Muninn - 01.12.1957, Blaðsíða 18

um hlutum, um það efast enginn. Gaman
væri því að hitta skólabræður sína eftir
tíu ára hjúskaparlíf og ganga úr skugga um,
hvort einhver gæti ekki svarað þessari
spurningu: „Hvers vegna hafa kvenmenn
alltaf verið seftir skör lægra en karlar?“
Ekki er ég viss um, að allar kvenfrelsis-
konurnar okkar mundu hlíta þeirra úr-
skurði.
En lítum nú á þau rök, sem mæla á móti
lækkun þessari. Fyrst og fremst eru forrétt-
indi alltaf röng og það skiptir engu máli,
hver í hlut á. Hvort það er ruddalegur svoli
eða viðkvæm meyja, sem um ræðir, gildir
Biblíureglan: „Gjaldið guði það, sem guðs
er, og keisaranum það, sem keisarans er.“
Auk þessa eiga svo flestir „stud-artarnir“
af æðra kyninu langt nám fyrir höndum, og
eins og skólameistari benti réttilega á, er
sjálfsagt að gera fjárklyfjar þeirra eins létt-
ar og unnt er. Nógar verða skuldirnar samt.
Fleira mætti tína til, en ég læt hér við sitja.
Málfundur hefur verið haldinn um þetta
mál, sem var óneitanlega athyglisverður um
ýmsa hluti. í því sambandi kemur mér í
hug, hvort það sé svo fráleitt að fá fróðan
mann til að ræða almenn fundarsköp á sal.
Þá fengist kannski skýring á hinni ein-
kennilegu meðferð, sem ýmsar tillögur
hlutu. En því minnist ég nú á fundinn, að
þá var samþykkt að halda almennan matar-
félagsfund um skuggabaldur. Sá fundur var
svo haldinn fimmtudaginn 12. desember.
Þar var svo samþykkt með 69 (68) atkvæð-
um gegn 64, að lækkun skyldi verða. 6 seðl-
ar voru auðir en 2 ógildir. Athugum tölur
þessar svolítið nánar. 220 manns eru í mat-
arfélaginu, þar af greiða aðeins 141 (140)
atkvæði eða ca. 67%. 31.36% matarfélags-
ins er kröfunni fylgjandi en 29.1% á móti.
Á fundinum voru ca. 40 konur eða 57.96%
þeirra, sem greiddu atkvæði með tillög-
unni. Hið eina, sem fundurinn leiddi því í
ljós, var, sem reyndar var vitað áður, að
menn skiptast í tvær fylkingar um málið,
sem að öllum líkindum eru ámóta stórar.
Sumarlandið
Hversu lengi hafa menn ekki
hugsað með vélrænum semingi,
hlustað á fornkveðinn feigðaróð
frægðar og anda?
Hættxun. Skiljum þá töfrandi tóna,
er titra í kyrrðinni.
Fagnandi mætum þeim mönmun,
sem mæla úr firðinni:
Rauðlcit og gömul er sólin í sölum
sumarlanda.
B. S.
Það er því sýnt, að skólastjórnin er algjör-
lega óbundin af fundi þessum, en fróðlegt
væri án efa að sjá úrslit atkvæðagreiðslu,
sem færi fram við dyr matsalarins, er menn
ganga til miðdegisverðar. Það er eðlilegt,
að menn gefi sér ekki tíma til að greiða
atkvæði á fundi, séu þeir önnum kafnir eða
búi langt frá skólanum, sem aðeins hefur
ráðgefandi vald. En það vil ég taka fram,
að þessi orð eru ekki meint sem ósk um, að
nemendur fái alræðisvald í máli þessu,
'heldur til að reyna að benda á fánýti úrslit-
anna. Mér er einmitt mjög ljóst, að krafan
snertir pyngju nemenda of mikið til þess,
að allir dæmi af sanngirni.
Um leið og ég slæ botninn í þetta, vil ég
beina því til kvenfólksins, hvort ekki sé
skemmtilegra, að þær gangi í sömu biðröð
og karlmennirnir, en ryðjist ekki beint að
matborðinu eins og gráðugar úlfynjur.
Það er skemmtilegra, svona rétt á meðan
skólastjórnin fjallar um kröfuna.
Annars kunnum við líka að skrifa nafnið
okkar, ef út í það er farið. Ef til vill hefir
líka einhver djörfung til að fylgja því skjal-
inu úr hlaði. í guðs friði.
Halldór Blöndal.
:38 MUNINN