Æskan - 01.06.1936, Blaðsíða 12

72
ÆSKAN
VALUR VÆNGFRÁI
11. Ríkarði bjargað

DaniVál gat eltlíi lagt ])eim Birni neitt lið. Hann átti nóg
með að verja bæinn. Þeir sigldu í biti mn mörguninn á „Mörtu“
og ætluðu að reyna að komast til Bjíirns i Gránunes. Þeir áttu
alls ills von af Auðmundi, og töldu vonlaust að finna Rikarð.
Þetta átti ]>ó öðruvísi að fara. Frönsk herskip komu allt i
einu og réðust að þeim með skothríð. En til allrar hamingju
fór að hvessa. „Marta“ gekk betur en herskipin, risti grynnra
og gat ]>ví skotist yfir grynningar. Þar gáfust herskipin upp.
^tfjg
ik v 1 P
Í/Æ lili 1 B J
Þegar lygndi, skreið „Marta“ inn í þröngan vog. Skipið var illa
leikið eftir storminn og skothriðina, en allir voru heilir á húfi.
Grani lét akkerin falla og þeir fóru í land. Þeir ]>óttust sjá, að
þeir væru aftur komnir til „Þúsund eyja“, en ekki á sama stað.
Er þeir komu aftur, stakk Valur upp á því, að Grani og Elías
gamli skyhlu gæta skipsins, en liann og Björn reyna að njósna
um ferðir Erakka. Nokkru síðar komu þeir Valur að bjálkahúsi
i rjóðri einu. Alll var kyrt og hljótt og cnginn maður sást.
Þeir Valur og Björn lágu i leyni til kvölds. í rökkrinu skriðu
þeir að liúsinu, og Björn barði. Fótatak beyrðist, og einliver
lirópaði: „Hver er ]>ar?“ „Sendimaður Hallinkjamma", rumdi
Björn. Manngarmurinn opnaði, en Björn og Valur bundu liann.
Inni i húsinu fundu þeir Ríkarð lávarð. Þeir sögðu honum
fréttirnar og flýttu sér allir af stað. Ræningjarnir voru ckki
Iieima, en gátu komið á liverri stundu. Valur vísaði veginn,
og þeii' hröðuðu sér sem mcst þeir máttu aftur lil „Mi>rtu“.