Afturelding - 01.01.1953, Side 14

AFTURELDING
Svona smáhópar fara alltaf til ýmissa staða til að breiða út Guðs-
ríki. Þessi er staddur í Sandperði. Frá vinstri: Anna Guðjóns-
dóttir, Svana Siffurgrímsdóttir, Inga Þórarinsdóttir og Signe
Kricson. Efri röð: Siffurður Jónsson, Þorsteinn Einarsson, Si^ur-
mundur Einarsson or: Eric Ericson.
VIÐ ARASKIPTIN.
Við lítum til baka og þökkum Guði fyrir miskunn
hans og náð á hinu horfna ári! Við lítum fram á við
og biðjum Guð að vera með okkur á hinu nýbyrjaða.
Þetta er það eina, sem við getum gert og um leið það
sjálfsagðasta.
Á árinu sem leið, var starfi okkar Hvítasunnumanna
hagað svipað og undanfarin ár. Þó var meiri áherzla
lögð á útbreiðslustarfið á síðastliðnu sumri en nokkru
sinni áður. Mátti svo heita, að 5 trúsystkini hefðu úti-
vist allt sumarið eftir sumarmótið á Akureyri og þar Lil
dró að hausti, og veður tóku að versna. — Arangur var
óvanalega góður, enda aðstæður góðar, þar eð þau höfðu
bíl til afnota allan tímann.
Auk þess fóru ýmsir aðrir í útbreiðsluför, lengri eða
skemmri ferðir, eftir atvikum. í því sambandi má ekki
gleyma þjónustu Guðríðar S. Þóroddsdóttur, sem lagði
allt sumarið, svo að heita, í það að útbreiða Guðsríki,
bæði gegnum persónulegan vitnisburð og útbreiðslu
kristilegra bóka. Á ferðum sínum var Guðríður „ein á
bát“ af mönnum. En af árangrinum að dæma hefur
Drottinn hennar áreiðanlega verið í bátnum með henni.
Á árinu hafa 45 manns gengið inn í söfnuðina. Er það
nokkru meira en á árinu 1951. Við skulum biðja þess,
að árangurinn af starfi okkar verði enn meiri á því ári,
sem nú er að byrja, en hinu, sem liðið er.
Nokkur trúsystkini innan Hvítasunnuhreyfingarinnar
voru kölluð heim til Drottins á fyrra ári. Þeirra er get-
ið á öðrum stað í blaðinu, og í þeirri röð, sem þau voru
kölluð á brott. Eins og þeim var það öllum hulið við
byrjun fyrra árs, að þau mundu verða braulkölluð,
þannig vitum við ekki. sem lifum nú, hvenær kallið
kemur til hvers okkar. sem nú höfum gengið inn yfir
þessi áramót.
..Vor sól og dagur, Herra hár
sé heilög ásján þín í ár.
Ó, Drottinn heyr vort hjartans mál.
í hendi þér er líf og sál.“
STARFIÐ í DAG.
Síðan um áramót hefur Fíladelfíusöfnuðurinn í Reykja-
vík reynt að leggja eins mikla áherzlu á útbreiðslustarf-
ið og frekast hefur verið mögulegt. Margar ferðir hafa
verið farnar, bæði austur fyrir fjall og eins suður með
sjó.
Suður með sjó má segja að hafi verið opnar dyr fyrir
starfið um lengri tíma. Þar eru að koma fram trúverð-
ugir vinir og er það örvandi mjög fyrir starfið.
Eins og þrjá undanfarna vetur var haldin vakningar-
vika í Stykkishólmi um miðjan janúar.
Fimm manns fór frá Reykjavík. Þeir voru þessir:
Ásmundur Eiríksson, Sigurmundur Einarsson, Dagbjart-
ur Guðjónsson, Ágústa Gísladóttir, Margrét Jónsdóttir.
Yfir öllum samkomunum í Stykkishólmi var mikill vakn-
ingarandi og verulegur árangur kom í ljós eftir vikuna.
I báðum leiðum var komið við á Akranesi og hafðar
samkomur þar. Á Akranesi eru nokkrir að vakna upp.
Frá vinum þar hefur ósk komið fram um það, að Fíla-
delfíusöfnuðurinn hæfi meira starf þar á þessu ári en
verið hefur.
Starf á sjúkrahúsum er alltaf fastur þáttur í starfi
safnaðarins, enda mörgum ötulum liðsmönnum á að
skipa.
Þann 26. jan. kom bróðir Erik Martinss. frá útlönd-
um. Kona hans og tvær dælur, voru komnar litlu áður.
Martinsson hefur ferðazt mikið á fyrra ári. Fór meðal
annars til Grænlands, með leyfi danskra yfirvalda. Um
aðstöðu fyrir trúboð þar í landi, hefur hann skrifað mik-
ið í mörg Norðurlandablöð, margar hvetjandi greinar.
Martinsson og kona hans eru nú á förum til ísafjarðar
og munu starfa í Salem um óákveðna framtíð.
Arnulf Kyvík og fjölskylda fóf .til Ameríku á.síðast-