Heimilisblaðið - 01.11.1927, Qupperneq 1

UM JÖLIM.
Nú fagni hjörtun fridi ú jöró!
Hann er fæddur, holdi lúæddur,
sem var andleg sættargjörd.
Og díjrd sé Gudi’ í hæstri hæð!
Hósianna hjörtun manna
syngi af hjartans instu æð!
Sé Jesús ydar œfisól,
feður, mœður, börn og bræður —
Guð oss 'eilíf gefur jól.
J. A. S.
JÓLIN.
Jólin eru heimilishátíð í fylsta skilningi.
Við finnum, að Guð er faðir vor, sonur hans
bróðir vor, englarnir vinir vorir og mennirnir
hver annars bræður.
Á vetrum, í skammdeginu, draga menn sig
sarnan. Peir, sem eru á ferðalagi, hraða ferð-
inni til þess að geta haldið jólin heima lijá
sér. Heima á að lialda jólin. Sé einhver fjarri
sínum þá, þá gripur hann heimþrá, þó að
hann svo fmni aldrei til liennar endranær.
Pað er gömul sögn, að klukkur þær, er í
sæ hafa sokkið, taki að hringja af sjálfu sér
um jólin. —
Margt er geymt og gleymt í djúpi hjarta
þíns. Á jólunuru óma djúpir klukknahljómar
úr djúpi lijarta þíns, samfara endurminning-
unni um hið bjartasta og bezta, sem þú hefir