Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1904, Blaðsíða 152

i 16
nægilegt rúm til að gjöra alt þeíta. Brunnur er grafmn við atiflatl
enda hlöðunnar og dælir vindmylnan eða sogar vatnið úr honum í
ámu eina stóra, sem á loftinu stendur, og liggja pípur úr vatnsámu
þessari og út í trog eitt mikið eða vatnsþró, sem liggur við stafninn á
hlcðunni. £r gripum og peningi öllum brynt þar úti og vatninu
snúið af eða á eftir þðrftim með krana einum. Úr þrónni geta sex
hestar drukkið í einu. En svo er líka vatnið leitt frá vatnsþrónni á
hvern bás í fjósinu, sem undir er loftinu. Er á hverjum bás dálítill
vatnskassi hjá hverjum grip, sem hann getur drukkið úr, hve nær
sem hann þyrstir.og eru þeir vatnskassar svo gjörðir, að vatnið í þeira
er ávalt jafn-mikið, en flóir ekki yfir barmana og fyllist um leið og
gripurinn drekkur. Aka má stórum heyækjum inn í norðurhlið hlöð-
unnar, gegn um breiðar dyr, sem til þess eru ætlaðar, og ganga þá
hestarnir fyrir ækinu eftir upphækkuðum vegi alla leið upp á loftið.
Eu undir \ægi þessum við hliðina á hlöðunni, við steinvegginn undir
hlöðudyrunum, sem ek ð er inn um, stendur dálítið steinhús áfast
hinu húsinu; er það 20 fóta langt og 16 fóta breitt, með hallanda þaki,
og er haliinn 2 fet. Ætlast er til, að geyma megi í húsi þessu jarð-
ávexti, svo sem næpur og aðra rótarávexti. Nú eru þar hæns geymd
«g aðrir alifuglar. Heyinu er fyrir komið í hlöðunni með tvennu
móti. Annað hvort er til þess notuð eins konar heykvísl, sem stungið
er ofan í heyækið og grípur utan um það um leið. Liggur kaðall úr
heykvísl þessari upp í dálítinn fjórhjólaðan smávagn úr járni, sem
rennur eftir teinum á járnás í mænir hlöðunnar. Með hestafli má
svo lyfta heyinu af vagninum upp í mæninn og færa það síðan á
þann stað í hlöðunni, sem maður ætlar að koma því fyrir á. En þeg-
ar þangað er komið, er heykvíslin látin sleppa því beint niður. Stóru
heyæki má fyrir koma í hlöðunni á þenna hátt með því að láta kvíslina
skifta því sex sinnurn, En svo er líka til annað verkfæri, sem notað
er, þegar meira liggur á að flýta sér. Það er eins konar slöngva, sem
lyfta heyinu á sama hátt af vagninum og slöngvar því inn í hlöðuna,
og þarf þá ekki að skifta ækinu nema tvisvar.
Á neðsta gólfi, innan grjótveggjanna, er búpeningurinn allur
geymdur. Hesthúsið er í vesturendanum; þar standa 20 hestar í
jafnmörgum básum. Þar er herbergi afþiljað eða kompa fyrir aktýgi
og reiðskap allan. Þar er líka vatnsþró, cr hestarnir geta drukkið úr
inni. Renna er þar með hleypiloki ofan úr hafrabúrinu og gengur
liún niður í dálítinn kassa, þar sem mældur erhafraskamturinn handa
hverjum hesti. í hinum hluta hússins eru nautgripirnir. I austur-
endanum eru tíu fet afallri breidd hússins þiljuð af fvrir kálfana og
komast þar fyrir að minsta kosti einir 30 kálfar. Þar næst kemur
aðal-kúafjósið. Þar eru fimm básaraðir, er ganga þvert yfir fjósið