn er nú alveg á hælunum á
mér.
5. Á þessu ferðalagi mínu kem ég langt
inn á afskekkt skógarsvæði. Þar finn ég
enn tvö hreiður. Og til þess að Mikki
skuli ekki fæla á burt fuglana, þá bind
ég hann við trjárót alveg niður á vatns-
bakka.
8. Ég ætlaði mér að stökkva út á stór-
an stein rétt utan við vatnsbakkann, en
hrasa á bakkanum og dett flatur. .. og
í sama vetfangi er trjábolurinn kominn
ofan á mig!
3. Og þegar hann segir mér, að lækjar-
spræna, sem rennur um heimahagana,
muni verða að heljarmikilli á, dettur mér
allt í einu í hug, að ég hef séð nokkur
fuglshreiður í runnunum í dalverpinu,
sem lækurinn rennur um.
6. Ég var ekki lengi að flytja fugls-
hreiðrin á öruggan stað uppi í skógin-
um. Á leiðinni til baka til Mikka, vildi
svo til, að þegar ég klifraði yfir tvo trjá-
boli. þá velti ég óvart öðrum þeirra af
stað.. .
9. Gagnslaust er að reyna að losa sig.
Eg er mjög illa staddur. Mikki bundinn
langt í burtu, en ég sjálfur klemmdur
undir trjábol. Þetta er langt inni í skógi
og engin umferð. Og ef stíflan springi!
Heima er bezt 363