Muninn - 01.12.1957, Blaðsíða 6

— einWers virði
Kolbeinsey
Þú ert hin eilífa ráðgáta
islenzkra sjómanna,
ógnandi sker.
Hinar válegu bylgjur
brjálaðs hafsins
brotna á þér.
Þeir segja að fegursta
prestsdóttir norðursins
búi hér.
B. S.
Með höndina í vasanum
Hann var ekki gamall,
hann var ekki ungur.
Minning
Hann fór um götxma á hverjum degi,
og hvort sem hann hjólaði eða gekk,
hafði hann höndina í vasanum.
Hann hafði höndina alltaf í vasanum.
Það voru böm í götimni.
Hann fór um götuna á hverjum degi,
og einn daginn sá hann, að augu barnanna
voru græn af vori.
Hann brosti til þeirra;
þau hvísluðu sín á milli:
„Hví hefir hann höndina alltaf í vasanum?“
Þann dag gekk hann út úr bænum.
Hann lagðist niður, þar sem sólin skein.
Hann brosti sársaukafullu brosi
og hagræddi handleysinu í sólargeislanum.
J. S.
Þú hljópst við hlið mér
um hljóða nótt.
Það stirndi á stirfið hjamið,
og gimsteinar þínir glitmðu
sem gleðitár.
Myrkur og vetur
mörkuðu veröld okkar
úti í hafsauga.
Þá sá ég sindra
á endimörkum umheimsins
einsamalt ljós
sem leið í hafið
eitt augabragð
og ég var einn
í myrkri og vetri
á endimörkum umheims þíns
eins og blikandi tár
úti í hafsauga.
SigÞór.
26 MUNINN