Æskan - 01.03.1936, Blaðsíða 12

ÆSKAN
3(>
Þeir réðu nú ráðum sinum, og ákváðu að fara til gamla lá-
varðarins á Ljósasetri og scgja lionum tíðindin. Hann vonaði
enn að Rikarður væri á lífi og kæmi aftur, en hálft ár var liðið
síðan hann livarf, og ekkert spurðist til hans.
Marta siglcli nú úl með ströndinni. Féliagarnir skyggndust
um eftir Val, og loks kom hann róandi. Hann hafði sloppið
ómeiddur úr skothriðinni, og meira að segja getað skotisf
til bjálkahússins. En þar var ]>á enginn.
VALUR VÆNGFRÁI
8. Á Ljósasetri
N'ú víkur sögunni að Ljósasetri. Kvöld eitt var harið ]>ar Drembilegur þjónn heimtaði að fá að lieyra erindi þeirra.
harkalega að dyrum. Þá .voru þeir komnir þar félagarnir. Ekki hafði Grani fyr skýrt frá þvi en Auðmundur liertogi rudd-
Gerðu þeir hoð fyrir lávarðinn og sögðust eiga við hann ist frain bálvondur. „Þeir ljúga, þessir þorparar", livæsti hann.
hrýnt erindi. En þá kom Allan, gamli, skoski þjónninn, til sögunnar.
„Komið með mér“, sagði hann. Allir eru velkomnir að Ljósa-
setri, sem eitthvað vita um Ríkarð litla“. Svo fylgdi liann þeim
lil hertogans. Þeir sögðu houum upp alla sögu, um hvers þcir
höfðu orðið visari. Honum lcist svo á þá, að hann trúði þeim.
Utan við gluggann stóð Auðmundur, öskuvondur yfir því að
uppvíst væri orðið um svik hans. Enn varð sorglegur atburður.
Sagan uin þorparasltap lians fékk svo mikið á gamla, góða her-
togann, að hann lineig niður dauður, hafði fengið hjartaslag.