Afturelding - 01.01.1942, Blaðsíða 12

Afturelding - 01.01.1942, Blaðsíða 12
12 AFTURELDIM cí ^Díðsjá. Frá Spáni. Hvítasunnutrúboðinn Tage Stáhl- berg skrifar að allt frjálst trúboðastarf sé mjbg iila liðið þar í landi, af kaþójsku prestastéttinni. Verður trúað fólk að koma saman með allri leynck Biblíufélagið, sem einatt hefir verið nagli í auga prestanna, hefur fengið fyrirskipanir um að hætta að dreifa út biblíum. En ekki nóg með það. Dag einn var öllum birgðum, sem biblíufélagið átti af biblíum og nýja testamentum, sem skipti mörgum þúsundum, hlaðið á fleiri vörubíla og ekið burtu. Sennilega til pappírsverksmiðju til þess að vinna úr því pappír. AJlt fyrir það ,segir trúboðinn, er mikið trúboðsstarf unnið í hinu leynda, og áhugi landsmanna fyrir trúmálum meiri en nokkru sinni. Vonsvikinn prófessor. Emmanuel Linderholm, prófessor í kirkjusögu, við háskólann í Uppsölum, var mikill talsmaður nýguðfræðinnar. Linderholm dó fyrir fáum árum. Rétt áður átti Svenska Dag- bladet samtal við hann. Sagði hann þá meðal ann- ars' Ég viðurkenni, að ég hverf frá embætti minu, sem sigraður maður. Ég hafði trúað því, að okkur mundi takast, að uppræta trúna á óskeikulleika Bibl'unnar hér í Svíþjóð, en þetta hefir ekki tek- izt. Fjölda margir af kennimönnum kristindóras- málanna hafa trúað á stefnu mína, og þeir hafa skilið, að við yrðum að víkja frá biblíutrúnni. En þeir hafa ekki þorað að standa við það af ótta við hinn hvassa penna Sven Lidmans. (Sven Lid- mann er einn af kunnustu rithöfundum Svía, og eldheitur hvítasunnumaður). Einstætt brúðkaup. Brúðguminn var maður á sjötugsaldri. Frá því að hann var 15 ára, hafði hann drukkið — og drukkið. Sem ungur maður hafði hann gifzt, en vegna cstjórnlegs drykkju- skapar, skildu hjónin að lögum eftir nokkra sam- búð. Eftir það vissi konan lítið um hann. Fyrir tveim árum, eða svo, frelsaðist maður þessi meðal hvítasunnumanna í Stokkhólmi, og fékk um leið fullan bata af víneitrun, er komin var í líkama hans. Þegar hann var búinn að taka hafilegan reynsjutíma, bað hann um skírn, sem honum var veitt. Sama kvöldið, sem hann var skírður, ásamt fleira fólki, kom fyrrverandi kona hans inn á samkomu þessa, án þess að vita hvað stæði til. Þegar hún sá sinn fráskilda maka sitja þarna í hvítum kyrtli, varð hún öll að undrun: Hann þarna, og ætlar að fara að láta skíra sig! En allt sein fram fór á samkomunni, hafði svo djúp á-hrif á hana^ að hún beygði sig fyrir Guði og frelsaðist. Sættust þau síðan fullum sáttum og giftu sig á ný síðastliðið haust. Brúðkaupið var talið án sam- jafnaðar hið einstæðasta brúkaup. Einni betur en þúsund. Armeníumenn er sú þjóð, sem talin er að hafa liðið mest fyrir trú sína á Krist af ötlum þjóðum hins kritna heims. Hafa Armeníumenn sett trúna á Drottin. ofar öllu öðru, og talið enga fórn of stóra til þess að þjóna honum. Áður en þeir komu undir yfirráð voJdugri þjóða, og meðan trúarlíf þeirra var með mestum blóma, er sagt, að í höfuðborginni Ani hafi verið eitt þús- und kirkjur. Svo var það páskadag einn ái greindum tíma, að kona ein, sem var gift hjarðmanni, gekk til kirkju. En þegar hún kom til kirkjunnar, var orðið svo fullt, að hún komst ekki inn. Hún gengur nú til næstu kirkju og ætlar að taka guðsþjónustuna þar. Þegar þangað kemur, er sú kirkja orðin svo full. að ekki var nakkur íeið fyrir hana að komast þar inn. Þannig gekk hún á milli margra kirkna til þess að reyna að komast inn og njóta guðsþjón- ustu, en árangurslaust. Kirkjurnar voru allar meira en fullar. Vonsvikin mjög hverfur hún nú heim. Allan daginn bar hún svo mikinn harm út af þessu, aö hún gat ekki tára bundizt. Um kvöldið kom maður hennar heim frá hjarð gæzlunni. En nú sá hann, að það var ekki hin glaða og sæla eiginkona, sem mætti honum og Ihann átti að venjast. Hann bað hana því að segja sér, hvaö olli hryggð hennar. Hún sagði honurn sorgarsögu sína. Þegar hann hafði heyrt sögu henn- ar til enda, og séð hvað þetta olli henni mikillar sargar, sagði hann mildur og kærleiksríkur: Harmaðu þetta ekki lengur, elskan mín. Ég skal vinna eins mikið og ég mögulega get, allt næsta ár, og spara allt við okkur, sem framast ég má. Með því móti vona ég, að ég geti verið búinn að byggja kirkju handa þér fyrir næstu páska, svo að þú getir gengið þar inn tij guðsþjónustu. Þetta fór þannigj Á næstu páskum var hann búinn að byggja kirkjuna og* þá voru kirkjurna í Ani borg orðnar einni betur en þúsund.

x

Afturelding

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Afturelding
https://timarit.is/publication/406

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.