Æskan - 01.01.1961, Qupperneq 17

ÆSKAN
Wilma Glodean Rudolph heitir
há, grannvaxin og spengileg,
tvítug stúlka £rá Clarksville í
Tennesse-ríki. Hún hefur nú
verið viðurkennd „fljótasta
kona í heimi,“ eftir að hún hlaut
þrenn gullverðlaun á Ólympíuleikun-
um í Róm í sumar. Hún lét sér ekki
nægja að hnekkja fyrra heimsmeti
sínu í 100 metra hlaupinu, heldur
sigraði hún líka í 200 metrunum og
tryggði kvennasveitinni frá Tennesse
State College sigur í 400 metra hlaup-
inu, en tími þeirra var jafnframt
heimsmet.
Sigur Wilmu í þessari íþróttagrein
er þeim mun markverðari vegna
sjúkdóms, sem hún þjáðist af í
bernsku. Þegar hún var fjögurra ára,
veiktist hún svo af lungnabólgu, sem
hún fékk tvisvar, og skarlatssótt, að
liún gat ekki beitt öðrum fótleggn-
um. Næstu tvö ár varð móðir hennar
að fara með liana einu sinni í viku,
dúðaða í teppi, í áætlunarbílnum til
bæjarins Nashville skammt frá til
lækninga í sjúkrahúsinu. Wilma var
því orðin sex ára, þegar fótleggurinn
var orðinn það góður, að hún gæti
lært að nota hann aftur og gengið,
en um langt skeið varð hún að ganga
í skóm, sem sérstaklega voru smíðað-
ir fyrir hana.
Þegar hún var ellefu ára, kom einn
bræðra hennar upp útbúnaði til að
leika körfuknattleik í garðinum bak
við húsið. „Eftir það komst ekkert
^tnnað að en körfuknattleikur," sagði
tnóðir hennar í viðtali, sem nýlega var
baft við hana. „Það var körfuknatt-
leikur og aftur körfuknattleikur. Þeg-
ar ;ítti að fara að borða eða þegar
wilma átti að fara snúning fyrir mig,
vissi ég alltaf hvar hana var að finna.“
Wilma Glodoan Rudolph kemur í mark í 100 metra hlaupinu á Ólympíuleikunum í Róm.
15
„skeeter“ (framb. skítet'), sem átti að
vera stytting á heiti mosquito (framb.
moskító)-flugunnar, því að svo eld-
snör var hún og skjót í hreyfingum,
að einna helzt líktist mosquito-flug-
unni. I fylkiskeppni í Tennessee árið
1955 var hún gerð körfuknattleiks-
stjarna fylkisins, er hún skoraði 803
mörk, sem var ársmetið.
Það var í þessari keppni, að íþrótta-
þjálfari við ríkisháskólann í Tenn-
essee, Tennessee State College, „upp-
götvaði" liana, eða réttara sagt hæfi-
leika hennar til að verða spretthlaup-
ari. Hann kom því svo fyrir, að hún
fór að æfa hlaup, og komst hún þá
brátt að því, að hlaupin voru jafn-
vel enn meira spennandi en körfu-
knattleikurinn. Eftir þetta sneri
Wilma sér algjörlega að hlaupunum
og æfði sig af kappi næstu ár með til-
sögn góðra þjálfara.
Ef Wilma er spurð, livernig hún
fari að því að hlaupa svona hratt,
verður henni svarafátt. „Ég bai'a
hleyp,“ segir hún. „Ég veit ekki,
Þrenn gullverðlaun á Ólympíuleikunum
í Róm.
Wilma tók ótrúlega miklum fram-
förum í þessum leik. Þegar liún byrj-
aði í gagnfræðaskólanum í heimabæ
sínum, fékk hún tilsögn í körfuknatt-
leik og komst brátt í úrvalslið skól-
ans. Þjálfari hennar kallaði liana
00 0 OOOOOOOQOOOOOOOO o0000000 0oOOOOo0 00000000 qOOOOOOq O O O O O O oOO° OOOOOQOOo
•S>o°ofl u O f, O 00 o o o O O -.0° _ o ° ° /
© °°o 0°o° 00 00 00 0 o ° ° o°°
|00 o °°oooo oOO° ° °°° °C °°ooooo° °oooooo° °oooooO° °00 0 0 00° 0° ° ° ° ° oOO° OOOOO o ooj
FSjétasta kona í heimi.