Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Blaðsíða 101

65
tvístra líkum félagsskap og þessum, hvarvetna þar
sem hann rís upp, og veröa honum aö fótakefli.
En nú kom þaö atvik fyrir, sem svo aö segja á
svipstundu varö orsök þess, aö viöskiftafjör þetta
hjaðnaöi niöur eins og bóla, sem brestur. Veturinn
1882 var ákafur snjóavetur. Þá voru hjartdýr drepin
með lurkum og bareflum í íslensku nýlendunni í Norö-
ur-Dakota í marsmánuöi, af því fannfergjan var svo
mikil, aö þau komust ekkert áfi.am og sprungu oft af
mæöi í snjósköflunum. Og um vorið, þegar snjóa
og ísa leysti, kom flóöiö mikla í Winnipeg. Um þaö
leyti, sem ána leysti, flæddi vatnið út um alt, upp-
undir Aöalstræti, og öll atvinna í bænum hætti.
Broadway-brúin, sem tengdi bæinn viö bygðina fyrir
austan ána, brotnaöi öll í mul í þeim jakagangi.
Járnbrautarfélagiö varö surns staöar, eins og t. d. suö-
ur hjá Emerson, aö hafa gufubáta til aö flytja fólk í
milli, þar sem vatnið flóöi yfir ákaflega stór svæöi.
Um þetta leyti voru aö hefjast geysimiklir fólksflutn-
ingar inti í fylkiö. Fjölfi fólks var á leiöinni, sem
ætlaöi sér aö komast sem allra fyrst vorsins til fyrir-
heitna landsins. Manitoba, og raka þar saman auö-
legð, eins og orö lék á, aö allir væru þar aö gjöra.
Fólk þetta átti á leiöiuni mesta ógrynni af skepnum
og áhöldum, en varð fyrir fjarska tjóni á hvorutveggja,
þegar flutningar teptust og alt stóö fast. Hey uröu
menn aö kaupa fyrir 80 doll. hvert vagnhlass í Emer-
son, en í bænum Brandon, hér um bil 130 mílur
fyrir vestan Winnipeg, neyddust menn til aö borga
iod dollars fyrir hvert vagnhlass af heyi til aö
forða gripum sínum frá hungurdauða. Vor þetta
var ákaflega mikilla innflutninga von til Mani-