Heima er bezt - 01.09.1990, Blaðsíða 9

/ sumarleyfi á sólarströnd með góðum vinum, f.v.: Kristján og
Dóra, Júlíus Skúlason, skipstjóri á Hegranesi og kona hans Sig-
ríður Jónsdóttir.
að hann gæti gengið ansi nærri fiskistofnunum ef ekki
kæmi til samræmt eftirlit og stjórnun. Flestir eru farnir
að viðurkenna nauðsyn þess. Við verðum einfaldlega að
passa okkur á að ganga ekki of nærri þeim verðmætum,
sem við verðum áfram að byggja afkomu okkar á. Eg
undrast það stundum að viti bornir menn skuli neita að
sjá það sem er að gerast með fiskistofnana. Við verðum
að nýta þá eins og skynsamlegast er fyrir þjóðina til
frambúðar, en láta ekki sérhagsmuni og áhuga einstakl-
inga á einkagróða ráða ferðinni.
Kjör sjómanna
Pað er aftur önnur hlið málsins, að kjör sjómanna hafa
verulega versnað. Þau er líka mjög misjöfn eftir stöðum
á landinu því að fiskverðið er svo misjafnt eftir landshlut-
um. Sjómenn eru sundraður hópur, sem mætti standa bet-
ur saman og standa með þeim sem fara með hagsmuni
þeirra. Við erum t.d. eina stéttin í þjóðfélaginu, sem
tekur þátt í að reka fyrirtækið af launum sínum. Þar á
ég við hið margfræga og umdeilda olíugjald, sem sett var
á okkur með lögum, illu heilli. Hækki olíuverð þá lækkar
kaupið. Til að taka hliðstætt dæmi úr landi þá er sjálfsagt
einfaldast að líta inn á Alþingi. Myndu þingmenn sætta
sig við það að laun þeirra lækkuðu ef hækka þyrfti orku-
verð? Eg er ansi hræddur um að þeir myndu skammta
sér hærri laun til þess að geta staðið betur undir rekstri
heimilisins.
Vonandi eygjum við þann möguleika að markaðsverð
á fiski gildi um allt landið en ekki á fáeinum, útvöldum
stöðum. Núverandi ástand kallar á tortryggni, óánægju
og togstreitu. Ef hægt er að greiða hátt markaðsverð fyrir
sunnan, hvað er þá að rekstrinum annars staðar, sem
veldur því að menn þurfa lögfest, lágt verð til þess að
lifa af? Hlýtur ekki að koma að því alveg á næstunni
að Verðlagsráö verði hreinlega lagt niður? Það hefur sýnt
sig að hægt er að láta markaðinn ráða verðinu. Sjómenn,
ekki síður en aðrir landsmenn, hafa tilfinningu fyrir rétt-
læti og sanngirni. Hvort tveggja þarf nú að aukast eigi
atvinnugreinin að ganga eðlilega. Við fylgjumst með því
sem er að gerast í kringum okkur og ég hef ekki trú á
að sjómenn láti bjóða sér þetta öllu lengur.
Samfélag á miðunum
Samskipti sjómannanna sjálfra eru aftur á móti alveg
prýðileg. Svo er einnig við aðila í útgerð og fiskvinnslu.
Skipstjórnarmenn eiga mikið samstarf úti á miðunum.
Við veitum og þiggjum upplýsingar um aflabrögð. Flestir
gera sér grein fyrir því að samvinna kemur öllum vel,
þótt vissulega séu til einfarar innan um. Fyrst og síðast
Togarinn Skagfirðingur:
Fékk hæsta meðaJverð
í Þýskalandi til þessa
- seldi 84 tonn fyrir 9,2 milljónir
Togarinn SkagfírÖingur, hinn
nýji togari þeirra Sauðkræk-
inga l'ékk hæsta meðalverð í
kronum talið sem islenskt
fískiskip hefur fengið fyrir fisk
á markaði í Vesiur i>
þar sem sjór hafði komist í lest
skipsins í óveðri.
Meðalverð á óskemmdum fiski
var því 118 krónur fyrir kg.
Stærstur hluti aflar..- — • - i
Skagfiröingur
enn mGð
metsöiu
Eftir byrjuninni að
virðist Skagfirðmgur SK
xtla að verða hm_ mesta
Sextonnaffiskiurðuónýtaf
þeim sökum.
Dr^
Skagfirðingur með
enn eina toppsöluna
Skagfírðingur gerði enn eina
toppsöluna í Þýskalandi i
byrjun síðustu viku. Verðið
var það fjórða besta sem
íslensk skip hafa fengið á
mörkuðum þar i landi á þessu
ári. Cóðar fisksölur í Vestur-
Evrópu þykja tíðindum sæta
begar komið er fram á suntar.
Fiskurinn, mestmegnis karfi,
var seldur í Bremenhafen en
dreifðist einnig til Cuxhafen
og Hamborgar. Svona góð
sala næst ekki nema mjög vel
sé gengið frá afla og helur
skipstjórinn Kristján Helga-
son og áhöfn hans staðið sig
vel í því. Þess má geta að
Gjarnan er greint frá því þegar vel gengur. Sjaldan er sagt frá
aflaleysinu. Eftirtekjan er ekki alltaf svona góð.
Heima er bezt 277