Good-Templar - 01.02.1898, Blaðsíða 5

21
vort meðfæri, og þó er það hvorki meira nó minna en
verð áfengis þess, sem héraðsbúar súpa upp á 3 árum.
Þessi héruð hafa lengi fundið til þess, hve ómetan-
legt tjón hafnleysið er þeim, og alþingi veitti nýlega 600
kr. til þess að skoða hvað gjöra mætti til að bæta úr
þessu, en ekki er enn búið að framkvæma þá skoðunar-
gjörð, sem ekki virðist heldur standa A miklu; því það
er öllum ljóst, að þó eitthvað verulegt inætti gjöra, skort-
ir algjörlega íé til þess, ekki síður en til annara fram-
farafyrirtækja héraðsins. Hins vegar má telja það vist,
að með 4—5 ára áfengisverði, eða 160 —á00,000 kr. maítti
miklu til vegar koma einnig í þossu tilliti.
Með vegagjörð i héraði þessu er svo ástatt, að ó-
fært hefir mátt kalla til hins eina kauptúns i Arnessýslu,
sem nokkuð kveður að, og fáir vegarspottar munu vera
til, sem nokkur mynd sé á, að póstveginum einum und-
anskildum. Veldur þessu bæði fjárskortur, vankuunátta
og mannlegur breyskleiki. Fá héruð landsins raunu þó
betur löguð til vegabóta og með 10 til 20 ára áfengis-
verði eða fyrir 4—800,000 kr. mundi mega leggja ágæta
akvegi um þvert og endilangt héraðið.
Svona mætti lengi halda áfram. því það er sannar-
lega mikið og margt, sem þetta hérað vanhagar um. En
dæini þau, sem eg hefi tekið, álít eg nægja til að sýna
það, sem eg vildi hafa sannað, að það er ekki fjárskort-
urinn, sein amar að oss, heldur miklu freruur meðferð
efnanna.
Verði það ekki sannað, að ölfangakaupin séu þörf
og ölfanganautnin nauðsynleg, þá hlýtur það að vera hin
mesta glópska, að láta þau sitja í fyrirrúrai fyrir fram-
farafvrirtækjuin þeim, sem eg hefi talið og auðvitað ótal-
mörgum fieiri. Og eg leyfi mér að segja, að það sé helg
skylda iivers þess manns, sem í alvöru ann þjóð sinni og
hefir hug á að efla framfárir hennar, andlegar oglíkam-
legar, að ryðja þessum Þránd úr götu.
Eg býst við þeirri mótbáru, að þegar eg tala um
verð áfengis, séu þar í fólgnir tollar, sein renni í lands-
sjóð og koini þar að góðu gagni. En til þessa svara eg