Afturelding - 01.04.1953, Page 6

AFTURELDING
Gnð liciux* talað!
Að undanförnu hafa allmargir spurt, hvort vatnsflóð-
in í Englandi og Hollandi væri flóðbylgja sú, sem
Anton Jóhannsen spáði um og Afturelding skrifaði um
fyrir ári síðan. Því má svara bæði játandi og neitandi.
Vísast eru þessi flóð, sem komu í febrúar síðastl. ekki
sú flóðbylgja, sem Anton varaði sérstaklega við, vegna
þess að hún átti að stafa af eldsumbrotum eða jarð-
skjálfta. En Anton sagði líka frá miklum fárviðrum, er
koma mundu og yllu stórtjóni, bæði á sjó og landi. Flóð,
er af slíkum fárviðrum stöfuðu mundu brjóta varnar-
garða í ýmsum löndum. Af því tilefni hvatti Anton bein-
línis til þess að varnargarðar yrðu hækkaðir til muna á
vissum svæðum. Hefði betur farið í Englandi og Hol-
landi nú, ef svo hefði verið gert.
Fárviðri það, sem gekk yfir fyrst í febr. síðastliðnum
og olli þessum hryllilegu flóðum, hlýtur að vekja athygli
manna enn einu sinni á spádómum Antons Jóhansens.
Hann segist ekki þora að segja það með vissu, hvort
mesta fárviðrið, sem hann sá í sýninni og olli stórtjórni,
kom rétt á undan flóðbylgjunni miklu, eða á eftir henni.
Margt er líkt með því fárviðri, sem Anton lýsir greini-
legast og þessu sem gekk yfir í vetur með þeim hrylíilegu
afleiðingum, er því fylgdi. Þó gæti maður haldið að
það verði miklu meira, en þetta og eigi upptök sín
lengra burtu en þetta veður átti.
Svo virðist, sem Guð hafi talað svo alvarlega gegnum
flóðin í vetur, að menn ættu ekki að hafa það í flimtingi,
sem Anton Jóhansen sagði að koma mundi, sem dómur
Guðs yfir syndugt mannkyn. Þær frásagnir, sem hlöðin
hafa birt frá flóðasvæðunum eru svo alvarlegar, að þær
ættu að vera meira en nægar til að þurrka glottið og
háðsyrðin burt af vörum manna, er sumir hrugðu fyrir
sig, þegar um þetta var skrifað í fyrra.
Annars má geta þess, að þegar Afturelding skrifaði
um sýnis A. J. í fyrra, voru það margir menn, sem al-
mennt eru ekki viðurkenndir trúmenn, er veittu þessum
spádómum mikla athygli og litu á þá án allra lileypi-
dóma. Sumir þessara manna voru úr menntamanrastétt.
Átti ég persónulegt samtal við nokkra þeirra um þessi
mál, og gátu þeir þess, að spádómar Antons væru svo
merkilegir, að það væri ekki hægt að fleygja þeim frá
22
sér eins og einhverju ómerkilegu plaggi. Efalaust voru
þó hinir fleiri, sem gerðu ekkert með þá. Sumir leituð-
ust jafnvel við að gera spádómana hlægilega og þagga
alvöruna niður. Jafnvel í röðum trúaðra manna fundust
slíkir menn, þó að ótrúlegt sé. En hvað skeður? Áður
en ár er liðið frá því að fyrsta greinin kom í Aflureld-
ingu um þetta, hafði flóð gengið svo alvarlega á land
upp, að afleiðingar þess lagði t.d. brezkum verkfræðing-
um meiri vanda á herðar, en dæmi voru til í sögunni.
Utvarp frá London lýsti því þannig, að verkfræðingar
þar í landi stæðu alveg ráðþrota gagnvart þessu. Þó var
tjónið miklu minna þar heldur en í Hollandi. I Hollandi
fórust 45 jn'isund húsdýr og 100 þúsund manns var flutt
frá heimilum sínum, sem fóru undir vatn. og nær 2000
manns missti lífið í þessum flóðum.
Við sem trúum orði Guðs og vitum, hvað skrifað er í
0])inberunarbókinni, um plágur og hörmungai hinna
síðustu tíma, ættum fremur að húa okkur sjálf undir
það og vara aðra við, heldur en að auka á andvaraleysið
með ])ví að gera ekkert úr þeim viðvörunum, sem Guð
hefur sent mönnum í gegnum þjóna sína. Dæmin sýna
það líka frá Ritningunni, að þeir hafa tekið þunga á-
hyrgð á sig, sem hafa ætlað að kæfa niður viðvöiunar-
orð Drottins til fólksins á hættutímum. Hvernig var á
dögum Jeremía, Amosar og Míka spámanna? Fengu þeir
menn ekki þyngsta dóminn, oftsinnis, sem reyndu að
koma því inn hjá fólkinu, að ekkert væri að óttast, og
töluðu á móti spádómum þeirra manna, sem Guð hafði
sannarlega sent? Sumir af J)essum mönnum, sem töluðu
þá í gegn viðvörunum Guðs, voru „spámenn“ og prest-
ar. En embætti Jæirra dró ekki úr þeim dómi, sem þeir
kölluðu yfir sig með því að draga úr alvörunni.
Nokkrum mánuðum seinna, en Afturelding byrjaði að
skrifa um sýnir Antons, fóru fleiri kristileg blöð á
Norðurlöndum að skrifa um sama efni, og hefur svo
verið öðru hvoru allt fram á þennan dag. Á síðaJtliðnu
sumri kvöddu þekktir kennimenn sér hljóðs á fjölmenn-
um mótum kristinna manna og vöklu athygli fólks á
spádómum þessa dána Guðs manns. Sjálfsagt hafa líka
margir lagt sér þær viðvaranir á hjarta, enda er talið
að Guðs fólk hafi beðið miklu meira síðan í sambandi