Good-Templar - 01.02.1898, Blaðsíða 6

22
þvi, að eg íel að eins söluverð — kaupstaðar eða félaga-
verð— áfengisins. Allri þeirri verðhækkun, sem veitinga-
nienn og aðrir vínsölumenn leggja á, og sem ekki kennir
til greina við tollinn, er sleppt. Svo er og sleppt öllum
óbeinum útgjöldum, sem af áfengiskaupunum og vfnnautn-
inni stafa, svo sem tímaspilli, atvinnutjóni, heilsubresti,
slysum og vofeiglegum dauða, og er enginn efi á því, að
allt þetta ti! samans er meira virði en áfengistollar þeir,
sem í landssjóð renna. Eg tel engan efa á því, að fiest-
ar, ef ekki allar sveitir, bæði þessara héraöa og alls lands
ins, eiga fleiri eða færri menn á ýmsum aldri, sem áfeng-
ið ýmist er búið að gjöra eða er að gjöra að ósjálfbjarga
ræflum. Eg tel engnn efa á því, að flestar ef ekki allar
hreppsnefndir kannast við þann sorglega, óþægilega starfa,
að ráðstafa bjargþrota heimili hins lata og iðjulausa svall-
ara, slíta börn úr faðrni mæddrar móður og bæta þannig
sorg á sorg ofan.
Eg hefi hér að framan svo að segja eingöngu talað
um Arnes- og Rangarvallasýslur, og get imyndað mér, að
einhver dragi þá ályktun af þessu, að eg áliti þessi hér-
uð ver stödd eða dýpra fallin t hinu umrædda efni, en
önnur héruð landsins. En þessu fer fjarri. Eg er þvert
á móti sannfærður unt, að þessi héruð, einkum þó meiri
hluti Árnessýslu, er betur statt, eyðir rninna til áfengis-
kaupa en flest önnur. Hið eina sem skilur er það, að
svo er ástatt liér, að vér getum ekki vel klint þvi á
aðra, sem vér erum sjálfir valdir að, vér getum ekki kom-
ið skömminni fyrir hin gengdarlausu áfengiskaup á út-
lenda sjómenn og annan þorparalýð; vér verðum að sitja
með hana sjálfir, þó ekki séum vér öðrum sekari.
En óskandi væri að flestit eða þó Iteldur allir latids-
raenn vildu athuga þetta hlutdrægnislaust og alvarlega,
og er þá meiri vou um, að áfengiskaupin minnki, en
framfarasporin fjölgi og stækki.
Ritað í Janúar 1898.
18+ 18.