Heima er bezt - 01.11.1971, Blaðsíða 36
J. F. COOPiRt
■w^nklm IImliPBmL«'><
'úkkA^
201. Eftir því sem bátinn rak lengra frá landi, varð
hávaðinn frá Rauðskinnunum daufari. Hjartarbani
læddi handleggjunum varlega yfir borðstokkinn og
reyndi að róa með höndunum, en hætti því strax
þegar kúla flaug yfir hann. — 202. En nú varð hann
þess var, að báturinn breytti um stefnu. Hann stöðv-
aðist augnablik, snerist í hring og rak með straumn-
um til sama lands. Hjartarbani stóð á öndinni af æs-
ingi, þegar hann fann bátinn taka niðri. — 203. Hann
settist upp og sá þá að Rivenoak var að draga bátinn
á þurrt. „Komdu," sagði höfðingi Húróna, „nú er
leikurinn á enda. Sunnah og krakkarnir hennar bíða
þín!“ — 204. Hjartarbani var færður til herbúðanna,
þar sem hann var bundinn við tré. — „Gamli refur,"
sagði hann við Rivenoak, „að vísu er ég ekkert sér-
lega ákafur að láta lífið, en það vil ég þó frekar en
að kvænast þessari gömlu norn!“