Heimilisblaðið - 01.07.1928, Side 14

88
HEIMILISBLAÐIÐ
fílusar, til að eyða þeim hörmulegu áhrifum, sem
bréfið hennar hefði hlotið að hafa á hann. Það var
Naómí ein, sem var líkleg til að mega sín svo mikils
við Javan, að hún fengi aðgöngu, og þá gat hún um
leið flutt Þeófílusi blessun foreldra hans og hjartans
þakkir fyrir sonarkærleik hans og þá bæn þeirra og
Kládíu, að hann yrði trúr alt til dauðans.
Naómí hitti nú Javan hjá föður sínum í forsaln-
um. Bað hún hann þegar að leyfa sér aðgöngu. Hann
spurði, hví hún-vildi hitta hann. Naómí sagði eins
og var, með hinni mestu ró. En Javan tók beiðni
hennar þverlega og kvað þau mundu öll iðrast
heimsku hans og þvermóðsku. Og nú ætlaði hún
loks að stæla hann upp í því. Hann kveðst hafa vilj-
að þyrma lífi hans, ef hann hefði getað, en það væri
engin leið að koma vitinu fyrir hann og ganga að
þeim kostum, sem hann vildi setja. Zadók tók í
sama strenginn og tár hrutu af augum hans.
En Naómí bað Javan svo átakanlega um aðgöngu-
leyfi, að hann lét loks undan. En það verður þú að
vinna mér eið að, að þú hjálpir honum ekki til að
flýja, því að dauða verður er hann, en gjarna vil eg
gera síðustu stundir hans léttbærar“, sagði Javan.
Naómí svaraði glaðlega: „Eg hefi sannlega ekki
annað í huga, en að flytja honum orð frá ástvinum
hans; Guð gefi, að þeir geti komist sjálfir til fundav
við hann“.
Javan svaraði, að það væri beint á móti skipun
ráðsins, að hann leyfði henni sjálfri aðgöngu, lengra
færi hann ekki. Þeim væri heldur ekki hættulaust
að fara til hans, og hún yrði að hraða sér, ef hún
ætlaði að fara það kvöld, hliðunum yrði lokað aö
stundu liðinni og' eigi opnuð fyr en um sólarupprás".
Javan fékk henni síðan skriflegt aðgönguleyfi.
Naómí vildi láta hrygga vini sína vita, hvað sér hefði
orðið ágengt, en Zadók kallaði til hennar og sagði:
„Hérna, barnið mitt, færðu Kládíu þetta bréf aftur,
og segðu henni að Þeófílus hefði skrifað henni aftur
ef honum hefði verið leyft. Hann bað mig að full-
vissa hana um, að hann elskaði hana sem áður, og
bera henni síðustu blessunarkveðju sína, og að hann
mundi biðja um frelsi sálar hennar til síðasta and-
artaks. Hann sagði margt fleira, sem eg ekki get
sagt þér. En nú fær þú sjálf að sjá hann; Guð gefi
að núverandi ástand hans megi verða þér að varn-
aði og aftra þér frá að verða jafn þverúðug og hann.
Æ, barnið mitt, skyldu þá sömu forlögin liggja fyrir
er hinn svo nefndi »stórmógúll«, er
talinn er fegurstur allra demanta í
heimi. Að sögn hefir liann selt marga
af girnsteinum sínum, síðan liann kom
til Parísar, eða gefið þá vinum og
kunningjum; líkist hann að því leyti
Mozaffer-ed-Din, hinum fræga afa sín-
um; kom hann til Parísar fyrir hér
um bil 20 úrum, og varð þá einkar
hugfanginn af því, hve hinir mörgu
vinir hans dáðust mikið að demöntun-
um hans. »Reyndu einn af þessum
hérna«, varð honum oft að orði og
fékk þá hlutaðeiganda einhvern af
sínuin afardýru, glóandi demöntum.
Heimsins stærsta
ljósauglýsing er í
New York. Hún er
meira en 200 fet á
lengd, og jafnhá
og fiinmlyft liús,
og 19 þúsund raf-
magnslampar lýsa hana upp. Pessi
auglýsing er auðvitað á Broadway —
stóra hvíta veginum. Á þeirri götu
eru tendraðir um miljón rafmagns-
lampa til að lýsa upp hverskonar
auglýsingar. Prátt fyrir öll hin mörgu
leikhús í þessari borg eru þau þó hin
sjöundu í röðinni, sem auglýsa ineð
þessum hætti. Mikill liluti þessara
auglýsingaspjalda auglýsa allskonar
vörnr, og það eru eigi færri en 50
kirkjur í þessari borg, sem auglýsa
með þessum hætti; eru það oft stórir
krossar, sem bera við myrkan himin-
inn. Miklar eru þær upphæðir, sem
greiddar eru fyrir ljósauglýsingar í
Broadway. Eitt félag borgar t. d. 2
miljónir króna á ári.
Gjalddagi blaðsins var í júní.
Útgefandi: Jón Helgason, prentari.
Prentsmiðja Ljósberans.