Æskan

Árgangur

Æskan - 01.11.1977, Síða 59

Æskan - 01.11.1977, Síða 59
— Út með þig áður en ískóngurinn vaknar, hvíslaði hún. — Og út meö þig líka, sagði hann og lyfti henni upp. Honum tókst að koma henni út í skaflana, en um leið og hann setti á sig skíðin kom grýlukertaregn á móti þeim. — ískóngurinn er vaknaður! Hann er að koma! veinaði prinsessan í örvæntingu sinni. Kuldinn nísti merg og bein. Drengurinn fékk tannkul, þó að hann væri vel klæddur. Stormurinn næddi um þau. Hann leitaði alls staðar að skýli, en sá ekkert nema ís og snjó. Þá heyrðu þau ráma rödd yfirgnæfa stormgnýinn: — Inn í skotið með ykkur! — Þetta er snærisinn, sagði drengurinn. — En hvar er skotið? — Þarna! hrópaði prinsessan. — Inni ísnærisanum. Drengurinn kom auga á gatið á snærisanum og þangað skriðu þau, hann og prinsessan. Þar sátu þau og kveiktu á kerti, meðan ískóngurinn vældi og ýldi um allt Dofrafjall, en snærisinn lét sem ekkert hefði í skorist og hvorki grýlukerti né ísnálar bitu á hann. Hann hló með sjálfum sérog hugsaði um það, hvernig hann hefði leikið ástolta ískónginn. Daginn eftirvargottveður, sólin skein og smalastrákurinn fór á skíðum með prinsessuna til hallarinnar. Það má geta nærri, að uppi varð fótur og fit, þegar prinsessan kom aftur heil á húfi og smalastráknum var boðið hálft ríkið. — Ég vil nú heldur prinsessuna, sagði hann. — Og þá færðu allt ríkið seinna, svaraði kóngurinn. Þannig fór það líka, en drengurinn ákvað að láta búa til snærisa árlega til minningar um þann, sem bjargaði þeim í Dofrafjöllum, þegar hann yrði kóngur. — Þarna heyrðuð þið söguna, sagði Margit og fór út úr holunni ásamt hinum. Villi litli sat einn eftir. Það var svo skemmtilegt að sitja inni í snærisanum! Það gnauðaði vindur fyrir utan. Var það ískóngurinn? Hvaða þrumur voru þetta? Allt hristist og skalf eins og í jarðskjálfta. Snjókarlinn féll og allt fylltist af snjó. — Er þetta ískóngurinn, elsku snærisi? hvíslaði Villi litli. Hann var hálfhræddur, en fljótlega hresstist hann, því að hann sat í skotinu hjá góða snærisanum . . . — Áfram nú! hrópaði bóndinn og allir mennirnir grófu upp stóru skaflana, sem mynduðust, þegar snjókarlinn hrundi. — Þaö var þó gott, að enginn varð undir snjónum. — Og nú hefur snjókarlinn hvorki hendur né fætur, sagði Margit. — Var Villi litli inni í holunni? spurði bóndinn. Margit kinkaði kolli og ívar var fljótur að sækja skóflu. Innan skamms leit Villi litli brosandi út. — Góði snærisinn gætti mín, sagði hann. Bóndinn þerraöi svitann af enni sér. — Já, það er víst rétt, sagði hann og tók drenginn upp. — Þú lentir ekki undir snjónum. — Er hann þá lifandi? spurði Villi litli. — Eins og í ævintýrinu, sagði Margit stóra systir og þrýsti litla bróður að sér. 57
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184

x

Æskan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.