Heimilisblaðið - 01.11.1968, Síða 31

nLífið á það til að koma mér á óvart,“
' ^rkonndi Andrew dapurlega og bætti við:
a ég verð að segja, að þú hefur notað
■töann vel — og tilviljunina. Þú ert svei-
ltlér stúlka í lagi, Jill!“
;,Er ég það?“
„Svo sannarlega!“ Andrew gekk nær henni
°8 brosti. „Auk þess sem þú ert einhver mest
» kðandi stúlka sem ég hef nokkru sinni
yrirhitt, þá hefurðu góða kímnigáfu og mik-
lllt' Persónuleika, auk þess sem þú hefur höf-
11 lð á réttum stað. f gærkvöldi ...“ og nú
súindi hann, „þá hefurðu gert eitthvað varð-
y® líf mitt, sem ég veit ekki vel hvað er.
11 ég er enn ekki búinn að jafna mig. Nei,
1(ldu kæg ...“ flýtti hann sér að segja,
Pegar JiH ætlaði að fara frá honum. „Ég
s al haga mér skikkanlega. Ég lofa því. Þetta
er Lorne en ekki London, og því hef ég ekki
<= eymt. En það er einn hlutur, sem ég verð
að fá að vita.“
>,Nú?“ sagði Jill. Hún leit einbeitt á hann,
e^da þótt skyndileg svipbrigði hans skvtu
enni eilítinn skelk í bringu. Henni fannst
ndrew vera hættulegur maður: eigingjarn
Sanivizkulaus. Hann yrði óbilgjarn mót-
sföðnmaður, ef hún gerði hann andsnúinn
ser. Og auj. þegs yar jjann gæddur óskilgrein-
'lldogum karlmannstöfrum, sem voru aðlað-
aildi, þrátt fyrir sitthvað, sem fráhrindandi
'ai' 1 fari hans. Ivringumstæðurnar og and-
^msloftið var hlaðið mikilli spennu, og Jill
1 raðist eftir þann hlut sem hún átti í því
Veraig komið var.
>,dæja,“ sagði hún aftur. „Ilvað er það
S°ln Þú þarft endilega að vita?“
„Iívort þú ætlar þér að framkvæma þetta
hvort Þú ætlar þér raunverulega að giftast
XVin.'f
.» Leturðu fundið nokkra ástæðu til þess,
a5 ég gerði það ekki?“ spurði Jill.
>,Já, ýmsar. Þá fyrstu og mikilvægustu,
a ^ln er hrifinn af Cathrine. Iíann hefur
a verið það, og hann er af trygglyndu
. anngerðinni. — Hann hefur ekki breytzt,
skdurðu.“
»Értu svo viss um það?“
„Góða Jill, að sjálfsögðu er ég það. Við
* 111 eruin tvíburabræður — ég get lesið hann
Va Ur ' kjölinn eins og opna bók. Eins og Joss
r að minna mig á rétt áðan, þá erum við
■ 1Ular ólíkir að vissu leyti, og hann er

margfalt meira virði en ég. Hann er áreið-
anlegur og sómakær, þar sem ég er aftur á
móti ...“ Hann baðaði út hendinni og brosti
fallega. „Ég er hvorugt þetta. Svo undarlegt
sem það er, þá hef ég alltaf öfundað Nin,
vegna þess að lífið er auðveldara fyrir hann
en mig; hann sér hvaðeina skýrt afmarkað
í svörtu eða hvítu. Það geri ég ekki. Mun
heldur aldrei geta gert það. Samt sem áður,
Jill, ef þú vilt hlusta á mitt ráð — þá gifztu
ekki Nin. Því að það myndi ekki blessast,
þið yrðuð bæði óhamingjusöm.“
„Ekki held ég það,“ andmælti Jill. En orð
hennar voru ekki sannfærandi og Andrew
hagnýtti sér þann veikleika.
„Konan mín,“ sagði hann með óendanlegri
beiskju í röddinni, „hún giftist mér vegna
þess eins að ég líktist Nin. Það hefur tekið
mig heilt ár að komast að raun um það. En
hún er líka trygg, skilurðu, og hún hefur
aldrei hugsað um annan en Nin síðan hún
var lítil telpa. Cathie hefur heldur ekki
brevtzt — hún_ var vön að hafa ímugust á
mér hér áður fyrr, og ég er hræddur um
að hjónaband okkar hafi ekki gert þá af-
stöðu hennar vinsamlegri í minn garð. Und-
anfarið ár hefur hún verið að bera okkur
Nin saman, og það liefur ekki verið mér í
hag — ég neita því ekki. — Líf okkar hefur
ekki orðið beinlínis að rósadansi, sökum þess
arna, eins og þú getur ímyndað þér. Og nú
er Nin kominn heim aftur“. Hann dró djúpt
andann. „Við erum búin að bíða eftir hon-
um í fjórar vikur, alveg frá því við fréttum
að hann hefði komið fram. Cathrine hefur
reynt að fara á bak við mig og látið sem
ekkert væri. En gallinn er sá að það er erfitt
að blekkja mig. Þess vegna geturðu kannski
skilið, hvers vegna ég sóttist eftir því að
skemmta' mér í London og reyndi að hafa
áhrif á þig. Ekki svo að skilja, að ég sé að
reyna að afsaka mig. Ég myndi endurtaka
þetta, ef mér gæfist tækifæri til þess!“
Ilann brosti nú aftur. Jill leit hann nú
nokkuð öðrum augum en fyrr, og hún liop-
aði ekki undan, þegar hann greip aftur eftir
hendi hennar. Iíann virti fyrir sér baug-
fingurinn og sagði létt: „Mér fellur vel við
þig, Jill — mjög vel. Þess vegna er það sem
ég segi þér þetta allt — ég vil ekki, að þú
gangir í gegnum það sama og ég, vegna þess
að ... og það get ég sagt af biturri reynslu
ILISBLAÐIÐ
251