Æskan - 01.07.1928, Blaðsíða 10

58
ÆSK AN
njé dreka, birni eða höggorma, en
flýði þó, eins og hann ætti lífið að
leysa, undan lítilli flugu. — — Ha!
Ha! Ha!
Þýtt úr „Börnevennen”.
M. J.
*
E>egar jeg verð stór.
(Leikrit.)
(Ása situr við horð og saumar.)
Þóra (kemur inn): Góðan daginn,
Ása!. — Hvað þú átt annríkt í dag.
Það var þó gott, að jeg hafði mína
sauma með mjer líka.
Ása: Já, það var gott. Nú skulum við
sitja hjer við sauma okkar og masa
saman. Jeg þarf að ljúka við það, sem
jeg' er að gera, fyrir afmælið hennar
mönnnu, og það er núna á sunnudag-
inn.
Þóra (sest og tekur fram sauma
sína): Hvað heldur þú, að jeg hafi verið
að hugsa um á leiðinni hingað?
Ása: Það get jeg vist ekki giskað á.
Hvað var það?
Þóra: Jeg var að hugsa um, hvað jeg
ætla að gera, þegar jeg verð stór.
Ása: Nei, þetta er skrítið. Jeg var ein-
mitt að hugsa um það saina. Heyrðu,
og mjer fanst, að við þyrftum endilega
að vera saman. Við erum svo góðar vin-
konur. Er það ekki?
Þóra: Jú, jú, og hvað við sltulum láta
okkur líða vel. — Við þurfum að eiga
ofurlítið hús. — Hvernig finst þjer það
eiga að vera?
Ása: Það má ekki vera stórt, við höf-
um ekki efni á því. Tvö herbergi og eld-
hús. Er það ekki gott?
Þóra: Reyndar finst mjer, að við
þurfa þrjú; við höfum eitt fyrir gesta-
stofu.
Ása: Jú, það er alveg satt. Þrjú her-
bergi og eldhús, það verður ágætt. —
Hvernig viltu hafa þitt herbergi?
Þóra:Jeg ætla held jeg að hafa það
hvítt með rauðum gluggatjöldum og
fallegum gólfdúk.
Ása: Þá hefi jeg mitt herbergi grænt
og hvíta dúka og gluggatjöld, og svo
þurfuin við að hafa mikið af blómum.
Þóra: Já, það finst mjer líka, þau eru
svo indæl. Og svo þurfurn við að hafa
falleg húsgögn í gestastofunni.
Ása: Og ofurlítinn kanarífugl i búri.
Þeir syngja svo yndislega.
Þóra: Nei, það megum við ekki, aum-
ingja fuglunum leiðist svo mikið i húr-
unum.
Ása: Við hengjum blóm utan á búrið
hans og gefum honum vatn og fræ á
hverjum degi. Þá getur honum eklci
leiðst.
Þóra: Hann er nú fangi samt og öll-
um föngum líður illa. Við megum ekki
fara illa með dýrin. Jeg hefi ekki gert
það hingað til og ætla aldrei að gera
það.
Ása: Já, þú hefir sjálfsagt rjett fyrir
þjer. Jeg liugsa bara um sjálfa mig. En
fallega kisu skulum A’ið hafa.
Þóra: Já, eða lítinn hund. Mjer þykir
vænna um hunda en ketti.
Ása: En kötturinn veiðir þó mýs.
Þóra: Og hundurinn rekur burt
þjófa.
Ása: Þá skuluin við bæði hafa hund
og kött. Þá þurfum við hvorki að vera
hræddar við þjófa eða mýs.
Þóra: Já, það líkar mjer vel. — En
hvernig eigum við annars að hafa eld-
húsið?
Ása: Það er nú það allra skemtileg-
asta. — Eldavjel, borð, bekkir og skáp-
ar. —
Þóra: — Og pottar og fötur og alt
mögulegt.
Ása: Þú gleymir steikarpönnu. Við
þurfum þó að geta búið til pönnukökur
með kaffinu okkar.
i