Heimilisblaðið - 01.08.1928, Blaðsíða 6

92
HEIMILISBLAÐIÐ
»Pctta er brjóstumkennanlegur aumingk,
sagði biblíukonan.
Kristniboðskonan laut nú niður að mann-
inum og hrópaði til lians með skýrum rómi
á kínversku:
»Bróðir, Guð sér aumur á pér, Guð elskar
pig«-
Pá lauk hann upp hálfbrostnum augunum
snöggvast, en lokaði peim samstundis aftur.
Kristniboðskonan útvegaði sér pá heitt
vatn og sápu í húsi kennarans, til að pvo
sér um hendurnar, af pví að hún hafði tekið
á honum kláðugum. Að pví búnu héldu kon-
urnar áfram til samkomunnar.
Pegar pær komu til baka með fljótabátn-
um, eða ferjunni, sem átti að flytja pær aft-
ur heim til sín, pá varð peim gengið um
sömu götuna; veslings maðurinn lá par enn
og var pá liðið lík.
Nú er lýðveldi í Kína og frainfarir miklar;
en prátt fyrir pað var par enginn maður, sem
bæri skylda til að taka að sér mann, er fá-
tækur væri og dauðsjúkur — ekki einn.
Svona er heiðnin — eins nú á tímum sem
í fyrri daga.
Enginn hjálpar. Konfúsíus segir að sönnu,
að ein af premur aðaldygðum manna sé pað,
að i>vilja öllum vel«. En reynslan sýnir, að
pað eru fögur orð innantóm. Hann vildi
gera gott, en gat pað ekki, pví að hann
vantaði kraftinn að ofan — kœrleika Krists,
kærleikann sem knýr.
----------------
»Gamli stíll.«
Svo nefnist hið forna, óendurbætta tímabil
sem kent er við Júlíus Cæsar hinn nafnkunna
rómverska hershöfðingja. Stjarnfræðingur sá,
er pað tímabil setti taldi vera 365 daga og
fjórðung dags í hverju ári. — En með pví
móti verður hvert ár rúmum tug mínútna of
langt.
Þessi skekkja var leiðrétt að tilhlutun róm-
versku kirkjunnar á 16. öld (1583) með pví
að skipa svo fyrir að fella skuli úr einn sól-
arhring við liver aldamót, pegar aldatölunni
sé skift með 4, t. d. 1600, 2000 o. s. frv.
Petta endurbætta tímabil var nefnt hinn
nýi stíll. Ekki var pað tekið í löndum mót-
mælenda fyr en síðar, og eigi allstaðar jafn-
snemma.
Á Englandi var nýi stíll tekinn upp 1752,
í Danmörku og hér á landi um 1700.
Margir Englendingar urðu fokvondir, er
pessi nýbreytni var fyrirskipuð par. Peim
pótti líf sitt vera stytt með pessu að parflausu,
og margir dagar liafðir af sér, par sem peir
legðust til hvíldar að kvöldi hinn 2. septem-
ber en vöknuðu aftur að inorgni 14. í stað
pess að vakna að morgni hins 3. Yoru marg-
ir fundir haldnir út uin landið, til að mót-
inæla pessu háttalagi, pví að Englendingar
eru fastheldnir á venjum sínum. En ekki leið
pó á löngu að alpýða manna sætti sig við
nýja tímabilið.
liússar eða grísk kapólska kirkjan liéldu
trygð við gamla stílinn og eru orðnir 12 dög-
um á eftir. Margir llússar liafa pó viljað taka
upp nýja stílinn, til pess að geta orðið í pví
efni samferða öðrum pjóðum hér í álfu. En
peir eru hræddir við að pað muni vekja
gremju hjá ramfastri alpýðu, ef úr væru feld-
ir 12 dagar í einum svip. Hafa pví sumir lagt
pað til, að úr væri feldur hlaupársdagurinn á
48 árum, pví að pá yrði almenningur lítið var
við breytinguna.
En alt mun pó enn sitja í gömlu skorðun-
um hjá peim, pótt annað liafi umhverfst í pví
landi.
Só ilt að skera ost, sakir pess að hann er
mjúkur, pá skaltu bregða silkipappír eða
punnum pergament-pappír um hnífsblaðið og
skerðu svo ostinn. Yerða pá sneiðarnar svo
laglegar, að pú furðar pig á.
Blek af syörtum dúki má nudda af með
blöndu af köldu kaffi og brennivíni. Þegar pað
er orðið purt, pá er bletturinn horfinn.